189
ΣΤΜΜΙΚΤΑ
190
νει. ΕϋΟύς έκ πρώτης όψεως παρατηρεί τις, οτι Αθήναις και δτι δια την λατρείαν αύτής περιφανείς
εχομεν προ οφθαλμών εικόνας λατρείας (Ουίΐΐΐδ- τεχνΐ'ται του άττικοΰ εργαστηρίου, οίοι Ό Κάλαμις
15ϊ1ί1βΓ), επομένως, δτι τά αγαλμάτια παριστάνουσι ό Φειδίας, ο Αλκαμένης κατεσκεύασαν εικόνας πα-
θεότητας. 'Λλλά ποίας θεότητας ; Περί μεν -των ριστώσας την Οεάν ένδεδυμένην, καΟ' όν δηλαδή
δύο μικροτέρων, των ένθεν και ένθεν του μείζονος τρόπον παρίστατο ή αρχαϊκή Αφροδίτη δια τήν
πληρεστέρου αγαλματίου απεικονισμένοι, ούδέν λατρείαν (1).
γνωρίζομεν νά είπωμεν, άτε ούδενος συμβόλου ή Ή συνήθεια αυτη του παριστάν τήν εικόνα της
άλλου τινός γνωρίσματος υπάρχοντος, έφ' οδ στη- θεάς ένδεδυμένην εινε γνωστόν, δτι διετηρήΟη έκ
ριζόμενοι νά έκφράσωμεν γνώμην' έν δε τω μείζονι θρησκευτικού αισθήματος και εις τους μετέπειτα
σωοτέρω άγαλματίω δυνάμεθα ίσως νά άναγνωρί- χρόνους, οτι ή τέχνη ειχεν έξέλθη πλέον των πε-
σωμεν τήν Άψ^οδίτηΓ, άν μάλιστα τό έν τή άρι- ριωρισμένων αυτής ορίων' οΰτω π. χ. οί Κωοι έ-
στερα αυτής χειρι πτηνόν ήνε, ως ύποΟέτομεν, πε- προτίμησαν τήν ένδεδυμένην 'Λφροδίτην τοΟ Ιΐρα-
ριστερά. ξιτέλους της γυμνής αύτοΟ Κνιδίας (2).
Δεν εινε βεβαίως ανάγκη νά ύπομνήσωμεν διά
μακρών ένταυΟα , οτι ή θεά αυτη έλατρεύετο έν Κ. Δ. ΜΥΛΩΝΑΣ
ΣΤΜΜΙΚΤΑ.
αρχαίος μολύβδινος ενεπίγραφος αατηρ
Άλ;λ)όμενος νίκησεν: Επαινετός ου'νεκα τούδε:
Ά.
(1) Ότι ε'νδεδυμε'να: πρε'-ει νά ε'ννοτ,Οώσιν αί ε'κο'νες τη; Αφροδίτης, αί ΰπό τοΰ Καλαμίδος, Φειδίου και Αλκαμένους ποιηΟεΐσαι πρβλ. ΟοιΊΐΛΓίΙ
ΟΙκ'γ νβηοβίιΐοΐβ ίη Οοι>8ΠΐπιοΙ1οη ΑΙίαιΙρπιϊχοΙκ'η ΛΜιηιιιΙΙκημοη υ. κίεϊηβη βοΙίΓΪΛβη, Β&η<1 I ι>. 259 %. ΜίΙΙίιι, Οαίοπο πψΐΐιυ-
1θβ. ΧΙ,νΐΙΙ, 176. ΙΙαυσ. III 15, 11.
(2) Ηΐη. Ν· II. XXXIV, 4.5. ΙΙρβλ και Βηιηη Κ. Ο. I σ. 340.
ΕΦΗϋΒΡΙΙ! ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ 1««8. 14
ΣΤΜΜΙΚΤΑ
190
νει. ΕϋΟύς έκ πρώτης όψεως παρατηρεί τις, οτι Αθήναις και δτι δια την λατρείαν αύτής περιφανείς
εχομεν προ οφθαλμών εικόνας λατρείας (Ουίΐΐΐδ- τεχνΐ'ται του άττικοΰ εργαστηρίου, οίοι Ό Κάλαμις
15ϊ1ί1βΓ), επομένως, δτι τά αγαλμάτια παριστάνουσι ό Φειδίας, ο Αλκαμένης κατεσκεύασαν εικόνας πα-
θεότητας. 'Λλλά ποίας θεότητας ; Περί μεν -των ριστώσας την Οεάν ένδεδυμένην, καΟ' όν δηλαδή
δύο μικροτέρων, των ένθεν και ένθεν του μείζονος τρόπον παρίστατο ή αρχαϊκή Αφροδίτη δια τήν
πληρεστέρου αγαλματίου απεικονισμένοι, ούδέν λατρείαν (1).
γνωρίζομεν νά είπωμεν, άτε ούδενος συμβόλου ή Ή συνήθεια αυτη του παριστάν τήν εικόνα της
άλλου τινός γνωρίσματος υπάρχοντος, έφ' οδ στη- θεάς ένδεδυμένην εινε γνωστόν, δτι διετηρήΟη έκ
ριζόμενοι νά έκφράσωμεν γνώμην' έν δε τω μείζονι θρησκευτικού αισθήματος και εις τους μετέπειτα
σωοτέρω άγαλματίω δυνάμεθα ίσως νά άναγνωρί- χρόνους, οτι ή τέχνη ειχεν έξέλθη πλέον των πε-
σωμεν τήν Άψ^οδίτηΓ, άν μάλιστα τό έν τή άρι- ριωρισμένων αυτής ορίων' οΰτω π. χ. οί Κωοι έ-
στερα αυτής χειρι πτηνόν ήνε, ως ύποΟέτομεν, πε- προτίμησαν τήν ένδεδυμένην 'Λφροδίτην τοΟ Ιΐρα-
ριστερά. ξιτέλους της γυμνής αύτοΟ Κνιδίας (2).
Δεν εινε βεβαίως ανάγκη νά ύπομνήσωμεν διά
μακρών ένταυΟα , οτι ή θεά αυτη έλατρεύετο έν Κ. Δ. ΜΥΛΩΝΑΣ
ΣΤΜΜΙΚΤΑ.
αρχαίος μολύβδινος ενεπίγραφος αατηρ
Άλ;λ)όμενος νίκησεν: Επαινετός ου'νεκα τούδε:
Ά.
(1) Ότι ε'νδεδυμε'να: πρε'-ει νά ε'ννοτ,Οώσιν αί ε'κο'νες τη; Αφροδίτης, αί ΰπό τοΰ Καλαμίδος, Φειδίου και Αλκαμένους ποιηΟεΐσαι πρβλ. ΟοιΊΐΛΓίΙ
ΟΙκ'γ νβηοβίιΐοΐβ ίη Οοι>8ΠΐπιοΙ1οη ΑΙίαιΙρπιϊχοΙκ'η ΛΜιηιιιΙΙκημοη υ. κίεϊηβη βοΙίΓΪΛβη, Β&η<1 I ι>. 259 %. ΜίΙΙίιι, Οαίοπο πψΐΐιυ-
1θβ. ΧΙ,νΐΙΙ, 176. ΙΙαυσ. III 15, 11.
(2) Ηΐη. Ν· II. XXXIV, 4.5. ΙΙρβλ και Βηιηη Κ. Ο. I σ. 340.
ΕΦΗϋΒΡΙΙ! ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ 1««8. 14