DOI Artikel:
Walczak, Marek: Przemiany architektoniczne katedry krakowskiej w pierwszej połowie XV wieku i ich związek z działalnością fundacyjną kardynała Zbigniewa Oleśnickiego
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.19899#0025
21. Wystawienie relikwii na galerii w górnej części St Chapelle w Paryżu. XIX-wieczna kopia miniatury z Pontyfikatu i Mszału
z St Chapelle w Paryżu (fol. 81 v.) przechowywana w Musee de Cluny (wg: Ster ling, o.c; repr. A. Rzepecki)
formę centralną, a rozwiązanie części zachodniej
równie wiele zawdzięcza zespołowi akwizgrańskiemu,
co paryskiej St Chapelle. Nad zachodnią kruchtą
znajduje się niewielki taras, połączony z wewnętrzną
emporą, dedykowaną św. Michałowi (fig. 22). Na
wydzielającej go balustradzie umieszczono rząd tarcz
z Orłem Cesarstwa i herbami siedmiu elektorów oraz
znaki miejskie Rzymu i Norymbergi. Całości pro-
gramu dopełniają rzeźby rozmieszczone na ścianach
kruchty i na fasadzie. Kościół Mariacki w Norymber-
dze jest jedyną budowlą, której forma i dekoracja
zdeterminowane zostały w tak oczywisty sposób
przez obyczaj uroczystego pokazywania relikwii. Ka-
rol IV przez swą fundację i starania, jakie włożył
w rozwój kultu relikwii cesarstwa, uczynił z tego
obrzędu (kultywowanego sporadycznie przez poprze-
dników) zwyczaj, który na stałe wpisał się w historię
Norymbergi. Kiedy jednak w r. 1424 Zygmunt Luk-
semburski oddał je miastu, wystawienia przeniosły się
z kościoła na drugą stronę rynku na specjalne rusz-
towanie z drewna — słynny norymberski „Heiltums-
stuhl"57 (fig. 23).
Zwyczaj pokazywania się cesarza w otoczeniu
relikwii utrwalono też na fasadzie kościoła w Muhl-
hausen w Turyngii, gdzie nad wejściem, na biegnącej
i nn.; H. Busch, Deutsche Gotik, Wien-Munchen 1969, s. 229,
fig. 78.
57 Brautigam, Die Nurnberger Frauenkirche..., s. 179.
23
z St Chapelle w Paryżu (fol. 81 v.) przechowywana w Musee de Cluny (wg: Ster ling, o.c; repr. A. Rzepecki)
formę centralną, a rozwiązanie części zachodniej
równie wiele zawdzięcza zespołowi akwizgrańskiemu,
co paryskiej St Chapelle. Nad zachodnią kruchtą
znajduje się niewielki taras, połączony z wewnętrzną
emporą, dedykowaną św. Michałowi (fig. 22). Na
wydzielającej go balustradzie umieszczono rząd tarcz
z Orłem Cesarstwa i herbami siedmiu elektorów oraz
znaki miejskie Rzymu i Norymbergi. Całości pro-
gramu dopełniają rzeźby rozmieszczone na ścianach
kruchty i na fasadzie. Kościół Mariacki w Norymber-
dze jest jedyną budowlą, której forma i dekoracja
zdeterminowane zostały w tak oczywisty sposób
przez obyczaj uroczystego pokazywania relikwii. Ka-
rol IV przez swą fundację i starania, jakie włożył
w rozwój kultu relikwii cesarstwa, uczynił z tego
obrzędu (kultywowanego sporadycznie przez poprze-
dników) zwyczaj, który na stałe wpisał się w historię
Norymbergi. Kiedy jednak w r. 1424 Zygmunt Luk-
semburski oddał je miastu, wystawienia przeniosły się
z kościoła na drugą stronę rynku na specjalne rusz-
towanie z drewna — słynny norymberski „Heiltums-
stuhl"57 (fig. 23).
Zwyczaj pokazywania się cesarza w otoczeniu
relikwii utrwalono też na fasadzie kościoła w Muhl-
hausen w Turyngii, gdzie nad wejściem, na biegnącej
i nn.; H. Busch, Deutsche Gotik, Wien-Munchen 1969, s. 229,
fig. 78.
57 Brautigam, Die Nurnberger Frauenkirche..., s. 179.
23