DOI Heft:
Varia
DOI Artikel:Piwocka, Magdalena; Nowacki, Dariusz; Czyżewski, Krzysztof J.: "Tyniec. Sztuka i kultura benedyktynów od wieku XI do XVIII" - na marginesie wystawy
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.19896#0186
6. Kadzielnica, Kraków, około 1776, złotnik Marcin Lekszycki.
Tarnów, Skarbiec katedralny (fot. S. Michta)
pozyskać, znanych z literatury bądź źródeł, infuł i gremiałów
opackich4’, a także relikwiarza z roku 1 55844.
Czystość koncepcji wystawy została naruszona w paru
punktach. Tylko jedną z dwóch prepozytur tynieckich - Tu-
chów - zasygnalizowano kilkoma przedmiotami (Katalog,
43 Wśród kilku infuł i gremiałów odnotowanych w kartotece
mobiliów katedry tarnowskiej (sporządzonej zapewne w latach sześć-
dziesiątych wieku XX) znajdują się paramenty pochodzące niewąt-
pliwie z opactwa tynieckiego: infuła z herbem Bończa (nr inw. 129)
oraz gremia! niebieski z takimże herbem i literami XSBBOTKK (nr
inw. 595) - fundowane przez opata Stanisława Benedykta Bartoszew-
skiego (1743-1762). Fotografia mitry opublikowana w: KZSP, 1,
z. 13: Powiat tarnowski, oprać. J. E. Dutkiewicz, s. 16, fig. 74.
M. Kornecki, Dekanat tarnowski - miejski [w:] Zabytki
i dzieła sztuki diecezji tarnowskiej, mpis z lat 1969-1971, Archiwum
Diecezjalne w Tarnowie, s. 564, pacyfikał nr 2; kartoteka mobiliów
katedry tarnowskiej (zob. przyp. 43) zawiera dane zabytku (nr inw.
13): srebro częściowo złocone, kameryzacja; wym.: wys. 58 cm; wy-
miary stopy 22,5x19,5 cm; waga 1730 g; oraz jego opis: „Stopa sze-
ściolistna. Na wierzchu stopy wygrawirowane są herby Gozdawa oraz
Gryf (?), a także data Anno 1558. Nodus kulisty puklowany. Trzon
w kształcie krzyża ujęty od dołu zeschłą gałązką roślinną. Na krzyżu
postać Chrystusa odlewana i cyzelowana, w ramionach Symbole
V/44, VI/11). W ekspozycji znalazły się za to dzieła o nie zwe-
ryfikowanej metryce (Katalog, V/24, V/28, V/29, V/50, V/51,
V/56), w przypadku których nie można wykluczyć pochodze-
nia z zespołów przybyłych do Tamowa w XX wieku4'. Z pro-
blematyką wystawy nie wiązał się obraz Andrea Sabattiniego
Ewangelistów również odlewane i przymocowane do trzonu. Na
odwrociu w glorii mieści się relikwia Krzyża św. W ramionach krzy-
ża 4 plastyczne rozety roślinne, wykonane techniką sztancowania”.
Oznaczony austriackimi cechami kontrybucyjnymi bitymi w Krako-
wie w latach 1806/7 i 1809/10. Na podstawie herbów można wnio-
skować, że krzyż powstał sumptem opata Jana Łowczowskiego
(1558-1568). Pierwotnie posiadał dodatkowe ramiona z figurkami
Matki Boskiej i św. Jana (nie istniały już w r. 1763), a od r. 1632
zawierał relikwię św. Placyda podarowaną przez nuncjusza Honora-
ta (Onorato Visconti, w Polsce w latach 1630-1635). Wzmiankowa-
ny w inwentarzach tynieckich z r. 1636 (k. 2v., nr 11), 1661 (k. 54v.,
nr 3), 1674 (k. 61r„ nr 3), 1689 (k. 67v„ nr 5), 1763 (s. 7, nr 2).
4:1 Podstawą takiej weryfikacji winno być ustalenie zasobu tine-
cianów na podstawie spisu sporządzonego około r. 1816 w związku
z kasatą konwentu - nie znanego realizatorom wystawy, a wzmian-
kowanego bez podania miejsca przechowania jedynie we wstępie do
katalogu (s. X).
178
Tarnów, Skarbiec katedralny (fot. S. Michta)
pozyskać, znanych z literatury bądź źródeł, infuł i gremiałów
opackich4’, a także relikwiarza z roku 1 55844.
Czystość koncepcji wystawy została naruszona w paru
punktach. Tylko jedną z dwóch prepozytur tynieckich - Tu-
chów - zasygnalizowano kilkoma przedmiotami (Katalog,
43 Wśród kilku infuł i gremiałów odnotowanych w kartotece
mobiliów katedry tarnowskiej (sporządzonej zapewne w latach sześć-
dziesiątych wieku XX) znajdują się paramenty pochodzące niewąt-
pliwie z opactwa tynieckiego: infuła z herbem Bończa (nr inw. 129)
oraz gremia! niebieski z takimże herbem i literami XSBBOTKK (nr
inw. 595) - fundowane przez opata Stanisława Benedykta Bartoszew-
skiego (1743-1762). Fotografia mitry opublikowana w: KZSP, 1,
z. 13: Powiat tarnowski, oprać. J. E. Dutkiewicz, s. 16, fig. 74.
M. Kornecki, Dekanat tarnowski - miejski [w:] Zabytki
i dzieła sztuki diecezji tarnowskiej, mpis z lat 1969-1971, Archiwum
Diecezjalne w Tarnowie, s. 564, pacyfikał nr 2; kartoteka mobiliów
katedry tarnowskiej (zob. przyp. 43) zawiera dane zabytku (nr inw.
13): srebro częściowo złocone, kameryzacja; wym.: wys. 58 cm; wy-
miary stopy 22,5x19,5 cm; waga 1730 g; oraz jego opis: „Stopa sze-
ściolistna. Na wierzchu stopy wygrawirowane są herby Gozdawa oraz
Gryf (?), a także data Anno 1558. Nodus kulisty puklowany. Trzon
w kształcie krzyża ujęty od dołu zeschłą gałązką roślinną. Na krzyżu
postać Chrystusa odlewana i cyzelowana, w ramionach Symbole
V/44, VI/11). W ekspozycji znalazły się za to dzieła o nie zwe-
ryfikowanej metryce (Katalog, V/24, V/28, V/29, V/50, V/51,
V/56), w przypadku których nie można wykluczyć pochodze-
nia z zespołów przybyłych do Tamowa w XX wieku4'. Z pro-
blematyką wystawy nie wiązał się obraz Andrea Sabattiniego
Ewangelistów również odlewane i przymocowane do trzonu. Na
odwrociu w glorii mieści się relikwia Krzyża św. W ramionach krzy-
ża 4 plastyczne rozety roślinne, wykonane techniką sztancowania”.
Oznaczony austriackimi cechami kontrybucyjnymi bitymi w Krako-
wie w latach 1806/7 i 1809/10. Na podstawie herbów można wnio-
skować, że krzyż powstał sumptem opata Jana Łowczowskiego
(1558-1568). Pierwotnie posiadał dodatkowe ramiona z figurkami
Matki Boskiej i św. Jana (nie istniały już w r. 1763), a od r. 1632
zawierał relikwię św. Placyda podarowaną przez nuncjusza Honora-
ta (Onorato Visconti, w Polsce w latach 1630-1635). Wzmiankowa-
ny w inwentarzach tynieckich z r. 1636 (k. 2v., nr 11), 1661 (k. 54v.,
nr 3), 1674 (k. 61r„ nr 3), 1689 (k. 67v„ nr 5), 1763 (s. 7, nr 2).
4:1 Podstawą takiej weryfikacji winno być ustalenie zasobu tine-
cianów na podstawie spisu sporządzonego około r. 1816 w związku
z kasatą konwentu - nie znanego realizatorom wystawy, a wzmian-
kowanego bez podania miejsca przechowania jedynie we wstępie do
katalogu (s. X).
178