DOI Heft:
Starożytność
DOI Artikel:Zdrojewska, Wanda: Attyckie odważniki z astragalem
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.19642#0111
7. Stater/Ateny. Początek IV w. p.n.e. Ołów.
Muzeum Narodowe w Warszawie. Nr inw.
142766 MN
do II w. p.n.e. z przerwą na czas podwyżki standardu w ostatnich latach V w. p.n.e. Zatem dla
uściślenia daty należy uwzględnić inne przesłanki.
Niewątpliwie ważnym kryterium jest stempel. Analogie do występującego na nim przed-
stawienia znajdujemy wśród wyobrażeń na IV-wiecznych monetach miasta kampaóskiego,
Neapolu25. Nie ulega przeto wątpliwości, iż odważnik w IV w. p.n.e. służył do odważania
towarów ateńskich w Neapolu. Z pewnością musiał być wykonany nieco wcześniej, być może
po dekrecie Teisamenosa z 403 r.p .n.e., przywracającym po okresie podwyżek standardu normę
solońską.
Zastosowanie legendy gwarancyjnej stanowi wskazówkę, że obiekt powstał w okresie, gdy
podstawową jednostką wagową była mina, a odważniki wartości 2 min (archaiczny stater)
wystarczająco określał symbol26.
Należy jeszcze zwrócić uwagę na formę samej płytki. Nie ma ona profilu, który uznaliśmy
za charakterystyczny dla VI—V w. p.n.e. i jest znacznie cieńsza od obu poprzednio opisanych
zabytków. Autorzy interesujący się zagadnieniem greckich odważników płytkowych wskazy-
wali na ich ewolucję od grubych i bryłowatych w VI—V w. p.n.e. do cieńszych, bardziej płaskich
w okresie hellenistycznym27.
Z naszych rozważań wynika więc, że na podstawie wszystkich przesłanek można uściślić
datowanie obiektu najprawdopodobniej na początek IV w. p.n.e.
Kolejny odważnik z astragalem ma również legendę gwarancyjną AEMO, rozmieszczoną
analogicznie jak na poprzednim, w narożach płytki (il. 7)28.
107
Muzeum Narodowe w Warszawie. Nr inw.
142766 MN
do II w. p.n.e. z przerwą na czas podwyżki standardu w ostatnich latach V w. p.n.e. Zatem dla
uściślenia daty należy uwzględnić inne przesłanki.
Niewątpliwie ważnym kryterium jest stempel. Analogie do występującego na nim przed-
stawienia znajdujemy wśród wyobrażeń na IV-wiecznych monetach miasta kampaóskiego,
Neapolu25. Nie ulega przeto wątpliwości, iż odważnik w IV w. p.n.e. służył do odważania
towarów ateńskich w Neapolu. Z pewnością musiał być wykonany nieco wcześniej, być może
po dekrecie Teisamenosa z 403 r.p .n.e., przywracającym po okresie podwyżek standardu normę
solońską.
Zastosowanie legendy gwarancyjnej stanowi wskazówkę, że obiekt powstał w okresie, gdy
podstawową jednostką wagową była mina, a odważniki wartości 2 min (archaiczny stater)
wystarczająco określał symbol26.
Należy jeszcze zwrócić uwagę na formę samej płytki. Nie ma ona profilu, który uznaliśmy
za charakterystyczny dla VI—V w. p.n.e. i jest znacznie cieńsza od obu poprzednio opisanych
zabytków. Autorzy interesujący się zagadnieniem greckich odważników płytkowych wskazy-
wali na ich ewolucję od grubych i bryłowatych w VI—V w. p.n.e. do cieńszych, bardziej płaskich
w okresie hellenistycznym27.
Z naszych rozważań wynika więc, że na podstawie wszystkich przesłanek można uściślić
datowanie obiektu najprawdopodobniej na początek IV w. p.n.e.
Kolejny odważnik z astragalem ma również legendę gwarancyjną AEMO, rozmieszczoną
analogicznie jak na poprzednim, w narożach płytki (il. 7)28.
107