DOI Heft:
Sztuka nowożytna
DOI Artikel:Łomnicka-Żakowska, Ewa: Pieter Schenk - mistrz sztuki czarnej: (Mezzotiny Pietera Schenka w Muzeum Narodowym w Warszawie)
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.19642#0275
2. Karol II, król Anglii, ryt. A. Bloteling, mai.
P. Lely (MNW 3457)
3. Jakub II, król Anglii, ryt. John Smith, mai.
G. Kneller (MNW 81243)
stwierdzenie jego większego lub mniejszego wkładu w sporządzenie danej mezzotinty. O oso-
bistym udziale Schenka zaświadczają przytoczone uprzednio, rzadziej zresztą spotykane, for-
mułki sygnatur. Wiadomo także — wspominają o tym niektóre pozycje bibliograficzne — że
rysował on i malował 7. Fakt ten potwierdzają wymienione powyżej sygnatury. Wśród zacho-
wanych mezzotint zwraca uwagę pewna prawidłowość — Schenk sporządzał portrety własną
ręką przede wszystkim ludziom, z którymi był w przyjaźni lub łączyły go z nimi bliższe kontakty.
I tak np. pod portretem Jana Norela widnieje inskrypcja: Schenck delin: et fe\, a pod wizerunkiem
Davida Hoogstratena: Pet. Schenck ad vi\uum Pinx & Sculp. Jan Norel podobnie jak i David
Hoogstraten bywali często autorami dłuższych sentencji czy wierszy (czasem okolicznościowych),
które Schenk chętnie zamieszczał pod wizerunkami portretowanych przez siebie osobistości —
a więc jego współpracownikami8. Dotyczy to także innych osób będących ,,na miejscu”, prze-
bywających w Amsterdamie stale bądź czasowo, lub osobistości mających znaczenie w holen-
derskim społeczeństwie. Są to np. Gerard de Lairesse, malarz, którego Schenk kilkakrotnie
odtwarzał, Gerbrandt von Leeuwen, teolog i kaznodzieja w Amsterdamie, Melchior Leydekker,
teolog z Utrechtu, Adrian von Oostrum, kaznodzieja w Amsterdamie, Alexander Arnold Pa-
271
P. Lely (MNW 3457)
3. Jakub II, król Anglii, ryt. John Smith, mai.
G. Kneller (MNW 81243)
stwierdzenie jego większego lub mniejszego wkładu w sporządzenie danej mezzotinty. O oso-
bistym udziale Schenka zaświadczają przytoczone uprzednio, rzadziej zresztą spotykane, for-
mułki sygnatur. Wiadomo także — wspominają o tym niektóre pozycje bibliograficzne — że
rysował on i malował 7. Fakt ten potwierdzają wymienione powyżej sygnatury. Wśród zacho-
wanych mezzotint zwraca uwagę pewna prawidłowość — Schenk sporządzał portrety własną
ręką przede wszystkim ludziom, z którymi był w przyjaźni lub łączyły go z nimi bliższe kontakty.
I tak np. pod portretem Jana Norela widnieje inskrypcja: Schenck delin: et fe\, a pod wizerunkiem
Davida Hoogstratena: Pet. Schenck ad vi\uum Pinx & Sculp. Jan Norel podobnie jak i David
Hoogstraten bywali często autorami dłuższych sentencji czy wierszy (czasem okolicznościowych),
które Schenk chętnie zamieszczał pod wizerunkami portretowanych przez siebie osobistości —
a więc jego współpracownikami8. Dotyczy to także innych osób będących ,,na miejscu”, prze-
bywających w Amsterdamie stale bądź czasowo, lub osobistości mających znaczenie w holen-
derskim społeczeństwie. Są to np. Gerard de Lairesse, malarz, którego Schenk kilkakrotnie
odtwarzał, Gerbrandt von Leeuwen, teolog i kaznodzieja w Amsterdamie, Melchior Leydekker,
teolog z Utrechtu, Adrian von Oostrum, kaznodzieja w Amsterdamie, Alexander Arnold Pa-
271