DOI Heft:
Sztuka XX wieku
DOI Artikel:Żakiewicz, Anna: Kompozycje astronomiczne Witkacego
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.19642#0603
22. S. I. Witkiewicz, Portret Neny Stachurskiej,,,Gwiazd-
ka”, pastel, 31.1.1929, wł. prywatna
kacy „zawiesił” w przestrzeni międzyplanetarnej na tle mgławic i gwiazd. Jeden z najpiękniej-
szych portretów Neny Stachurskiej Gwiazdka, z 31.1.1929 r. w zbiorach prywatnych w War-
szawie przedstawia jej głowę umieszczoną na wirującej mgławicy spiralnej unoszącej się nad
górami (ii. 22). Portret Ireny Krzywickiej z 16/17.XI. 1929 r. w Muzeum w Słupsku to głowa
ujęta w profilu wkomponowana w półksiężyc. Nie zachowany portret Andrzeja Rybickiego
z IV. 1929 r. ma w tle mgławice, natomiast inny, również nie zachowany, z tego samego czasu,
skomponowany został podobnie jak Kometa Encke i rysunek pt. Pani Plutyńska z VIII. 1936 r.
w Muzeum Narodowym w Krakowie. Hannę Lorkową Witkacy przedstawił w październiku 1931 r.
na tle gwiaździstego nieba w owalnym lustrze (prawdopodobnie w zbiorach prywatnych).
„Kosmiczne” tła mają też dwa portrety z 1937 r.: Michała Burnata z 25.III w Muzeum Śląska
Opolskiego w Opolu i Jerzego Gawlińskiego z lipca w zbiorach prywatnych w Zakopanem.
Seria trzech rysunków z września 1928 r. w Bibliotece UJ w Krakowie ma w tytułach
ulubiony przymiotnik Witkacego, „astralny”: Ostatnia astralna podróż pana Morfinescu, Pod-
wieczorek astralny, A completly astral of right honourable lady Filipowska', czwarty, też w Biblio-
tece Jagiellońskiej, nosi tytuł Okultyści na nieznanej asteroidzie. Późniejsze, z 1929 i 1931 r.,
tytuły rysunków to: Astralny ptaszek narobił kłopotu i Rozjechana przez astralny pociąg (oba
599
ka”, pastel, 31.1.1929, wł. prywatna
kacy „zawiesił” w przestrzeni międzyplanetarnej na tle mgławic i gwiazd. Jeden z najpiękniej-
szych portretów Neny Stachurskiej Gwiazdka, z 31.1.1929 r. w zbiorach prywatnych w War-
szawie przedstawia jej głowę umieszczoną na wirującej mgławicy spiralnej unoszącej się nad
górami (ii. 22). Portret Ireny Krzywickiej z 16/17.XI. 1929 r. w Muzeum w Słupsku to głowa
ujęta w profilu wkomponowana w półksiężyc. Nie zachowany portret Andrzeja Rybickiego
z IV. 1929 r. ma w tle mgławice, natomiast inny, również nie zachowany, z tego samego czasu,
skomponowany został podobnie jak Kometa Encke i rysunek pt. Pani Plutyńska z VIII. 1936 r.
w Muzeum Narodowym w Krakowie. Hannę Lorkową Witkacy przedstawił w październiku 1931 r.
na tle gwiaździstego nieba w owalnym lustrze (prawdopodobnie w zbiorach prywatnych).
„Kosmiczne” tła mają też dwa portrety z 1937 r.: Michała Burnata z 25.III w Muzeum Śląska
Opolskiego w Opolu i Jerzego Gawlińskiego z lipca w zbiorach prywatnych w Zakopanem.
Seria trzech rysunków z września 1928 r. w Bibliotece UJ w Krakowie ma w tytułach
ulubiony przymiotnik Witkacego, „astralny”: Ostatnia astralna podróż pana Morfinescu, Pod-
wieczorek astralny, A completly astral of right honourable lady Filipowska', czwarty, też w Biblio-
tece Jagiellońskiej, nosi tytuł Okultyści na nieznanej asteroidzie. Późniejsze, z 1929 i 1931 r.,
tytuły rysunków to: Astralny ptaszek narobił kłopotu i Rozjechana przez astralny pociąg (oba
599