Bie, Cornelis de: Het Gulden Cabinet Vande Edele Vry Schilder-Const: Onstfloten door den lanck ghevvenshten Vrede tusschen de tvvee machtighe Croonen van Spaignien En Vranckryck, Waer-inne begrepen is den ontsterffelijcken loff vande vermaerste Constminnende Geesten Ende Schilders Van dese Eeuw ... (Antwerpen, 1662)

42 ï

SCHILDER BOECK

V A N MR'

CORNELIS DE BIE.

V Jn Mander in sijn Naem , ontstervlijck door Penfeel
Was niec vernoeght, sijn drifc wou noch veei hoogher raecken
Sijn cloecke pen had lust op s’werelcs groot Tonneel
De Konstenaers met hem ontsterfvelijck te maecken.

Nu leeft hy in sijn Naem schoon t’leven is voorby
Met die, die naer de doodt hy heeft met hem doen leven
Hier wordt des’ deught ghevolght, een andcr Honïngh-<Bye
Js op de eelste bloem des Schilder-const aen’t sweven^

Sy suyght gheen honingh van vergancklijckheytr ó neen,

Wat aerts is licht vergaet, wat gheestich is blijft dueren,

Des grooten Zegers bloem blijft, schoon de bloem verdween
Men siet gheen Hemel-dauw van d’Heemens druyf vervueren,

Verssindt de doodt het Beldt van’t stervelijck ghessacht
Natuer met Const verselt behoedent voor t’verderven,

Want wie des’ Bie hier-saem soo jevrich heeft ghebracht
Sijn door Penseel en pen ontstervelijck naer t’fterven,

Soo is des’ Corf vervult, niet voor de graege smaeck
Maer tot een spieghel van de girghe Constenaeren,

Den honingh is hier *gal,dats een verkeerde saeck^ *kck
Lceft wond’re Bye die gheest voor honingh cont vergaeren.

I. S. Lemmem.

LOF-