DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.22617#0234
228 ΑΡΧΑΙΟΛ. ΔΕΛΤΙΟΝ. — ΕΤΟΣ 1888 — ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ
Α'. Έπί του πρώτου ζητήματος :
« Τίνι τρόπω δυνάμεθα να συντηρησωμεν τά χάλκινα αγάλματα
άπδ της δξειδώσεως ; »
Παν χαλκοΰν άρχαΐον άντικείμενον όπως συντηρηθή πρέπει να
καθαρισθώ πρότερον κατά τάς έν τη επομένη παραγράφω οδηγίας,
είτα δε να προφυλαχθώ απδ της επιδράσεως του αέρος, δπερ δύ-
ναται να γείνη έπιχρι&)μένης της επιφανείας αυτοϋ δια της ετέρας
των έν τη επομένη παραγράφω ρητινωδών διαλύσεο^ν.
Β'. Έπί του δευτέρου ζητήματος :
« Τίνι τρόπω δυνάμεθα να καθαρίσοομεν αύτά άποφεύγοντες
πασαν έν τω μέλλοντι όξείδωσιν ; »
Τά χα)*κα και ορειχάλκινα αρχαία αντικείμενα άλλα μεν είναι
ουχί παραπολύ, άλλα δέ παραπολύ κατιωμένα.
Τά [λεν πρώτα καλύπτονται συνήθως έξ ίου πρασίνου η κυανοΰ
ουχί δέ και ίου κεραμόχρου η έκ μικρας τοιούτου ίοΰ ποσότητος·
τά δέ παραπολύ κατιωμένα αντικείμενα καλύπτονται μεν ωσαύ-
τως ύπ6 ίου πρασίνου η κυανοΰ αλλά και μεγάλης ποσότητος ίου
κεραμόχρου.
Ό πράσινος και κυανούς ίδς αποτελείται ιδίως έκ βασικού αν-
θρακικού χαλκού, τά κεκαλυμμένα δέ διά τοιούτου ιοί σκεύη κα-
θαρίζονται ώς έπί τδ πλείστον εύκολους.
Ό κεραμόχρους ίδς αποτελείται έξ όξειδυλίου του χαλκοΰ, δπερ,
δταν όπάρχη άφθονον έπί του σκεύους, σχηματίζει θηλοειδείς έξο-
χάς η στρώμα ίκανώς παχύ και θηλοειδές την έπιφάνειαν, δπερ
παραμορφώνει τδ άντικείμενον και καθίστα αύτδ άγνώριστον. Ό
Ίδς ούτος εχει μεγαλειτέραν η ό πρώτος συνεκτικότητα και είναι
τόσον στενώς συνηνωμένος μετά τοΰ χάλκινου αντικειμένου, ώστε
δεν δύναται ν' άποσπασθη διά μηχανικού μέσου έξ αύτοΰ άνευ
βλάβης του σκεύους.
Διά του οξειδίου τούτου ευρέθησαν προς τούτοις στερεώτατα
συνηνωμένα τεμάχια χαλκά, άτινα έτάφησαν αναμφιβόλως κεχω-
ρισμένα αλλήλων. Ούτως εύρέθη λαβη χαλκίνη έφ' ής μετά την
έκκαθάρισιν έφάνη ή έπιγραφη ΗΙΕΡΟΝ ΤΕΣ ΑΘΕΝΑΙΑΣ
συγκεκολλημένη μετά τεμαχίου χάλκινου αντικειμένου, δπερ αρχι-
κώς δεν ητο συγκεκολλημένον μετά της λαβής· τούτο δέ έξάγεται
Α'. Έπί του πρώτου ζητήματος :
« Τίνι τρόπω δυνάμεθα να συντηρησωμεν τά χάλκινα αγάλματα
άπδ της δξειδώσεως ; »
Παν χαλκοΰν άρχαΐον άντικείμενον όπως συντηρηθή πρέπει να
καθαρισθώ πρότερον κατά τάς έν τη επομένη παραγράφω οδηγίας,
είτα δε να προφυλαχθώ απδ της επιδράσεως του αέρος, δπερ δύ-
ναται να γείνη έπιχρι&)μένης της επιφανείας αυτοϋ δια της ετέρας
των έν τη επομένη παραγράφω ρητινωδών διαλύσεο^ν.
Β'. Έπί του δευτέρου ζητήματος :
« Τίνι τρόπω δυνάμεθα να καθαρίσοομεν αύτά άποφεύγοντες
πασαν έν τω μέλλοντι όξείδωσιν ; »
Τά χα)*κα και ορειχάλκινα αρχαία αντικείμενα άλλα μεν είναι
ουχί παραπολύ, άλλα δέ παραπολύ κατιωμένα.
Τά [λεν πρώτα καλύπτονται συνήθως έξ ίου πρασίνου η κυανοΰ
ουχί δέ και ίου κεραμόχρου η έκ μικρας τοιούτου ίοΰ ποσότητος·
τά δέ παραπολύ κατιωμένα αντικείμενα καλύπτονται μεν ωσαύ-
τως ύπ6 ίου πρασίνου η κυανοΰ αλλά και μεγάλης ποσότητος ίου
κεραμόχρου.
Ό πράσινος και κυανούς ίδς αποτελείται ιδίως έκ βασικού αν-
θρακικού χαλκού, τά κεκαλυμμένα δέ διά τοιούτου ιοί σκεύη κα-
θαρίζονται ώς έπί τδ πλείστον εύκολους.
Ό κεραμόχρους ίδς αποτελείται έξ όξειδυλίου του χαλκοΰ, δπερ,
δταν όπάρχη άφθονον έπί του σκεύους, σχηματίζει θηλοειδείς έξο-
χάς η στρώμα ίκανώς παχύ και θηλοειδές την έπιφάνειαν, δπερ
παραμορφώνει τδ άντικείμενον και καθίστα αύτδ άγνώριστον. Ό
Ίδς ούτος εχει μεγαλειτέραν η ό πρώτος συνεκτικότητα και είναι
τόσον στενώς συνηνωμένος μετά τοΰ χάλκινου αντικειμένου, ώστε
δεν δύναται ν' άποσπασθη διά μηχανικού μέσου έξ αύτοΰ άνευ
βλάβης του σκεύους.
Διά του οξειδίου τούτου ευρέθησαν προς τούτοις στερεώτατα
συνηνωμένα τεμάχια χαλκά, άτινα έτάφησαν αναμφιβόλως κεχω-
ρισμένα αλλήλων. Ούτως εύρέθη λαβη χαλκίνη έφ' ής μετά την
έκκαθάρισιν έφάνη ή έπιγραφη ΗΙΕΡΟΝ ΤΕΣ ΑΘΕΝΑΙΑΣ
συγκεκολλημένη μετά τεμαχίου χάλκινου αντικειμένου, δπερ αρχι-
κώς δεν ητο συγκεκολλημένον μετά της λαβής· τούτο δέ έξάγεται