Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Ephēmeris archaiologikē (1883)

85

ΕΠΙΓΡΑΦΑΙ ΕΞ ΕΛΕΤΣΙΝΟΣ

86

τερον, μοναδικόν δντα μέχρι τοΰδε είς τό εΐδός του.
(Ι,βηοΓ.Κ.ΑΓ. σελ. 141 και έφεξής). Της στήλης
(υψος σωζόμενον 0,73, πλάτος 0,45, πάχος 0,10)
έξέλιπεν άρκετόν μέρος προς τά κάτω, έβλάβη
δέ και το άετωμάτιον αυτής. Ή επιγραφή όμως
περιεσώθη * ήμϊν άλύμαντος και ό στέφανος της
μυρρίνης, εν ω είναι έγκεχαραγμένα τά α Κήρυκες
και Εύμολπίδαι κτλ». Και τούτου τοϋ Ίεροφάντου
τό όνομα δεν είναι άλλαχόθεν γνωστόν, μας διδά-
σκει δέ, ως ήδη έσημειώθη, οτι έν τοις παλαιοτέ-
ροις χρόνοις ( τό τε σχήμα των γραμμάτων και ή
δλη τοΰ λόγου υφή μαρτυροΰσιν τούς'Ελληνομακε-
δονικούς χρόνους) ό Ίεροφάντης δεν ήτο ίερώνυμος
(παράβ. άνωτ. αριθ. 7). Σπονδοφορία- ή λέζις
μή υπάρχουσα έν τοϊς λεξικοΐς κατεχωρίσθη τό πρώ-
τον έν τω άρτι έκδοθέντι πονήματι «Συναγωγή λέ-
ξεων» τοΰ Σ. Κουμανούδη. Τά νόημα αυτής σαφές,
φαίνεται δέ δτι είς τοΰς σπονδοφοροΰντας (πι-
θανώς κατά τάς έν ταΐς έορταΐς εκεχειρίας), εκλεγό-
μενους ίσως μεταξύ τών δύο γενών ή τοϋ έτερου
αύτών, άπέγραφενό Ίεροφάντης τήν έπαγγελίαν (πα-

ραβ. Βϋΐΐ. (3. 0. ΗβΠ. 1880 σελ. 226), ό δέ ήμέ-
τερος Χαιρήτιος μετ' εύνοιας και προθυμίας έπραττε
τοϋτο. Τω γένει τ ω τ ε Κηρύκων και Εύ-
μολπιδών εκφρασις κάπως παράδοξος και κατω-
τέρω έ'τι παραδοξοτέρα ή φράσις πάτριον αύτφ,
ειμή ή δοτική άναφέρεται είς αύτόν τον Ίεροφάντην
άλλαχοϋ τά γένη, προς τά γένη, τών γενών
κτλ. Θ ε ά τ ρω* οτι υπήρχε τοιούτον, εΐνε και άλλο-
θεν γνωστόν ποϋ όμως εκείτο είσέτι δέν έγνώσθη* ίσως
κατά τήνμεσημβρινήν πλευράν τοϋ λόφου τής Ακρο-
πόλεως δχι πολύ μακράν τοΰ Σαπωνοποιείου,εί
και λείψανα δέν φαίνονται περισωθέντα. Ά ν αγο-
ρεύει ν, έπιμελεϊσθαι· διαρκής ήτοι έ π α ν α-
λαμβανομένη άναγόρευσις στεφάνου, αν και έν
έτέρω τιν'ι περι οιουδήποτε άρχοντος ή άλλως ευερ-
γέτου έν γένει ψηφίσ[Λ.ατι ευρηται, άγνοώ. (ΙΙαράβ.
και Ι^βηοΓ. II. Αγ. άριθ. 26 και 47* περί δέ τής αυ-
λής τοΰ ίεροΰ, Πρακτικά τής Αρχαιολογικής
Εταιρίας τοΰ 1882).

Έν Έλευσϊνι ττ] 24ϋ Μαίου 1883.

Δ. ΦΙΛΙΟΣ.

ΕΠΙΓΡΑΦΑΙ

ΕΚ ΤΩΝ ΕΝ ΕΠΙΔΑΥΡΙΑ ΑΝΑΣΚΑΦΩΝ.

(Συνέχεια) (1)

17. 19-20.

Βάθρον έφθαρμένον, έν ώ άναγινώσκεται· Μέγα περιφερές βάθρον έκ δύο πλακών συγκείμε-

νον, έν αϊς αί εξής δύο έπιγραφαί'

π ο π λ ι λ ι ο ν

γ η γ λ ο ν α π. ο λ i σ τ ω ν ε ττ i α α υ ρ i ω ν

τιβεριονιουλιονσιανθου
"ϊψ. 0,67. πλ. 0,40, πάχ. 0,34. ΥΙΟΝΚΛΑΥΔΙΑΝΟΝΑΡΕΤΑΣ

18.

"Ετερον έν φ άναγινώσκεται'

ενεκενκαιευνοιαστασ
ε i σ α υ τ α ν

Ά ττόλις τών 'Επιδαυρίων

ττ λ i λ i ο Τιβέριον Ίούλιον Σιχνθου

Δ η ο α ν ε υίόν Κλαυδιανον άρετας

ένεκεν και εύνοιας τοις

1 Όρα Έφημ. Άρχαιολογ. σελ. 25, 1883. ε'ί αΰτάν.

ΕΦΗΜΕΡΙΕ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ 1883.