DOI Heft:
Starożytność
DOI Artikel:Zdrojewska, Wanda: Attyckie odważniki z astragalem
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.19642#0112
8. Stater. Ateny. Początek III w. p.n.e. Ołów.
Muzeum Narodowe w Warszawie. Nr inw.
142767 MN
Ciężar obiektu wskazuje na standard 105. Zwraca nadto uwagę układ i wielkość liter, ana-
logiczne do umieszczonych na omówionym wyżej ciężarku ze stemplem. Co więcej, taka sama
jest forma płytki. Dlatego można sądzić, że zabytek pochodzi także z początku IV w. p.n.e.
Ostatni odważnik z astragalem został opatrzony w narożach płytki legendą wagową ST AT
(ił. 8)29.
Ciężar jest zgodny ze standardem 105, aczkolwiek nieco poniżej normy, co wynika z licznych
odprysków metalu.
Mimo zastosowania legendy nawiązującej do VI-wiecznej podstawowej jednostki wagowej,
tak wczesne datowanie nie jest możliwe. Przeczy temu wysunięta nad lico ramka, popularna
w okresie hellenistycznym, a wprowadzona po raz pierwszy w IV w. p.n.e.30 Biorąc pod uwagę
to ostatnie kryterium, należy stwierdzić, że odważnik wykonano nie wcześniej niż w ostatnich
dziesięcioleciach IV w. p.n.e. Z kolei przypomnijmy, iż ciężarki z astragalem standardu 105
występowały od VI w. p.n.e. do początku III w. p.n.e.31 Norma wagowa wyznacza nam przeto
terminus antę quem. Można jednak wykorzystać jeszcze jedną przesłankę. Chodzi mianowicie
o legendę wagową. Wzięty pod uwagę w rozważaniach materiał zabytkowy z wykopalisk na
agorze ateńskiej (4—7), zawierający analogiczną legendę, datuje się stratygraficznie na okres
hellenistyczny, przy czym odważnik standardu 105 został znaleziony w kontekście z końca
IV w. p.n.e.—początku III w. p.n.e.32, co pozwala datować go na początek III w. p.n.e. Taka
108
Muzeum Narodowe w Warszawie. Nr inw.
142767 MN
Ciężar obiektu wskazuje na standard 105. Zwraca nadto uwagę układ i wielkość liter, ana-
logiczne do umieszczonych na omówionym wyżej ciężarku ze stemplem. Co więcej, taka sama
jest forma płytki. Dlatego można sądzić, że zabytek pochodzi także z początku IV w. p.n.e.
Ostatni odważnik z astragalem został opatrzony w narożach płytki legendą wagową ST AT
(ił. 8)29.
Ciężar jest zgodny ze standardem 105, aczkolwiek nieco poniżej normy, co wynika z licznych
odprysków metalu.
Mimo zastosowania legendy nawiązującej do VI-wiecznej podstawowej jednostki wagowej,
tak wczesne datowanie nie jest możliwe. Przeczy temu wysunięta nad lico ramka, popularna
w okresie hellenistycznym, a wprowadzona po raz pierwszy w IV w. p.n.e.30 Biorąc pod uwagę
to ostatnie kryterium, należy stwierdzić, że odważnik wykonano nie wcześniej niż w ostatnich
dziesięcioleciach IV w. p.n.e. Z kolei przypomnijmy, iż ciężarki z astragalem standardu 105
występowały od VI w. p.n.e. do początku III w. p.n.e.31 Norma wagowa wyznacza nam przeto
terminus antę quem. Można jednak wykorzystać jeszcze jedną przesłankę. Chodzi mianowicie
o legendę wagową. Wzięty pod uwagę w rozważaniach materiał zabytkowy z wykopalisk na
agorze ateńskiej (4—7), zawierający analogiczną legendę, datuje się stratygraficznie na okres
hellenistyczny, przy czym odważnik standardu 105 został znaleziony w kontekście z końca
IV w. p.n.e.—początku III w. p.n.e.32, co pozwala datować go na początek III w. p.n.e. Taka
108