DOI article:
Philios, Demetrius: Epigraphai ex Eleusinos
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.13161#0097
1 ',5 ΚΙΙΙΓΡΑΦΑΙ ΕΞ
Άναγινώσκονται τ ανωτέρω έπι δύο τεμαχίων
προσαρμοζόντων βάθρου λίθου πεντελικοΰ , ομοίου
τοις άνωτέρω , τεθραυσμένου τά κάτω και άλλως
οχι άλωβήτου. "Τψ. σωζόμενον 1,03, πλάτ. 0,42
και 0,62, πά/ος 0,42 και 0,52. Γραμμάτων μέ-
γεθος 0,04 περίπου. Στίχων άπόστασις 0,02-
0,21). Ούτε προς τα κάτω, ούτε προς τα δεξιά τοΟ
ΕΛΕΓΣΙΝΟΣ 146
τελευταίου ΑΣ ύπηρχον γράμματα. Τούτου ένεκα
ουδεμία αλλη συμπλήρωσίς μόι φαίνεται δυνατή.
Τό Μ του έβδομου στίχου , όπερ καθαρώς δέν δια-
κρίνεται καί μοι έφάνη οιονεί έζεπίτηοες άποτετριμ-
μένον, ίσως κατά λάθος έγράφη άντί του Ν· Περί
των ονομάτων παράβαλε άνωτέρω αριθ. ο.
19 (32)
ΛΥΣΙΛΝΑΡΤΕΜΩΝΟΣΓΛΙΛΝΙΕΛ
ΘΕΟΤΙΜΟΣΘΕΟΤΙΜΟΥΕΓΜΥΡΙΝΟΥΤΤΗΣ
ΚΑΙΘΕΟΔΟΤΗΔΩΣΙΘΕΟΥΕΓΜΥΡΙΝΟΥΤΤΗΣΘΥΓΑΤΗΡ
ΚΑΙΟΝΗΣΑΚΩΓΡΟΤΙΜΟΥΕΓΜΥΡΙΝΟΥΤΤΗΣΘΥΓΑΤΗΡ
ΑΦΕΣΤΙΑΣΜΥΗΘΕΝΤΑ
ΔΗΜΗΤΡΙΚΑΙΚΟΡΗΙΑΝΕΘΗΚΑΝ
Λυσίαν Άρτεμωνος Παιανιέα, Θεότιμος Θεοτικού εγ
ΜυρινούττΥΐς καί Θϊοοόττ] Δωοίθέου εγ Μυρινούττης θυ-
γάν/ιρ, καί Όνησαχώ Προτίμου εγ Μυρινούττης θυγά-
ττρ, άφ'εστίας μυν,Οέντα, Δήμητρι καί Κόργι άνέθηκαν.
Έπι του ήμίσεος στρογγυλού βάθρου ύπογλαυ-
χίζοντος -εντελικοΰ λίθου. Τψ. όλόκληρον σωζό"
μενον 0,20, διάμετρος 0,55. Γραμμάτων μέγεθος
0,015 περίπου, τά δε της πρώτης λέξεως διπλάσια
σχεδόν τών άλλων. Το σχί)μα αύτών σφόδρα πε-
ποικιλαένον δι άκρεαόνων. Στίγων άπόστασις 0,01.
Γου,Φωσεως οπή σώζεται άνω αία ολόκληρος. Τό
ξενίζον δνομα Ονησακώ δέν ευρίσκεται εν τώ λε-
ξικώ του Ρίφβ. Τό βάθρον ευρέθη την 9"1ν Αυ-
γούστου παρελθόντος έ'τους εςω τών τοίχων τοΰ
Περιβόλου.
20 (55)
ΟΥΝΟΜΑΚΑ/ . ιΣΤΩΜΗΤΗΡ
ΔΕΜΕΚΑΛΛΙΚΛΕΙΑ
ΘΥΓΑΤΕΡΑίφΘΕΙΜΗΝΕΙΣΑΤΟ
ΚΑΛΛΙΜΑΧΟΥ
ΤΟΥΤΟΔΕΠΑΤΡίφίΛΩιΜΟΙ
ΑΡΗΙΟΣΩΠΑΣΕΝΕΔΡη
ΕΣΓΕΡΑΣΑΘΑΝΑΤΩΝΙΣΤΑ
ΜΕΘΑΓΧΙΘΥΡΟΙ
ΔΗΟΥΣΚΑΙΚΟΥΡΗΣΔΑΙΔΗφΟ
.ΟΥΟΥΔΕΜΕΝΥΚΤΕΣ
. ."ΟΝΤΗΕΛΙΟΥΚΑΛ ....
. . Μ Π . Μ Ε Ν Λ 1
Ούνομα Καλ[λι]στώ, μητηρ δέ με Καλλίχλεια
θυγατέρα ίφθείμην εί'ιατο Καλλιμάχου-
Τούτο δέ πατρί φίλω μοι Άρήιος ώττασεν Έδρη. (1)
Ές γέρας αθανάτων ίεττάμεΟ' άγχίθυοοι
Δηοΰς καί Κούρης οαιδηφόρου, ουδέ με νύκτες
Λή ;]σοντ ' ήελίου κάλ[λιον] Γλα]μ-[όμ]εναι.
Αναγινώσκεται το άνωτέρω επίγραμμα έπι άπλοΟ
και άνευ άρχιτεκτονικοΟ κόσμου βάθρου πεντελικοΰ
λίθου τεΟραυσμένου τά κάτω κατά την δευτέοαν
σειράν του 6ου στίχου (ΰψ. σωζό μενον 0,65, πλάτ.
0,55, πάχος 0,47)" να υπάρχον καί άλλοι στίχοι
μοί φαίνεται ό'λως άπίθανον. Ανω υπάρχει τετρά-
γωνος άοαΟής καί όχι ώμαλισμένη κοιλότης καί έν
τώ μέσω αύτής οπή γ ο μ φ ώ σ ε ω ς μετά αύλακος
προς έ'γχυσιν του μολύβδου. Τό βάθρον είναι λόγου
άξιον διά τήν έν αύτώ εννοιαν αθανάτων ίστά-
μεΟα άγχίΟυροι Ληους και Κούρης δαιδη-
φόρου (2) = ίστάμεΟα πλησίον της θύρας τών άΟα-
(1/ Άρηιος "Εδρη=*Αρ>ιος ΙΙάγο;:=ή εξ 'Λρείου Πάγου ]{ουλη.
ΊΙ 6ξτ[γησΐ{ έπηλΟεν εις τον νοϋν τοΰ Κ00 Σ. Δραγούμη τό πρώτον
τά της επιγραφής έν γένει μετ' έμοϋ' συζητοϋ'ντος.
(2) Ή φράσις έ ς γέρα; δύναται ή ϊ!ρό; ταύτα νά συνταχΟή—/ά-
Άναγινώσκονται τ ανωτέρω έπι δύο τεμαχίων
προσαρμοζόντων βάθρου λίθου πεντελικοΰ , ομοίου
τοις άνωτέρω , τεθραυσμένου τά κάτω και άλλως
οχι άλωβήτου. "Τψ. σωζόμενον 1,03, πλάτ. 0,42
και 0,62, πά/ος 0,42 και 0,52. Γραμμάτων μέ-
γεθος 0,04 περίπου. Στίχων άπόστασις 0,02-
0,21). Ούτε προς τα κάτω, ούτε προς τα δεξιά τοΟ
ΕΛΕΓΣΙΝΟΣ 146
τελευταίου ΑΣ ύπηρχον γράμματα. Τούτου ένεκα
ουδεμία αλλη συμπλήρωσίς μόι φαίνεται δυνατή.
Τό Μ του έβδομου στίχου , όπερ καθαρώς δέν δια-
κρίνεται καί μοι έφάνη οιονεί έζεπίτηοες άποτετριμ-
μένον, ίσως κατά λάθος έγράφη άντί του Ν· Περί
των ονομάτων παράβαλε άνωτέρω αριθ. ο.
19 (32)
ΛΥΣΙΛΝΑΡΤΕΜΩΝΟΣΓΛΙΛΝΙΕΛ
ΘΕΟΤΙΜΟΣΘΕΟΤΙΜΟΥΕΓΜΥΡΙΝΟΥΤΤΗΣ
ΚΑΙΘΕΟΔΟΤΗΔΩΣΙΘΕΟΥΕΓΜΥΡΙΝΟΥΤΤΗΣΘΥΓΑΤΗΡ
ΚΑΙΟΝΗΣΑΚΩΓΡΟΤΙΜΟΥΕΓΜΥΡΙΝΟΥΤΤΗΣΘΥΓΑΤΗΡ
ΑΦΕΣΤΙΑΣΜΥΗΘΕΝΤΑ
ΔΗΜΗΤΡΙΚΑΙΚΟΡΗΙΑΝΕΘΗΚΑΝ
Λυσίαν Άρτεμωνος Παιανιέα, Θεότιμος Θεοτικού εγ
ΜυρινούττΥΐς καί Θϊοοόττ] Δωοίθέου εγ Μυρινούττης θυ-
γάν/ιρ, καί Όνησαχώ Προτίμου εγ Μυρινούττης θυγά-
ττρ, άφ'εστίας μυν,Οέντα, Δήμητρι καί Κόργι άνέθηκαν.
Έπι του ήμίσεος στρογγυλού βάθρου ύπογλαυ-
χίζοντος -εντελικοΰ λίθου. Τψ. όλόκληρον σωζό"
μενον 0,20, διάμετρος 0,55. Γραμμάτων μέγεθος
0,015 περίπου, τά δε της πρώτης λέξεως διπλάσια
σχεδόν τών άλλων. Το σχί)μα αύτών σφόδρα πε-
ποικιλαένον δι άκρεαόνων. Στίγων άπόστασις 0,01.
Γου,Φωσεως οπή σώζεται άνω αία ολόκληρος. Τό
ξενίζον δνομα Ονησακώ δέν ευρίσκεται εν τώ λε-
ξικώ του Ρίφβ. Τό βάθρον ευρέθη την 9"1ν Αυ-
γούστου παρελθόντος έ'τους εςω τών τοίχων τοΰ
Περιβόλου.
20 (55)
ΟΥΝΟΜΑΚΑ/ . ιΣΤΩΜΗΤΗΡ
ΔΕΜΕΚΑΛΛΙΚΛΕΙΑ
ΘΥΓΑΤΕΡΑίφΘΕΙΜΗΝΕΙΣΑΤΟ
ΚΑΛΛΙΜΑΧΟΥ
ΤΟΥΤΟΔΕΠΑΤΡίφίΛΩιΜΟΙ
ΑΡΗΙΟΣΩΠΑΣΕΝΕΔΡη
ΕΣΓΕΡΑΣΑΘΑΝΑΤΩΝΙΣΤΑ
ΜΕΘΑΓΧΙΘΥΡΟΙ
ΔΗΟΥΣΚΑΙΚΟΥΡΗΣΔΑΙΔΗφΟ
.ΟΥΟΥΔΕΜΕΝΥΚΤΕΣ
. ."ΟΝΤΗΕΛΙΟΥΚΑΛ ....
. . Μ Π . Μ Ε Ν Λ 1
Ούνομα Καλ[λι]στώ, μητηρ δέ με Καλλίχλεια
θυγατέρα ίφθείμην εί'ιατο Καλλιμάχου-
Τούτο δέ πατρί φίλω μοι Άρήιος ώττασεν Έδρη. (1)
Ές γέρας αθανάτων ίεττάμεΟ' άγχίθυοοι
Δηοΰς καί Κούρης οαιδηφόρου, ουδέ με νύκτες
Λή ;]σοντ ' ήελίου κάλ[λιον] Γλα]μ-[όμ]εναι.
Αναγινώσκεται το άνωτέρω επίγραμμα έπι άπλοΟ
και άνευ άρχιτεκτονικοΟ κόσμου βάθρου πεντελικοΰ
λίθου τεΟραυσμένου τά κάτω κατά την δευτέοαν
σειράν του 6ου στίχου (ΰψ. σωζό μενον 0,65, πλάτ.
0,55, πάχος 0,47)" να υπάρχον καί άλλοι στίχοι
μοί φαίνεται ό'λως άπίθανον. Ανω υπάρχει τετρά-
γωνος άοαΟής καί όχι ώμαλισμένη κοιλότης καί έν
τώ μέσω αύτής οπή γ ο μ φ ώ σ ε ω ς μετά αύλακος
προς έ'γχυσιν του μολύβδου. Τό βάθρον είναι λόγου
άξιον διά τήν έν αύτώ εννοιαν αθανάτων ίστά-
μεΟα άγχίΟυροι Ληους και Κούρης δαιδη-
φόρου (2) = ίστάμεΟα πλησίον της θύρας τών άΟα-
(1/ Άρηιος "Εδρη=*Αρ>ιος ΙΙάγο;:=ή εξ 'Λρείου Πάγου ]{ουλη.
ΊΙ 6ξτ[γησΐ{ έπηλΟεν εις τον νοϋν τοΰ Κ00 Σ. Δραγούμη τό πρώτον
τά της επιγραφής έν γένει μετ' έμοϋ' συζητοϋ'ντος.
(2) Ή φράσις έ ς γέρα; δύναται ή ϊ!ρό; ταύτα νά συνταχΟή—/ά-