Bie, Cornelis de: Het Gulden Cabinet Vande Edele Vry Schilder-Const: Onstfloten door den lanck ghevvenshten Vrede tusschen de tvvee machtighe Croonen van Spaignien En Vranckryck, Waer-inne begrepen is den ontsterffelijcken loff vande vermaerste Constminnende Geesten Ende Schilders Van dese Eeuw ... (Antwerpen, 1662)

'MM

ttlt siili il 'Aaié h-r ’ * 1 tiMilillLLrll&i\

10

:: li

r.


j i\\\A\v5mTnÏÏ\^v^\'.

ONTSCHULDINGH

Vanden Auétheur aen alle Rij m-lievende Poëten
over d’uytheymsche wocrden (doch eyghen
Schilder-lpreucken) hier in begrepen.

MVltci renafcentur qu£ jam cecidere y cadentque

Qu£ nunc funt in honore y>ocabula, Jï holet jfus
Quem penes arbitruim ejl, & jus & norma loquendi.

H o r A t i u s in arte Foatica.

Oo jemandc vande Konst soeckt naer de hinder-palen
Van mijn cleyn rijm-ghedicht en tracht te achterhaien
Oft in mijn duytsch beschrijf niet ongherijms en is
Tgen’ vrempt in d’ooren luyt,ofc niet uytheyms en is.
Daer een Poëetfe tongh mocht spots-ghewijs op ipelen
En sonder mijne weet d’eer van mijn wercken stelen;

(D’welck niemandt doen en sai die d’eel (piiïuer verstaet^

En kent den handel daer sy mede omme gaet)

Dus moet ick evenwel my hoeden voor hun stormen
En segghen dat ick niet mijn ipellingh can heirvormen
Als Cadmus d’A. B. C. (die t’draeckx Tant-saeyer was)

Want soo PiSlura spreckt compt in dit Boeck te pas.

Ovidius Libro 3. s~~arr\

C——s Waerhejt baert Nijdt.

Op de spreuck des Auétheurs.

Waerheydt baert JSLydt.

ALs waerheyts Sonne-strael de Nijdt voor ooghen stelden
Haer grauwel, die sy baert (tot eyghen spijt en ftraf
js sy verdwenen voor de Pieens beldt der belden
Die levende en dóon herstelden uyt hun graf.

N. Omasvrinvs
Omnia in Veo.