DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.17575#0196
TMMMjWa
EER-DICHT
OP DE POESIE
V A N D E N
WeetTievenden ende Rijck-konstighen Meester
CORNELIS DE BIE,
Spele’nde op de Spreucke:
De beste Bloem en plucktmen niet,
Het beste Hout en kaptmen niet,
Den besten Voghel en schietmen niet.
GHeen Maeght-en-monster Sphijnx met diep-verholen sinnen
Stelt u dit raedtsei voor om t’ieven af-te-winnen •,
De vraegh en drëyght geen doot, men waeght hier lijf noch goet,
Maer scherpt wat u verstandt, en wet hier u ghemoet.
ïck seggh’:de beste föloem die niet en wordt ghetrocken,
En t’beste Hout dat noyt ghekapt en wordt tot blocken,
Den besten Vogbel oock die noyt en vreest den bout,
Dat sijn de Ter'ïïe-bloemy cle Tie en t’Wijngaert-hout,
A1 stont in uwen hof het puyck van alle bloemen,
Waer op dat Flora seif hooghmoedich soude roemen
Al broght ghys’ een voor een en steiden die ten toon,
Het ‘Bloey/el vanden terw’ spant boven al de kroon.
Den Eyckjden Noortschen Mast,de groen Cypressi-boomen,
Den Palm in’t jootsche Landt die boordt de Ceder-stroomen,
Dees buyghen haere kruyn voor d’eed’len Wijngaert-ranck,
Die ons schenckt jeught en vreught door sijnen soeten dranck,
Laet vry de trotse Paeuw met haeren steirt gaen swieren^
En dat den Nachtegael sijn ilemus doet tierelieren,
Nochtans de Bie verdient den eersten prijs en lof,
Die hoonich en geel wasch voert in haer strooyen hofs
En
EER-DICHT
OP DE POESIE
V A N D E N
WeetTievenden ende Rijck-konstighen Meester
CORNELIS DE BIE,
Spele’nde op de Spreucke:
De beste Bloem en plucktmen niet,
Het beste Hout en kaptmen niet,
Den besten Voghel en schietmen niet.
GHeen Maeght-en-monster Sphijnx met diep-verholen sinnen
Stelt u dit raedtsei voor om t’ieven af-te-winnen •,
De vraegh en drëyght geen doot, men waeght hier lijf noch goet,
Maer scherpt wat u verstandt, en wet hier u ghemoet.
ïck seggh’:de beste föloem die niet en wordt ghetrocken,
En t’beste Hout dat noyt ghekapt en wordt tot blocken,
Den besten Vogbel oock die noyt en vreest den bout,
Dat sijn de Ter'ïïe-bloemy cle Tie en t’Wijngaert-hout,
A1 stont in uwen hof het puyck van alle bloemen,
Waer op dat Flora seif hooghmoedich soude roemen
Al broght ghys’ een voor een en steiden die ten toon,
Het ‘Bloey/el vanden terw’ spant boven al de kroon.
Den Eyckjden Noortschen Mast,de groen Cypressi-boomen,
Den Palm in’t jootsche Landt die boordt de Ceder-stroomen,
Dees buyghen haere kruyn voor d’eed’len Wijngaert-ranck,
Die ons schenckt jeught en vreught door sijnen soeten dranck,
Laet vry de trotse Paeuw met haeren steirt gaen swieren^
En dat den Nachtegael sijn ilemus doet tierelieren,
Nochtans de Bie verdient den eersten prijs en lof,
Die hoonich en geel wasch voert in haer strooyen hofs
En