Rocznik Muzeum Narodowego w Warszawie (33-34.1989-1990)

5. Alegoria jesieni z serii 4 pór roku, sygn. L. v. Liicke;
ok. 1750—1752 r.; porcelana biała; wys. 14,5 cm; nr
inw. 127.264 MNW

popularnej w Wiedniu w latach 1770—80 mody na sielankowe sceny pasterskie w guście Sevres
jest grupa przedstawiająca damę i kawalera przebranych w stroje ogrodników63. Należy ona do
tzw. Rundgruppe — przeznaczonych do oglądania wokoło (il. 6). Dama prowadzi na wstążce kozę,
z tyłu zaś zakrada się chłopczyk próbujący wstążkę przeciąć. Bardzo rozbudowana jest tu
treść anegdotyczna (ogrodnicze akcesoria, pies, upozowanie postaci). Zalotny gest kawalera
wręczającego damie bukiecik kwiatów, jej wdzięczna poza przydają grupie walorów dekoracyj-
nych, całość zaś jest utrzymana w sentymentalnej rokokowej konwencji.

Późnym przykładem obiektu z omawianego okresu rzeźbiarskiego jest biała grupa figuralna
według modelu drugiego obok Niedermayera (ojca) czołowego rzeźbiarza wiedeńskiej manufak-
tury— Antona Grassiego—Pocałunek w rękę6*, modelowana przez Dionisiusa Polliona65.

Najznakomitszą, gdy idzie o poziom artystyczny, najróżnorodniejszą i najliczniejszą grupę
w zbiorze stanowi porcelana lat 1784—1805, tj. z okresu tzw. sorgenthalowskiego, oraz porcelana

493