DOI Heft:
Sztuka nowożytna
DOI Artikel:Dobrowolski, Witold: Naśladownictwo waz greckich St. K. Potockiego jako źródło informacji o jego kolekcji
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.19642#0540
29. Amfora czerwonofigurowa. Stojąca kobieta. Kampania. Ok. 330—420
p.n.e. Malarz „Trzech kropek”. Grupa Kassandry. Kolekcja St. K. Potoc-
kiego. Muzeum Narodowe w Warszawie. Nr inw. 147241 MN
Z tyłu naczynie zostało ozdobione bogatym ornamentem utworzonym z wielkiej palmety
środkowej, wyrastającej z trójkątnego centrum ze środkiem zaznaczonym kółkiem i ujętej
bokami w odchylające się na boki długie łodygi zakończone małymi wolutami. Z rozchylenia
wolut wystają pojedyncze podłużne listki z zaokrąglonymi czubkami. W kątach między łodygami
i pasem podstawy umieszczono półpalmety. Powtórzono ten motyw ze zmianami także na na-
czyniach Wił 2638, 2634, 2620. Być może jest on dokonaną przez rysownika przeróbką zbli-
żonych ornamentów, znanych chociażby z amforki kampańskiej 147241 MN. Forma motywu
palmetowo-wolutowego zaczerpnięta z tej amforki posłużyła za wzór do przyozdobienia na-
czynia Wił 2634, będącego powtórzeniem lebesu 147301 MN61. W cytowanym ornamencie od-
najdujemy wszystkie zasadnicze elementy motywu zdobiącego rewers hydrii. Rozwinięcie tego
motywu na boki mogło zostać spowodowane dyktatem pola, jakie trzeba było ozdobić. Motyw
promieniście ułożonych kresek wokół obsady uchwytów i umieszczonych pod nimi głów kobie-
cych został powtórzony także za hydrią 147371 MN. Lepiej zachowany jest motyw spod prawego
uchwytu. Nawiązuje on do hydrii 147371 MN, ukazując głowę kobiety w sakkos zdobio-
nym rzędami punktów. Głowa spod lewego uchwytu ma inny wygląd. Włosy kobiety są
związane w kok i przybrane stefane oddaną za pomocą promieniście rozchodzących się kresek,
536
p.n.e. Malarz „Trzech kropek”. Grupa Kassandry. Kolekcja St. K. Potoc-
kiego. Muzeum Narodowe w Warszawie. Nr inw. 147241 MN
Z tyłu naczynie zostało ozdobione bogatym ornamentem utworzonym z wielkiej palmety
środkowej, wyrastającej z trójkątnego centrum ze środkiem zaznaczonym kółkiem i ujętej
bokami w odchylające się na boki długie łodygi zakończone małymi wolutami. Z rozchylenia
wolut wystają pojedyncze podłużne listki z zaokrąglonymi czubkami. W kątach między łodygami
i pasem podstawy umieszczono półpalmety. Powtórzono ten motyw ze zmianami także na na-
czyniach Wił 2638, 2634, 2620. Być może jest on dokonaną przez rysownika przeróbką zbli-
żonych ornamentów, znanych chociażby z amforki kampańskiej 147241 MN. Forma motywu
palmetowo-wolutowego zaczerpnięta z tej amforki posłużyła za wzór do przyozdobienia na-
czynia Wił 2634, będącego powtórzeniem lebesu 147301 MN61. W cytowanym ornamencie od-
najdujemy wszystkie zasadnicze elementy motywu zdobiącego rewers hydrii. Rozwinięcie tego
motywu na boki mogło zostać spowodowane dyktatem pola, jakie trzeba było ozdobić. Motyw
promieniście ułożonych kresek wokół obsady uchwytów i umieszczonych pod nimi głów kobie-
cych został powtórzony także za hydrią 147371 MN. Lepiej zachowany jest motyw spod prawego
uchwytu. Nawiązuje on do hydrii 147371 MN, ukazując głowę kobiety w sakkos zdobio-
nym rzędami punktów. Głowa spod lewego uchwytu ma inny wygląd. Włosy kobiety są
związane w kok i przybrane stefane oddaną za pomocą promieniście rozchodzących się kresek,
536