27
Aaron quæ fronduerat et tabule testament! super quæ erant cherubim gloriæ
obumbrentia propiciatorium. In priori quidem tabernaculo semper introibant
sacerdotes sacrificiorum officia consummantes. In secundo vero semel in
anno solus pontifex non sine sanguine quem offerret pro sua et populi igno-
rantia.
Au bas de cette même page on lisait la récapitulation de tous les sacrifices
de la loi dans leur rapport avec le Christ.
Hircus qui in veteri lege offerebatur signifient similitudinem carnis peccati
in Christo. Vitulus qui offerebatur significat virtutem Christi. Taurus forti-
tudinem Christi. A ries principatum Christi. Columba simplicitatem Christi
et ecclesiæ. Tur turcs castitatem ecclesiæ. S imita go oleo conspersa caritatem
ecclesiæ. Passeres oblationem corporis et animæ. Decimæ consummationem
bonorum operum. Agnus innocentiam Christi et ecclesiæ.
La miniature du Nouveau Testament était accompagnée des vers suivants
que nous retrouvons en partie dans les œuvres d’Hildebertus Cenomanensis
(du Mans) '.
Rex iste qui et sacerdos significat ihesum xpm qui in se consummavit
vêtus testamentum dicens ad patrem: Holocaustum pro peccato non postulasti.
Ecce venio ut faciam voluntatem tuam.
Qüidquid in obscuris patres clausere figuris
Hoc sol iusticiæ mundo déclarât ubique
Lex et crux lux sunt bos ara figura fuerunt
Cédât ovis capra bos, fit victima vera sacerdos.
Jam (Anshelmus) non per Moysen agnus populo datur assus 1 2
Agnus Christi adest pro nobis in cruce passus.
Huius venturi prior exstitit ille (agnus) figura
Umbra recessit adest lux fit deus hostia pura.
Hostia sollempnis Christus modo sacrificatur
Mors tamen huic passo semel ultra non dominatur
Gratia successif disparuit ilia vêtus lex
Et mundo nova lux nova lux novus enituit rex
Nil modo placet ovis nil sanguis agit iudeorum.
Après la surabondance de textes explicatifs aux deux miniatures de
l’Ancien et du Nouveau Testament on ne sera pas surpris que les maîtres
verriers voulant reproduire ce thème dans les deux roses se sentirent embar-
rassés. Pourtant tout le programme proposé les obligea à se résigner et de
réduire à un minimum les textes.
1 Faussement attribués par l’Hortus Deliciarum à saint Anselme de Cantorbéry.
2 Hildebertus Cenom. Liber de S. Eucharistia, Migne P. L. vol. CLXXI, col. 1200.
Aaron quæ fronduerat et tabule testament! super quæ erant cherubim gloriæ
obumbrentia propiciatorium. In priori quidem tabernaculo semper introibant
sacerdotes sacrificiorum officia consummantes. In secundo vero semel in
anno solus pontifex non sine sanguine quem offerret pro sua et populi igno-
rantia.
Au bas de cette même page on lisait la récapitulation de tous les sacrifices
de la loi dans leur rapport avec le Christ.
Hircus qui in veteri lege offerebatur signifient similitudinem carnis peccati
in Christo. Vitulus qui offerebatur significat virtutem Christi. Taurus forti-
tudinem Christi. A ries principatum Christi. Columba simplicitatem Christi
et ecclesiæ. Tur turcs castitatem ecclesiæ. S imita go oleo conspersa caritatem
ecclesiæ. Passeres oblationem corporis et animæ. Decimæ consummationem
bonorum operum. Agnus innocentiam Christi et ecclesiæ.
La miniature du Nouveau Testament était accompagnée des vers suivants
que nous retrouvons en partie dans les œuvres d’Hildebertus Cenomanensis
(du Mans) '.
Rex iste qui et sacerdos significat ihesum xpm qui in se consummavit
vêtus testamentum dicens ad patrem: Holocaustum pro peccato non postulasti.
Ecce venio ut faciam voluntatem tuam.
Qüidquid in obscuris patres clausere figuris
Hoc sol iusticiæ mundo déclarât ubique
Lex et crux lux sunt bos ara figura fuerunt
Cédât ovis capra bos, fit victima vera sacerdos.
Jam (Anshelmus) non per Moysen agnus populo datur assus 1 2
Agnus Christi adest pro nobis in cruce passus.
Huius venturi prior exstitit ille (agnus) figura
Umbra recessit adest lux fit deus hostia pura.
Hostia sollempnis Christus modo sacrificatur
Mors tamen huic passo semel ultra non dominatur
Gratia successif disparuit ilia vêtus lex
Et mundo nova lux nova lux novus enituit rex
Nil modo placet ovis nil sanguis agit iudeorum.
Après la surabondance de textes explicatifs aux deux miniatures de
l’Ancien et du Nouveau Testament on ne sera pas surpris que les maîtres
verriers voulant reproduire ce thème dans les deux roses se sentirent embar-
rassés. Pourtant tout le programme proposé les obligea à se résigner et de
réduire à un minimum les textes.
1 Faussement attribués par l’Hortus Deliciarum à saint Anselme de Cantorbéry.
2 Hildebertus Cenom. Liber de S. Eucharistia, Migne P. L. vol. CLXXI, col. 1200.