50. Krateriskos. Naśladownictwo „wilanowskie”. 51. Krateriskos nr 2637. Widok z boku
Widok z przodu. Muzeum Narodowe w Warszawie.
Nr inw. 2637
taśmowych uchwytów, dość płaskie ramiona, szeroka szyjka o lekko wklęsłym profilu ścianek
i cienki, sterczący horyzontalnie brzeg wylewu.
Do tego kształtu brak jest odpowiednika wśród naczyń antycznych z kolekcji wilanow-
skiej72. Także identyfikacja motywów malowanych trudna jest do ustalenia. Jedynie front Wil
2637 jest zdobiony. Na szyjce przez niemal całą jej szerokość biegnie pas splecionych cienkich
gałązek winnej latorośli ze sterczącymi w różne strony listkami i zwisającymi w dół gronami.
Ornament jest namalowany na wzór stylu Gnathia białą farbą na czarnym tle. Podobnie jak
to jest w przypadku kraterów Wil 2624 i Wil 2622, obserwujemy tu zestawienie motywu winnej
latorośli w jej bardziej naturalistycznej, swobodnej i bogatej formie (szyjka Wil 2637) z umiesz-
czoną na brzuścu jej sztywną, silnie zornamentalizowaną wersją. Motyw z szyjki odnajdujemy
na odwrocie naczynia Wil 2622. Natomiast charakterystyczny pas wypełniony szeregiem na
przemian występujących białych punktowych rozet i pojedynczych punktów, od którego sztywno
odchodzą listki wici i grona z Wil 2637, odnajdujemy zarówno na rewersie naczynia Wil 2624,
jak i w wersji identycznej do naszej na brzuścu naczynia Wil 2622. Jak to już zostało powie-
dziane wcześniej, jesteśmy w stanie znaleźć wśród naczyń wilanowskich wyłącznie odpowiednik
do sposobu stylizowania liści, wici i gron tego ostatniego motywu. Ten sam sposób malowania
35*
547
Widok z przodu. Muzeum Narodowe w Warszawie.
Nr inw. 2637
taśmowych uchwytów, dość płaskie ramiona, szeroka szyjka o lekko wklęsłym profilu ścianek
i cienki, sterczący horyzontalnie brzeg wylewu.
Do tego kształtu brak jest odpowiednika wśród naczyń antycznych z kolekcji wilanow-
skiej72. Także identyfikacja motywów malowanych trudna jest do ustalenia. Jedynie front Wil
2637 jest zdobiony. Na szyjce przez niemal całą jej szerokość biegnie pas splecionych cienkich
gałązek winnej latorośli ze sterczącymi w różne strony listkami i zwisającymi w dół gronami.
Ornament jest namalowany na wzór stylu Gnathia białą farbą na czarnym tle. Podobnie jak
to jest w przypadku kraterów Wil 2624 i Wil 2622, obserwujemy tu zestawienie motywu winnej
latorośli w jej bardziej naturalistycznej, swobodnej i bogatej formie (szyjka Wil 2637) z umiesz-
czoną na brzuścu jej sztywną, silnie zornamentalizowaną wersją. Motyw z szyjki odnajdujemy
na odwrocie naczynia Wil 2622. Natomiast charakterystyczny pas wypełniony szeregiem na
przemian występujących białych punktowych rozet i pojedynczych punktów, od którego sztywno
odchodzą listki wici i grona z Wil 2637, odnajdujemy zarówno na rewersie naczynia Wil 2624,
jak i w wersji identycznej do naszej na brzuścu naczynia Wil 2622. Jak to już zostało powie-
dziane wcześniej, jesteśmy w stanie znaleźć wśród naczyń wilanowskich wyłącznie odpowiednik
do sposobu stylizowania liści, wici i gron tego ostatniego motywu. Ten sam sposób malowania
35*
547