DOI Heft:
Wykopaliska i odkrycia archeologiczne
DOI Artikel:Godlewski, Włodzimierz: Badania wykopaliskowe w Deir el-Naqlun (Fajum): Sezon drugi
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.19642#0644
1. Deir el Naqlun, zabudowa współczesna, kom oraz pustelnie (rys. B. i J. Dobrowolscy)
sywną domieszką sieczki. Swoją wielkością cegła ta jest zbliżona do materiału budowlanego
epoki faraońskiej, używanego w oazie Fajum jeszcze w okresie grecko-rzymskim4.
Budowla wcześniejsza została zbudowana na skalistym podłożu lekko opadającym w kie-
runku południowym. Była to dosyć rozległa prostokątna budowla o długości 18,30 m i szero-
kości 12,90 m. Jej masywne ściany o grubości 150 cm (zewnętrzne) i 110 cm (wewnętrzne) zacho-
wały się nierównomiernie. W części południowej i południowo-wschodniej wznoszą się one
do wysokości 2,00 m, w części zaś północno-zachodniej, gdzie było naturalne wypiętrzenie
skał, zachowane są jedynie w reliktach. Wnętrze budowli, do którego nie stwierdzono zacho-
640
sywną domieszką sieczki. Swoją wielkością cegła ta jest zbliżona do materiału budowlanego
epoki faraońskiej, używanego w oazie Fajum jeszcze w okresie grecko-rzymskim4.
Budowla wcześniejsza została zbudowana na skalistym podłożu lekko opadającym w kie-
runku południowym. Była to dosyć rozległa prostokątna budowla o długości 18,30 m i szero-
kości 12,90 m. Jej masywne ściany o grubości 150 cm (zewnętrzne) i 110 cm (wewnętrzne) zacho-
wały się nierównomiernie. W części południowej i południowo-wschodniej wznoszą się one
do wysokości 2,00 m, w części zaś północno-zachodniej, gdzie było naturalne wypiętrzenie
skał, zachowane są jedynie w reliktach. Wnętrze budowli, do którego nie stwierdzono zacho-
640