75
ΕΠΙΓΡΑΦΑΙ ΕΞ ΕΛΕΥΣΙΝΟΣ
76
νά διακρίνωμεν από τοϋ μείου (τοϋ νυν ίσως πρώ-
τον κατά ταύτην την πτώσιν γνωριζομένου,) το
κούρε ι ο ν, ύποσημαίνων άμα τό κούρειον τοϋτο
ώς μείζονα θυσίαν δια των μειζόνων κατά ποιον και
ποσόν ίερωσύνων.
Έν δέ τω εφεξής άναγεγραμμένω φρατρικώ ψη-
φίσματι, τω έπι Φορμίωνος, (396 προ Χρ.) άπαν-
τώσιν οί άγνωστοι ήμϊν τέως Δημοτι ω ν ί δ α ι, ώς
όνομα, νομίζω, φρατρίας. Μέχρι τούδε ονόματα φρα-
τριών έγνωρίζομεν έξ επιγραφών τούς Άχνιάδας
(& I. Ο. 463), τους Δυαλεϊς (0. I. Α. II, 600),
τούς Θερρικ.....(Μίΐΐΐιβίΐ. ά. ά. &ιόΗ. ΙηβΙ. II,
σ. 186), ίσως και τούς Ζακυάδας (ΜίίΛβϊΙ. κτλ.
ΐν,σ. 287),δηλαδή μόλις τό τρίτον τοϋ όλου άριθμοϋ
των δώδεκα, ό'σαι λέγονται ότι υπήρξαν αίφρατρίαι.
Ό δέ Δεκελειών οίκος ό εν στ. λγ'. και μβ'. τί
αρά γε ήτο και εις ποίαν σχέσιν προς τούς Δημο-
τιωνιδας εΰρίσκετο, και πώς αυτός φαίνεται ρυθμί-
ζων τά της σκοτεινής όπωσοΰν έφέσεως και διά τί εχει
ίδιον ιερέα; και ό ναός τοϋ φρατρίου Διός ποϋ αρά γε
ήτο ιδρυμένος, εν Οί'ω τω Δεκελεικώ, (οπόθεν όφρα-
τρίαρχος ΙΙαντακλής ό έν στίχ. ιβ'.) ή έν αυτί)
τη Δεκέλεια; τούτων και άλλων τινών έτι άπο-
ρημάτων, ά έγείρει τό δημοσιευόμενον σήμερον κεί-
μενον, δύναται, νομίζω, ή έ'κθεσις νά παραλειφθή έπι
τοϋ παρόντος.
Έν Άβιίναις, τ§ 29 Μαίου 1883.
ΣΤΕΦΑΝΟΣ Α. ΚΟΥΜΑΝΟΤΔΗΣ.
ΕΠΙΓΡΑΦΑΙ ΕΞ ΕΛΕΥΣΙΝΟΣ,
(Συνέχεια) (<)
5.(44
Άναγινώσκονται τ' άνωτέρω έπι βάθρου σχεδόν
σώου (ύψ. 1,18, πάχος 0,58, καΐ 0,68, πλάτος
ΩΪΕΙΝΘΗΕΙΣΘΕΜΕΤΕΥΚΑεΑνΑ
ΚΤΟΡΑλΗΟΥΣΚΑίΓΕΝΕΗΝΤΤΑΤΕ
... . 0,5ο και Ο,οο ) λισου πεντελικου. Ανω σώζονται
ΤΕΚΕΝΜΕΑΙΤΕΥΣΑηΜΟΣΤΡΑ *"α\ V*™ δέ « ^ αυτου
ΤΟΣΗλΕφίλίΣΤΗφΥΝΤΕΣλΑ πλευ?αΐ ^ Μαί/ς ™ ™?1 πλ°υσ'°ς α?}1™~
λΟΥΧΩΝΑΜφΟΤΕΡΟ I Τ Ο Κ Ε κτονικός κόσμος άνω και κάτω. Τό μέτρον εύοόου-
ΩΝΑΑΑΑΜΕκΑίπΑΐΑΩΝΚΟΣ ται' ώ« βλέπει ό άναγνώστη; , αν προστεθή ή συλ-
ΜΕΙΧΟΡΟΣΟΙΤΟΠΡΟΜΥΣΤΩΝ λαβή ° ι έν τω Ξ εΐ ν ο ι, ής ή παράλειψις έν τω λί-
ΑΑΑΩΝΕΝΤΕΑΕΤΑίΣΣΤΕΜ θω ε'ναι άληθώς παράδοξος. ΙΙερι τών έν αύτώ όνο-
μΑκΟΜΑιςΙΘΕςΑν μάτων Γδε Ι,βηοπιιαηΙ Κβοΐι. ΑγοΙι. ά Είβυβίδ σελ.
150 και 230.
Ώ ξεΐν[οι] θηεΐτθε μετ'εΰκλε' ανάκτορα Δηοΰς Τό Α έχει ποϋ μεν τόδε τό σχήμα Α ποϋ δέ
Και γενεην πατέρων εύκλε* ΙΙραξαγόρα;, τόδε Λ. Ή σύνταξις τών τελευταίων στίχων πρέ-
Ήν ϊτεκεν Μελιτεύ; Δημόστρατος τ,δε Φήίατη πει ν£ ήναί « Κοσμεί με χορός παίδων, οΐ τό
Φύντες Δαδούχων άμφότεροι τοκέων στέμμα τών Προμυστών έθεσαν κόμαισιν άλλων
•Αΐϋ με καΐ παίδων κ«,μεΐ χορός,οί τό Προεστών ^ τελεταϊςβ ή «Κοσμεί με χορός παίδων,οί τό στέμ-
Αλλων Ιν τελεταΐς στέμμα κόμαισι θέσαν. -,■»*·<.. «η > ι -\
111 μα των Μυστών προυοεσαν κομαισιν εν τελεταις αλ-
(') Όρα Έφημ. Άρχαιολογ. σελ. 1, 1883. λων»=πάντοτε,οί παϊδές μού είσιν ήδη μυσταγω-
ΕΠΙΓΡΑΦΑΙ ΕΞ ΕΛΕΥΣΙΝΟΣ
76
νά διακρίνωμεν από τοϋ μείου (τοϋ νυν ίσως πρώ-
τον κατά ταύτην την πτώσιν γνωριζομένου,) το
κούρε ι ο ν, ύποσημαίνων άμα τό κούρειον τοϋτο
ώς μείζονα θυσίαν δια των μειζόνων κατά ποιον και
ποσόν ίερωσύνων.
Έν δέ τω εφεξής άναγεγραμμένω φρατρικώ ψη-
φίσματι, τω έπι Φορμίωνος, (396 προ Χρ.) άπαν-
τώσιν οί άγνωστοι ήμϊν τέως Δημοτι ω ν ί δ α ι, ώς
όνομα, νομίζω, φρατρίας. Μέχρι τούδε ονόματα φρα-
τριών έγνωρίζομεν έξ επιγραφών τούς Άχνιάδας
(& I. Ο. 463), τους Δυαλεϊς (0. I. Α. II, 600),
τούς Θερρικ.....(Μίΐΐΐιβίΐ. ά. ά. &ιόΗ. ΙηβΙ. II,
σ. 186), ίσως και τούς Ζακυάδας (ΜίίΛβϊΙ. κτλ.
ΐν,σ. 287),δηλαδή μόλις τό τρίτον τοϋ όλου άριθμοϋ
των δώδεκα, ό'σαι λέγονται ότι υπήρξαν αίφρατρίαι.
Ό δέ Δεκελειών οίκος ό εν στ. λγ'. και μβ'. τί
αρά γε ήτο και εις ποίαν σχέσιν προς τούς Δημο-
τιωνιδας εΰρίσκετο, και πώς αυτός φαίνεται ρυθμί-
ζων τά της σκοτεινής όπωσοΰν έφέσεως και διά τί εχει
ίδιον ιερέα; και ό ναός τοϋ φρατρίου Διός ποϋ αρά γε
ήτο ιδρυμένος, εν Οί'ω τω Δεκελεικώ, (οπόθεν όφρα-
τρίαρχος ΙΙαντακλής ό έν στίχ. ιβ'.) ή έν αυτί)
τη Δεκέλεια; τούτων και άλλων τινών έτι άπο-
ρημάτων, ά έγείρει τό δημοσιευόμενον σήμερον κεί-
μενον, δύναται, νομίζω, ή έ'κθεσις νά παραλειφθή έπι
τοϋ παρόντος.
Έν Άβιίναις, τ§ 29 Μαίου 1883.
ΣΤΕΦΑΝΟΣ Α. ΚΟΥΜΑΝΟΤΔΗΣ.
ΕΠΙΓΡΑΦΑΙ ΕΞ ΕΛΕΥΣΙΝΟΣ,
(Συνέχεια) (<)
5.(44
Άναγινώσκονται τ' άνωτέρω έπι βάθρου σχεδόν
σώου (ύψ. 1,18, πάχος 0,58, καΐ 0,68, πλάτος
ΩΪΕΙΝΘΗΕΙΣΘΕΜΕΤΕΥΚΑεΑνΑ
ΚΤΟΡΑλΗΟΥΣΚΑίΓΕΝΕΗΝΤΤΑΤΕ
... . 0,5ο και Ο,οο ) λισου πεντελικου. Ανω σώζονται
ΤΕΚΕΝΜΕΑΙΤΕΥΣΑηΜΟΣΤΡΑ *"α\ V*™ δέ « ^ αυτου
ΤΟΣΗλΕφίλίΣΤΗφΥΝΤΕΣλΑ πλευ?αΐ ^ Μαί/ς ™ ™?1 πλ°υσ'°ς α?}1™~
λΟΥΧΩΝΑΜφΟΤΕΡΟ I Τ Ο Κ Ε κτονικός κόσμος άνω και κάτω. Τό μέτρον εύοόου-
ΩΝΑΑΑΑΜΕκΑίπΑΐΑΩΝΚΟΣ ται' ώ« βλέπει ό άναγνώστη; , αν προστεθή ή συλ-
ΜΕΙΧΟΡΟΣΟΙΤΟΠΡΟΜΥΣΤΩΝ λαβή ° ι έν τω Ξ εΐ ν ο ι, ής ή παράλειψις έν τω λί-
ΑΑΑΩΝΕΝΤΕΑΕΤΑίΣΣΤΕΜ θω ε'ναι άληθώς παράδοξος. ΙΙερι τών έν αύτώ όνο-
μΑκΟΜΑιςΙΘΕςΑν μάτων Γδε Ι,βηοπιιαηΙ Κβοΐι. ΑγοΙι. ά Είβυβίδ σελ.
150 και 230.
Ώ ξεΐν[οι] θηεΐτθε μετ'εΰκλε' ανάκτορα Δηοΰς Τό Α έχει ποϋ μεν τόδε τό σχήμα Α ποϋ δέ
Και γενεην πατέρων εύκλε* ΙΙραξαγόρα;, τόδε Λ. Ή σύνταξις τών τελευταίων στίχων πρέ-
Ήν ϊτεκεν Μελιτεύ; Δημόστρατος τ,δε Φήίατη πει ν£ ήναί « Κοσμεί με χορός παίδων, οΐ τό
Φύντες Δαδούχων άμφότεροι τοκέων στέμμα τών Προμυστών έθεσαν κόμαισιν άλλων
•Αΐϋ με καΐ παίδων κ«,μεΐ χορός,οί τό Προεστών ^ τελεταϊςβ ή «Κοσμεί με χορός παίδων,οί τό στέμ-
Αλλων Ιν τελεταΐς στέμμα κόμαισι θέσαν. -,■»*·<.. «η > ι -\
111 μα των Μυστών προυοεσαν κομαισιν εν τελεταις αλ-
(') Όρα Έφημ. Άρχαιολογ. σελ. 1, 1883. λων»=πάντοτε,οί παϊδές μού είσιν ήδη μυσταγω-