DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.22617#0215
ΑΡΧΑΙΟΛ. ΔΕΛΤΙΟΝ.— ΕΤΟΣ 1888 — ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 209
ήέίη δημοσιευθέντος και των δύο νέων τεμαχίων, ώς και το κάτο)
μέρος μετά τοϋ τέλους της επιγραφής. Έν τοις γράμμασι δια-
τηρούνται ίχνη έρυθροΰ χρώματος. Του συνόλου παραθέτομεν εν-
ταύθα πανομοιότυπον (ΐδε σ. 208).
Δευτέραν ηδη φοράν άπαντα έν επιγραφή τινι το όνομα του κλεινού
Ένδοίου. Ένώ δε έν τή έπιγραφή I. Α. I 477 (ί()ννγ 8) τδ όνομα
τοϋ τεχνίτου τούτου εινε γεγραμμένον υπό τινας στίχους έπιτυμ-
βίου έπιγράμματος, έν Ιωνική διαλέκτω γεγραμμένου, δια άττικών
χαρακτήρ(ον ένθυμίζει ήμΐν τδ έν τ?ί νϋν έκδιδομένη έπιγραφή μετα-
χειρισθέν σχήμα τοϋ δια τεσσάρων γραμμών πλασθέντος σίγμα την
γνωστήν τοϋ Θεοδώρου έπιγραφήν (0. I. Α. IV 2 ύπ'άριθ. 373 90),
8ν έπι τούτου τοϋ σχήματος τοϋ £ στηριζόμενος ό Καββαδίας,
συναινοϋντος και τοϋ Κίρχωφ, θεωρεί ώς τδν γνωστόν έκ Σάμου
τεχνίτην. Τδ αΰτδ φαίνεται δτι πρέπει νά έφαρμοσθή και εις την
νϋν ευρεθεΐσαν έπιγραφήν. Και περί μεν τοϋ Ένδοίου έπιβεβαιοϋ-
ται ουτο^ς ή εικασία τοϋ ίοθδοΐιοΐίθ (έν ΜίΐΐΗ. ά. θγοΗ. ΙηδΙ. IV.
σελ. 305), ότι δ τεχνίτης, ούτινος έ'ργα ύπήρχον και έν Έρυθραΐς
(Παυσ. VII 5, 9) και έν Μιλήτω (Πλίν. XVI 214), έξ Ιωνίας
κατήγετο, ή δέ προς τοϋτο έκ τοϋ σχήματος της γραφής άρυσθεΐσα
έπιβεβαί(οσις Ισχύει φυσικώ τω λόγω και διά τδν Φίλερμον. Ούτος
μέχρι τοϋδε άγνωστος ην, συνεπλήρ(οσα δέ τδ δνομα κατά τδ πα-
ράδειγμα τών παρά τοις "Ιοίσι έν χρήσει ό'ντων ε'ις έρμος καταλη-
γόντων όνομάτοον ώς "Αρχερμος, Μίμνερμος, Πύθερμος.
Επειδή δέ κατά τους χαρακτήρας τής γραφής οι δύο τεχνΐται
σύγχρονοι ησαν — τής έποχής περίπου τοϋ Πεισιστράτου — ε'ι-
κάζ(θ ότι έν τή βάσει, ην δ έν λόγω κίων έβάσταζε, δύο αγαλμάτια
τεθειμένα ήσαν, τεκμήρια τής συνεργασίας τών δύο τεχνιτών, δι-
δασκάλου ίσως και μαθητοϋ. Τών δέ τριών στίχων τής έπιγραφής
θά προηγεΐτο άλλος> όστις περιείχε τδ όνομα τοϋ τδ έργον του Έν-
δοίου άναθέσαντος».
17
ήέίη δημοσιευθέντος και των δύο νέων τεμαχίων, ώς και το κάτο)
μέρος μετά τοϋ τέλους της επιγραφής. Έν τοις γράμμασι δια-
τηρούνται ίχνη έρυθροΰ χρώματος. Του συνόλου παραθέτομεν εν-
ταύθα πανομοιότυπον (ΐδε σ. 208).
Δευτέραν ηδη φοράν άπαντα έν επιγραφή τινι το όνομα του κλεινού
Ένδοίου. Ένώ δε έν τή έπιγραφή I. Α. I 477 (ί()ννγ 8) τδ όνομα
τοϋ τεχνίτου τούτου εινε γεγραμμένον υπό τινας στίχους έπιτυμ-
βίου έπιγράμματος, έν Ιωνική διαλέκτω γεγραμμένου, δια άττικών
χαρακτήρ(ον ένθυμίζει ήμΐν τδ έν τ?ί νϋν έκδιδομένη έπιγραφή μετα-
χειρισθέν σχήμα τοϋ δια τεσσάρων γραμμών πλασθέντος σίγμα την
γνωστήν τοϋ Θεοδώρου έπιγραφήν (0. I. Α. IV 2 ύπ'άριθ. 373 90),
8ν έπι τούτου τοϋ σχήματος τοϋ £ στηριζόμενος ό Καββαδίας,
συναινοϋντος και τοϋ Κίρχωφ, θεωρεί ώς τδν γνωστόν έκ Σάμου
τεχνίτην. Τδ αΰτδ φαίνεται δτι πρέπει νά έφαρμοσθή και εις την
νϋν ευρεθεΐσαν έπιγραφήν. Και περί μεν τοϋ Ένδοίου έπιβεβαιοϋ-
ται ουτο^ς ή εικασία τοϋ ίοθδοΐιοΐίθ (έν ΜίΐΐΗ. ά. θγοΗ. ΙηδΙ. IV.
σελ. 305), ότι δ τεχνίτης, ούτινος έ'ργα ύπήρχον και έν Έρυθραΐς
(Παυσ. VII 5, 9) και έν Μιλήτω (Πλίν. XVI 214), έξ Ιωνίας
κατήγετο, ή δέ προς τοϋτο έκ τοϋ σχήματος της γραφής άρυσθεΐσα
έπιβεβαί(οσις Ισχύει φυσικώ τω λόγω και διά τδν Φίλερμον. Ούτος
μέχρι τοϋδε άγνωστος ην, συνεπλήρ(οσα δέ τδ δνομα κατά τδ πα-
ράδειγμα τών παρά τοις "Ιοίσι έν χρήσει ό'ντων ε'ις έρμος καταλη-
γόντων όνομάτοον ώς "Αρχερμος, Μίμνερμος, Πύθερμος.
Επειδή δέ κατά τους χαρακτήρας τής γραφής οι δύο τεχνΐται
σύγχρονοι ησαν — τής έποχής περίπου τοϋ Πεισιστράτου — ε'ι-
κάζ(θ ότι έν τή βάσει, ην δ έν λόγω κίων έβάσταζε, δύο αγαλμάτια
τεθειμένα ήσαν, τεκμήρια τής συνεργασίας τών δύο τεχνιτών, δι-
δασκάλου ίσως και μαθητοϋ. Τών δέ τριών στίχων τής έπιγραφής
θά προηγεΐτο άλλος> όστις περιείχε τδ όνομα τοϋ τδ έργον του Έν-
δοίου άναθέσαντος».
17