21 ΕΠΙΓΡΑΜΜΑ ΕΜΜΕΊΤΟΝ ΑΤΤΙΚΟΝ 22
Έπι βάθρου λίθου πεντελικοϋ σχεδόν σώου άλλ'είς τα της αμάθειας των χρόνων καθ' ους τό βάθρον έγέ-
δΰο τεθραυσμένου (ύψ. 1,65 πλ. 0,73 πάχ. 0,63) νετο (ΐ'δε ^. I. Α. 111. αριθ. 627) Γραμμάτων μέ-
ό χαράκτης ύπέπεσεν είς αμαρτήματα" εις τον πέμ- γεθος 0,025χ0,025. στίχων άπόστασις, 0,02 κα\
•πτον στίχον εις τό τέλος είχε γράψει και πάλιν την τοΰ πρώτου από των άλλων 0,07. Τό βάθρον έχει
συλλαβήν ΩΣ πιθανώς και ταύτης μας περιεσώθη πλούσιον άρχιτεκτονικόν κόσμον, φαίνεται δέ οτι έν
ίχνος τοϋ Σ παθόντος έκεϊ τοϋ λίθου βλάβην είς τον μεταγενεστέροις χρόνοις μετεχειρίσθησαν αυτόοί Βυ-
εκτον εγραψεν εν Σπεριπλέον,είς τόν 80ν έγραψε πρώ- ζαντινοι προς άλλον τινά σκοπόν, διότι ούτως δύ-
τον ΤΟΝ, διόρθωσεν ΰστερον τό Ο είς Ω και προσε- νανται νά έξηγηθώσιν όπαί τίνες είς τάς πλαγίας
πάθησε νά έςαλείψη τό Ν, άλλ' έντελώς δεν τό κα- αυτού πλευράς τάς εκατέρωθεν της ένεπιγράφου.
τώρθωσενεΐχεν άρχίσει δέ κάτι νάγράψηκαι μεταξύ (Ακολουθεί)
τοϋ ΟΕ και Ω και τό εσβυσε κατόπιν Σημεία ταΰ- Δ. ΦΙΛΙΟΣ
ΕΠΙΓΡΑΜΜΑ ΕΜΜΕΤΡΟΝ ΑΤΤΙΚΟΝ.
ΞΑΜΕΝΕΛΛΗ ΝΛΝΙΕΡΟΙ £ΑΝΑ0ΗΜΑ^ΙΝΑΥίΕ'#
Ν/ΔΕΤΕΧΝΗ £Δ ΕΙ ΚΛΝΗΔΕΔΙ ΔΛ^ 1111Κ Ρ I £ Ιϋ§»
ΝΙΚΗ ζ Α Ζ Α Ε I Π ρΛΝΤΕΔΡΟΜΟΙ^ΕΡ ΓΛΝΤ Ε ΕΝΑ Μ ΙΛΛΑ/1
^ ΤΗΝΙΕΡΑΝ^ΤΕΦ Α ΝΟΙ ΓΑΤΡ ! ΔΑ Κ, Ε ΚΡΟΡ ί ΑI
Ο ένεπίγραφος λίθος δ άπεικονισμένος ένταΰθα Εταιρίας και άπόκειται νϋν έν τώ Κεντρικώ Μου-
είς £ν τρίτον τοϋ φυσικοΰ μεγέθους είναι Πεντελή- σείω. Ή θέσις και διεύθυνσις των γραμμάτων, ανάρ-
ιος. Ευρεθείς έν Αθήναις ε\τινι $ ιωτική οικία της μοστος ουσα προς τό νϋν αύτοΰ άρχιτεκτονικόν
όδοϋ Αδριανοΰ ήγοράσθη παρά της Αρχαιολογικής παραστάδος σχήμα, ποιεί πρόδηλον, δτι περιεκόπη
Έπι βάθρου λίθου πεντελικοϋ σχεδόν σώου άλλ'είς τα της αμάθειας των χρόνων καθ' ους τό βάθρον έγέ-
δΰο τεθραυσμένου (ύψ. 1,65 πλ. 0,73 πάχ. 0,63) νετο (ΐ'δε ^. I. Α. 111. αριθ. 627) Γραμμάτων μέ-
ό χαράκτης ύπέπεσεν είς αμαρτήματα" εις τον πέμ- γεθος 0,025χ0,025. στίχων άπόστασις, 0,02 κα\
•πτον στίχον εις τό τέλος είχε γράψει και πάλιν την τοΰ πρώτου από των άλλων 0,07. Τό βάθρον έχει
συλλαβήν ΩΣ πιθανώς και ταύτης μας περιεσώθη πλούσιον άρχιτεκτονικόν κόσμον, φαίνεται δέ οτι έν
ίχνος τοϋ Σ παθόντος έκεϊ τοϋ λίθου βλάβην είς τον μεταγενεστέροις χρόνοις μετεχειρίσθησαν αυτόοί Βυ-
εκτον εγραψεν εν Σπεριπλέον,είς τόν 80ν έγραψε πρώ- ζαντινοι προς άλλον τινά σκοπόν, διότι ούτως δύ-
τον ΤΟΝ, διόρθωσεν ΰστερον τό Ο είς Ω και προσε- νανται νά έξηγηθώσιν όπαί τίνες είς τάς πλαγίας
πάθησε νά έςαλείψη τό Ν, άλλ' έντελώς δεν τό κα- αυτού πλευράς τάς εκατέρωθεν της ένεπιγράφου.
τώρθωσενεΐχεν άρχίσει δέ κάτι νάγράψηκαι μεταξύ (Ακολουθεί)
τοϋ ΟΕ και Ω και τό εσβυσε κατόπιν Σημεία ταΰ- Δ. ΦΙΛΙΟΣ
ΕΠΙΓΡΑΜΜΑ ΕΜΜΕΤΡΟΝ ΑΤΤΙΚΟΝ.
ΞΑΜΕΝΕΛΛΗ ΝΛΝΙΕΡΟΙ £ΑΝΑ0ΗΜΑ^ΙΝΑΥίΕ'#
Ν/ΔΕΤΕΧΝΗ £Δ ΕΙ ΚΛΝΗΔΕΔΙ ΔΛ^ 1111Κ Ρ I £ Ιϋ§»
ΝΙΚΗ ζ Α Ζ Α Ε I Π ρΛΝΤΕΔΡΟΜΟΙ^ΕΡ ΓΛΝΤ Ε ΕΝΑ Μ ΙΛΛΑ/1
^ ΤΗΝΙΕΡΑΝ^ΤΕΦ Α ΝΟΙ ΓΑΤΡ ! ΔΑ Κ, Ε ΚΡΟΡ ί ΑI
Ο ένεπίγραφος λίθος δ άπεικονισμένος ένταΰθα Εταιρίας και άπόκειται νϋν έν τώ Κεντρικώ Μου-
είς £ν τρίτον τοϋ φυσικοΰ μεγέθους είναι Πεντελή- σείω. Ή θέσις και διεύθυνσις των γραμμάτων, ανάρ-
ιος. Ευρεθείς έν Αθήναις ε\τινι $ ιωτική οικία της μοστος ουσα προς τό νϋν αύτοΰ άρχιτεκτονικόν
όδοϋ Αδριανοΰ ήγοράσθη παρά της Αρχαιολογικής παραστάδος σχήμα, ποιεί πρόδηλον, δτι περιεκόπη