Rocznik Muzeum Narodowego w Warszawie (33-34.1989-1990)

7. Amfora czerwonofigurowa. Toaleta Atenki. Ateny. Ok.
440 p.n.e. Kolekcja St. K. Potockiego. Muzeum Narodowe
w Warszawie. Nr inw. 147106 MN

czarnofigurowy został przetransponowany na czerwonofigurowy i zamiast pełnych palmet
bocznych zastosowano tu, podobnie jak to było w przypadku dekoracji amfor Wił 2633 i Wił
2640, półpałmety. Możemy przypuścić, że zły stan zachowania tej partii oryginału mógł wpłynąć
na zastąpienie palmet pełnych półpalmetami. Nie może być przypadku w fakcie, iż ten sam motyw
bez zmian powtórzono aż czterokrotnie: dwa razy w technice czarnofigurowej i dwa w czerwo-
nofigurowej. Musiał się więc on odnosić do cech pierwowzoru antycznego.

Lepiej zachowała się dekoracja malarska brzuśca amfory Wił 2627. Jest ona z obu stron
ozdobiona dwuosobowymi scenami figuralnymi przedstawiającymi toaletę Atenki. Sceny te, mimo
iż różnią się między sobą, ukazują siedzącą kobietę przeglądającą się w lustrze ręcznym, które
trzyma stojąca przed nią służąca. Zbliżone kompozycje, złożone z kobiety siedzącej i stojącej,
odnajdujemy na dwu amforach nolańskich z kolekcji wilanowskiej: na amforze 147106 MN
(ii. 7) i 147369 MN47, jednakże żadna z nich nie posłużyła za wzór 'rzemieślnikowi wilanows-
kiemu, choć z pewnością zapożyczył on z nich niektóre szczegóły ikonograficzne.

I tak zasadniczy rys kompozycyjny — zestawienie postaci siedzącej ze stojącą — z prawej
strony, został utrzymany we wszystkich trzech przypadkach. Kobieta zakładająca naszyjnik
lub wieniec bliższa jest kobiecie siedzącej z wieńcem, z amfory nr 147106 MN. Podobne są

524