DOI Heft:
Sprawozdania
DOI Artikel:Ruszczyc, Barbara; Zdrojewska, Wanda: Galeria Sztuki Starożytnej
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.19642#0718
1985—1988 przeprowadzono wielką akcję uzupełniania dokumentacji fotograficznej, której
brak dawał się odczuwać od dawna.
Poza zajęciami inwentaryzacyjnymi w ciągu ostatnich czterech lat trwały badania stanowisk
archeologicznych, w których uczestniczyli aktywnie pracownicy Muzeum. Wykopaliska były
jak dawniej cennym źródłem dostarczającym systematycznie wciąż nowych materiałów.
W 1984 r. zakończono polsko-koptyjskie prace wykopaliskowe w Tell Atrib w delcie Nilu,
Badania w tej miejscowości trwały jednak w dalszym ciągu, organizowane przez Polską Stację
Archeologii Śródziemnomorskiej w Kairze i Inspektorat Departamentu Starożytności w Benha2.
Eksplorowano płaski teren, odsłaniając zabudowania miejskie z okresu ptolemejskiego, wczesno-
i późnorzymskiego. Zabytki z wykopalisk wzbogacały systematycznie zbiory Muzeum Naro-
dowego w Warszawie, a wyniki są opracowywane do publikacji3.
Na terenie Egiptu były również kontynuowane badania w Aleksandrii4 oraz w Deir el-Bahari,
gdzie Pracownie Konserwacji Zabytków zajmowały się rekonstrukcją słynnej świątyni kró-
lowej Hatszepsut i trwały prace przy świątyni Totmesa III5.
Cenne dla Galerii Sztuki Starożytnej były wykopaliska prowadzone w Starej Dongoli,w Su-
danie6, stanowiąc źródło regularnego dopływu zabytków i dostarczając materiał do publi-
kacji7.
W 1986 r. podjęto prace w Naąlun, w oazie Fajum8. W latach 1986—1988 przeprowadzono
inwentaryzację całego stanowiska, które składa się z zespołu monastycznego istniejącego współ-
cześnie, powstałego zapewne w XIII w., rozległego komu kryjącego relikty zabudowy klasz-
tornej z VI—VII w. oraz ponad 60 pustelni wykutych w skałach wzgórz otaczających stano-
wisko.
Sondaże na terenie komu odsłoniły pozostałości wieży klasztornej i mały kościół z IX—
XI w. Oczyszczono również dwie pustelnie zamieszkałe najprawdopodobniej do XIII w. Eremy
są poprzedzone otwartym dziedzińcem i składają się z kilku pomieszczeń o charakterze miesz-
kalnym, pełniących również funkcję oratoriów, a także gospodarczym. Odkryto małe kuchnię
z dobrze zachowanymi piecami. Wewnątrz pustelni i w sondażach na komie znaleziono wiele
dokumentów gospodarczych, listów, tekstów literackich w językach greckim, koptyjskim
i arabskim. Na uwagę zasługuje jeden z fragmentów kodeksu, zapisany po łacinie. Zidenty-
fikowano go bowiem jako fragment księgi XI Dziejów Rzymu Liwiusza — pierwszy dotychczas
znaleziony z nie zachowanego tekstu dzieła.
Kilkanaście zabytków z Naąlun trafiło już do kolekcji Muzeum Narodowego, a eksplo-
racja terenu przyniosła pierwsze publikacje9.
Systematyczne badania trwały także na Cyprze, w Nea Paphos10. Wprawdzie pracownicy
Muzeum Narodowego nie brali w nich udziału, lecz otrzymaliśmy z Muzeum w Nikozji zabytki
cypryjskie w formie ekwiwalentu za pozostające na Cyprze obiekty odkryte przez polską
ekspedycję.
Stacja Archeologii Śródziemnomorskiej prowadziła też corocznie wykopaliska w Syrii,
714
brak dawał się odczuwać od dawna.
Poza zajęciami inwentaryzacyjnymi w ciągu ostatnich czterech lat trwały badania stanowisk
archeologicznych, w których uczestniczyli aktywnie pracownicy Muzeum. Wykopaliska były
jak dawniej cennym źródłem dostarczającym systematycznie wciąż nowych materiałów.
W 1984 r. zakończono polsko-koptyjskie prace wykopaliskowe w Tell Atrib w delcie Nilu,
Badania w tej miejscowości trwały jednak w dalszym ciągu, organizowane przez Polską Stację
Archeologii Śródziemnomorskiej w Kairze i Inspektorat Departamentu Starożytności w Benha2.
Eksplorowano płaski teren, odsłaniając zabudowania miejskie z okresu ptolemejskiego, wczesno-
i późnorzymskiego. Zabytki z wykopalisk wzbogacały systematycznie zbiory Muzeum Naro-
dowego w Warszawie, a wyniki są opracowywane do publikacji3.
Na terenie Egiptu były również kontynuowane badania w Aleksandrii4 oraz w Deir el-Bahari,
gdzie Pracownie Konserwacji Zabytków zajmowały się rekonstrukcją słynnej świątyni kró-
lowej Hatszepsut i trwały prace przy świątyni Totmesa III5.
Cenne dla Galerii Sztuki Starożytnej były wykopaliska prowadzone w Starej Dongoli,w Su-
danie6, stanowiąc źródło regularnego dopływu zabytków i dostarczając materiał do publi-
kacji7.
W 1986 r. podjęto prace w Naąlun, w oazie Fajum8. W latach 1986—1988 przeprowadzono
inwentaryzację całego stanowiska, które składa się z zespołu monastycznego istniejącego współ-
cześnie, powstałego zapewne w XIII w., rozległego komu kryjącego relikty zabudowy klasz-
tornej z VI—VII w. oraz ponad 60 pustelni wykutych w skałach wzgórz otaczających stano-
wisko.
Sondaże na terenie komu odsłoniły pozostałości wieży klasztornej i mały kościół z IX—
XI w. Oczyszczono również dwie pustelnie zamieszkałe najprawdopodobniej do XIII w. Eremy
są poprzedzone otwartym dziedzińcem i składają się z kilku pomieszczeń o charakterze miesz-
kalnym, pełniących również funkcję oratoriów, a także gospodarczym. Odkryto małe kuchnię
z dobrze zachowanymi piecami. Wewnątrz pustelni i w sondażach na komie znaleziono wiele
dokumentów gospodarczych, listów, tekstów literackich w językach greckim, koptyjskim
i arabskim. Na uwagę zasługuje jeden z fragmentów kodeksu, zapisany po łacinie. Zidenty-
fikowano go bowiem jako fragment księgi XI Dziejów Rzymu Liwiusza — pierwszy dotychczas
znaleziony z nie zachowanego tekstu dzieła.
Kilkanaście zabytków z Naąlun trafiło już do kolekcji Muzeum Narodowego, a eksplo-
racja terenu przyniosła pierwsze publikacje9.
Systematyczne badania trwały także na Cyprze, w Nea Paphos10. Wprawdzie pracownicy
Muzeum Narodowego nie brali w nich udziału, lecz otrzymaliśmy z Muzeum w Nikozji zabytki
cypryjskie w formie ekwiwalentu za pozostające na Cyprze obiekty odkryte przez polską
ekspedycję.
Stacja Archeologii Śródziemnomorskiej prowadziła też corocznie wykopaliska w Syrii,
714