DOI Heft:
Sztuka nowożytna
DOI Artikel:Dobrzeniecki, Tadeusz: Sukcesywny i symultaniczny program narracji w gdańskim Tryptyku Jerozolimskim
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.19642#0217
Do otwartego sarkofagu składane jest ciało Jezusa przez Józefa z Arymatei. Nad Zmarłym
pochyla się Maria, Matka Jezusa, potrzymywana przez młodzieńczego Jana. Z przeciwnej
strony grobowca klęczy Maria Magdalena przyciskając w geście rozpaczy dłonie do twarzy.
Kompozycja tej sceny z charakterystycznym ustawieniem sarkofagu i zgromadzeniem uczest-
ników jest dokładnie wzorowana na niderlandzkim rysunku z ok. 1480 r. (ił. 70)111
Program walki Chrystusa z szatanem zakończył się sceną Ukrzyżowania. Złożenie do grobu
jest ideowym uzupełnieniem, ponieważ grób oznacza jednocześnie śmierć i zmartwychwstanie.
Syntetyczna analiza programu Tryptyku Jerozolimskiego wykazuje dwojaką formę narracji.
Pierwsza, częściowo tradycyjna, składa się ze scen historycznych, przedstawionych na awersach
i na tablicy środkowej, podzielonej na trzy części. Pod względem treściowym jest to cykl częściowo
213
pochyla się Maria, Matka Jezusa, potrzymywana przez młodzieńczego Jana. Z przeciwnej
strony grobowca klęczy Maria Magdalena przyciskając w geście rozpaczy dłonie do twarzy.
Kompozycja tej sceny z charakterystycznym ustawieniem sarkofagu i zgromadzeniem uczest-
ników jest dokładnie wzorowana na niderlandzkim rysunku z ok. 1480 r. (ił. 70)111
Program walki Chrystusa z szatanem zakończył się sceną Ukrzyżowania. Złożenie do grobu
jest ideowym uzupełnieniem, ponieważ grób oznacza jednocześnie śmierć i zmartwychwstanie.
Syntetyczna analiza programu Tryptyku Jerozolimskiego wykazuje dwojaką formę narracji.
Pierwsza, częściowo tradycyjna, składa się ze scen historycznych, przedstawionych na awersach
i na tablicy środkowej, podzielonej na trzy części. Pod względem treściowym jest to cykl częściowo
213