2. Plan warstwicowy stanowiska Tell Ridżim z zaznaczonymi wykopami
islamskiego. Wkopy grobowe przyczyniły się w znacznym stopniu do zniszczenia starszych
konstrukcji i w wielu miejscach zakłóciły stratygrafię stanowiska.
Osada z okresu nowoasyryjskiego (ok. 930—612 r. p.n.e.). Tuż pod powierz-
chnią ziemi, a niekiedy nawet na jej powierzchni, występowały fragmenty kamiennych murów
fundamentowych należących do budowli asyryjskich. Zły stan zachowania murów nie pozwolił
jednak na odtworzenie pełnych planów budowli. Nie ulega wszakże wątpliwości, iż stanowiły
one zabudowę mieszkalną z brukowanymi podwórkami, piecami chlebowymi i prostokątnymi
pomieszczeniami. Udało się wyodrębnić dwie fazy rozwoju osady asyryjskiej.
656
islamskiego. Wkopy grobowe przyczyniły się w znacznym stopniu do zniszczenia starszych
konstrukcji i w wielu miejscach zakłóciły stratygrafię stanowiska.
Osada z okresu nowoasyryjskiego (ok. 930—612 r. p.n.e.). Tuż pod powierz-
chnią ziemi, a niekiedy nawet na jej powierzchni, występowały fragmenty kamiennych murów
fundamentowych należących do budowli asyryjskich. Zły stan zachowania murów nie pozwolił
jednak na odtworzenie pełnych planów budowli. Nie ulega wszakże wątpliwości, iż stanowiły
one zabudowę mieszkalną z brukowanymi podwórkami, piecami chlebowymi i prostokątnymi
pomieszczeniami. Udało się wyodrębnić dwie fazy rozwoju osady asyryjskiej.
656