Rocznik Muzeum Narodowego w Warszawie (33-34.1989-1990)

7. K. Tysson, Krajobraz, gwasz, pap. 21,6x33,2 cm. MNW, nr inw.: Rys. Pol. 12685

Ilustrowanego” i „Kłosów”, chociaż zdarzają się też przerysy z litografowanych ilustracji książ-
kowych. Przeważają widoki architektoniczne. Budowle odrysowywane są dość wiernie; szta-
faż często podlega zmianie lub redukcji. Rysunki naklejono na podkładki z napisami objaśnia-
jącymi, dodanymi później i często mylnymi, np. widok Powązek (zburzonych w 1794 r.) został
podpisany: „Powązki, własność Izabelli Czartoryjskiej, w roku 1871 rysował z natury K. Tis-
sot”.

Prace Tyssona, niedoskonałe pod względem rysunkowym, zyskiwały dzięki dobremu opa-
nowaniu techniki akwarelowej indywidualny walor, maskujący niedociągnięcia. Koloryt akwa-
rel, zwłaszcza błękit nieba rozjaśniający się ku horyzontowi aż do odcieni różowo-żółtych,
przypomina nieco barwne litografie. Kopiując drzeworyty Tysson był w tym względzie zdany
na własną inwencję. W przypadku Przejażdżki według Juliusza Kossaka miało to skutek nega
tywny — zimne barwy, dalekie od kolorystyki akwarel tego artysty.

570