& {'
n
Om mijnen soeten Cofl: met vreughden op te dragen
Daermen geen hinder lijdt van ’t winters felle dagen i
Daer is mijn jverich hert met vreught naer toe-gesiiort
Daer noyt den grijien tijdt het blom*gewas verdort.
Dit nacht-gesicht verdween, den droom is oock gheweken
En des jnbeldingh heeft mijn hert met lust ontsteken,
Want soo den ssaep ontlchoot met haesten uyt ’t ghemoet
('Die menichmael ’tghedacht met valsche listen voedt)
Soo heb ick metter daet een vrempt gneheym ghevonden
’Tgen’ dient te zijn ontdeckt, ’t gen’ ick hier moet verconden
Ter wijlen dat den Mensch al menichmael bevindt
Dat eenen kleynen Droom tot voordeel dickwils dient.
Want siet door desen Droom weet ick te onderscheyen •
Waer henen my den sin van dit gheval wilt leyen,
Dat is naer ’t vreughdich Hof daer geene Const ontbreckt,
En die ons met genucht seer wesentlijck ontdeckt
Een geeft van kloeck vernuft, een kender vande krachten
Die oyt de Schillers met Pinceel ten voorschijn brachten.
Daer socht. ick mijne rust , naer dat ick al den fchat
Der honigh-soete Const by een versamelt had.
Doen qnam de rasse Faem my uyt den ssaep verwecken
En naer den vollen eys dit lustich HofF ontdecken
Daer al de schoon Schildry beschaemt schier de Natuer
Door d'overvioedicheydt van d’edei vry Ticluer
Daer sblom en t’fruyt ghewas op doeck seer ievent schijnen
Nochtans geen winters kou en can haer kracht verdwijnen
Hier vondt de fBie haer plaets om haeren honigh-graet
(Die schuylt in desen Boeek) te stellen inden staet,
Te brenghen voor den dagh en naer dit Hoff te draghen
Daer menich Constenaer ichept vreught en groot behaghen,
Om al de seidsaemheyt van d’edel Schilder-ConJt,
Daer (die dat Hoff besit) is Rijckelijck med bejonst.
Waerheyt bae.rt Nydt.
• O P-