DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.1980#0592
INT IVRIS CIVILIS INT
Interrogatus defenſor, an is, quem defendit, ſit heres, ſi non reſponderit,
non videtur defendere, quia non plenè defendit, ibid. 2
Interrogatus procurator, an dominus, quem defendit, ſit heres, ſi fals re-
ſponderit, procurator tenetur ex ſtipulatione iudicatum ſolui, dominus
verô iudicati actione, id eſt, in factum, gl. prœiudicium, ibid...
Interrogatus ſi reſponderit ſe heredem, nec adiecerit ex qua parte, intelligi-
tur ex aſſe reſpondiſſe, niſi interrogatus, an ex dimidia eſſet heres, re-
ſponderit, heres ſum, quia tunc ad interrogatum reſpondiſſe intelligitur,
dl. ſi defenſor,S.1.7
2 Interrogatus quis, an ſit heres ex teſtamento, vel ab inteſtato, non cogitur
reſpondere, niſi natura intentandæ actionis hoc exigat, dil. ſi defen-
ſor, S.fi.
Interrogatus quis, cum heres non eſſet, ſi reſponderit ſe heredem ex parte,
conueniri poteſt ille, atque ſi ex parte eſſet heres,ll de ætate, . .eod.
Interrogatus ille, qui ex quadrante erat heres, vel qui omninô heres non
erat, ſi reſponderit ſe heredem ex aſſe, in aſſem inſtituenda actione conue-
niri debet, ibid. . 1
Interrogatus ille, qui ex ſemiſſe erat heres, ſi reſponderit ſe heredem ex qua-
drante, inſolidum conueniri debet in pœnam mendacij, quia minoris
portionis heredem aſſeruit mentiendo, d.l. &tate, S-z
Interrogatus quis, ſi iuſta de cauſa opinatus, vel neſciens ſibi partem adere-
uiſſe, vel exincerta parte inſtitutus, reſponderit, ſe heredem ex minore
parte, quàm vere eſt, non conuenitur in plus, quam vere eſt, dil de tate,
S. ſi cûm eſſet.
Interrogatus quis in iudicio an eſſet heres, cùm eſſet heres ex parte, ſi tacuit,
& non reſponderit, inſolidum conuenitur quaſi negauerit ſe heredem, d.
l. de ætate, S qui tacuit, & ibi gl.negauit.
Interrogatus, an ex aſſe ſit heres, ſi reſponderit, ſe ex parte eſſe heredem, cum
eſſet ex dimidia, nihil ei nocet reſponſum, & conuenitur tantûm ex di-
midia, dal. de ætate, S. ſi interrogatus.
Interrogatus ſi reſponderit poſt litis conteſtationem, ſe dubitare, admitti de-
bet eius reſponſio, lgl-obſcuré, in d. de ætate, S.nihil.
Interrogatus heres nihil intereſt, an neget, vel taceat, vel obſcure reſpõdeat
vt incertum dimittat interrogatorem, d.S. nihil.
Interrogatus, an patris heres ſit, ſi reſponderit ſe heredem, ſuccurritur ei ſi
mox prolato teſtamento inuenitur exheredatus, d.l. de œtate, Sex cauſa.
Interrogatus ſi reſponderit ſe heredem, & mox falſum, vel inofficioſum, vel
irritum teſtamentum ſit pronunciatum, ſuccurrendum eſt ei, cum ſcrip-
tura ductus reſponderit, ibid,
Interrogatus ſi reſponderit, tenetur quaſi celebraſſet contractum, ſuper quo
erat interrogatus, d.l de ætate, S. qui interrogatus.
Interrogatus ſi iuſto errore ductus negauerit ſe heredem, venia dignus eſt,
dl.de atate,S qui iuſto.
Interrogatus ſi ſine dolo malo, culpa tamen leui negauit ſe heredem, ſuc-
curritur ei vt non teneatur ex ſua confeſſione, niſi lata culpa negauerit,
d.S. qui iuſto, & ibi gl culpa.
Interrogatus quis ſi reſpondeat, poteſt pœnitere ante litem conteſtatam
indiſtincte, etiam ſi ex pœnitentia ſit actoris captio, ſed poſt litis conteſta-
tionem non poteſt pœnitere, niſi nulla ſit captio actoris ex eius peni-
tentia, d.gl. fi.in dl de ætate,S.fi.
3 Interrogatus ſi reſponderit ſe heredem, reuocare poreſt ſuam reſponſio-
nem quandocunque, ſi ius aduerſarij non eſt factum deterius, vt quia
plenius inſtructus inſtrumentis, vel epiſtolis amicorum vult reuocare,
d.S.fi...
Interrogatus ſi falſa confeſſione reſponderit, ita obligatur, ſi eius nomine,
de quo eſt interrogatus, ſie cum aliquo actio, l. confeſſionibus, eod.
Interrogatus ſi ante aditam hereditatem reſponderit ſeruum hereditarium
eſſe ſuum, tenetur, lſi ante aditam, eod.
Interrogatus de ſeruo ab hoſtibus capto ſi reſponderit, eum ſe poſſidere, ta-
lis reſponſio ſibi non nocet, nec eius nomine noxali actione conueniri
poteſt, l. ſi ſeruus, 16.eod.
Interrogatus ſi reſponderit ſeruum ſuum eſſe, quamuis eſſet alienus, tene-
tur eius nomine, ſi illum ſeruum tenere potuit, ſed ſi dominium ſerui
quærere non potuit, non tenetur, ibid.
Interrogatus Iudœus ſi reſponderit, mancipium Chriſtianum eſſe ſuum, non
tenetur ex tali confeſſione, gl. fi, ibid
Interrogatus ſi ſeruum alienum reſponderit eſſe ſuu, ſi poſteà noxaliter con-
uentus condemnatus ſit, dominum liberat, qui ſeruum, ooeod.
Interrogatus ſi confeſſus ſit, ſe occidiſſe ſeruum, quem alius occidit, non li-
beratur, qui occidit, ibid.
Interrogatus ſi confeſſus ſit ſe heredem, cum alius eſſet, non liberatur ille,
qui vere eſt heres, ibid.
Interrogatus in iure ante litis conteſtationem an fundum poſſideat, reſpon-
dere cogendus eſt, & quota ex parte fundum poſſideat, vt ſi ex minore
parte poſſidere ſe dicat, in aliam partem, quæ non defendetur, in poſſeſ-
ſionem actor mittatur, d.l. qui ſeruum, 2o.S. in iure.
Interrogatus de duobus ſimul in diuerſis orationibus poteſt reſpondere, l.
3.S. i filiusfamilias, de peculio.
Interrogatus ſi ex interuallo reſponderit, non obligatur ciuiliter, obligatur
tamen naturaliter, cui accedere poteſt fideiuſſor, glſi verô, & ibi add.
marg in l. ſi fideiuſſor, S. non malè, mandati.
Interrogatus de duobus, ſi de vno reſpondeat, videtur idem reſpondiſſe de
alio, glrecte, in l.conſilio, S. fi de curatoribus furioſ.
Interrogatus non tenetur reſpondere ad prorſus incerta, nec ad ea, de qui-
bus non fuit intellectum in iuramento, nec ad ea, qu non faciunt ad
cauſam, gl.exiſtimat, in l.fin. quod obſeruari, C.de iureiurand propter
cal dand.
Interrogatus non tenetur reſpondere ad eam interrogationem, per quam
eſſet contrarius præcedenti, ne incidat in periurium, & faciat ſibi præiu-
dicium, ibid.
Interrogatus de facto alieno tenetur reſpondere per verbum, credo, & ſi du-
. Per verbum, dubito, quo caſu datur terminus ad deliberandum,
ibidem.
Interrogatus de iure diſoſiriniiſt. de ſtin. ie.
acio ſeu de iu e ſiſpoſitius,id eſt, de quaeſtione iurs, yr obiegatie
no, leruitutes, & ſimilia, tenetur reſpondere, non tamen de iure dii,
Dente, iid...E ALa- C Ic dIlpo-
Interrogatns non ſemper cogitur dicere credo, vel non credo,
licere dubito, gl. 2 in lſi quidem, C de except.
INTERRVPT ..... Reliqua verbo, Heres, 2.
Vr TrtavT o ciilis dieitur illa, que rationibus à iure ciuili indutis
hmanat, qu interrumpenti duntaxat prodeſt, l. naturaliter, & ibi add
marg. de vſucapio..
Interruptio naturalis dicitur, cum poſſeſſio ipſa cuius miniſterio procedit
preſcriptio, interrumpitur, & prodeſt non ſolûm interrumpẽti, ſed etia
omnibus,ibjd.-A A LAACLRMLLIPCLI,CCCtIam
Pr T.... .
Interruptio poſſeſſionis, licèt interrumpat vſucapionem, non tamen inter-
rumpit effectum præcedentis tituli, adeô quod ſi bona fide ſecundôin.
cipiat quis poſſidere, inciperet vſucapere ex pracedenti titulo, & longo
non longiſſimo tempore, l.ſi is, qui pro emptore,S.ſi quis bona fide, lu;
gl. vitioſum, eod. PVAVSUVVV LA vIE uc, & ibi
Interruptio præſcriptionis non tollit effectorredantee-e..-1
ſpoſe e ptionis non tolit effectum pracedentis titulilpens .&
contra Interruptionem preſcriptionis, qua fit ex inundatione fluminis, da
tur reſtitutio in integrum, quando agens tractat de damno, quod eſ
quando ius eſt iam quaſitum, ſed non datur proconſequendo lucro cun
iniuria, & damno alterius, l.3.S. Labeo, & ibigl. deſinere, de adquirend.
poſſeſſ.PeJOV a a quIrend.
Interruptiones poſſeſſionum per captiuitatem, qu ſunt cauſæ deſinendi
vſucapere, non poſſunt fieri infect vlla conſtitutione poſtliminij, vel
alia cûm, ſint facti:recté tamen poſſunt fieri infecte, que ſunt iuris, l’in
bello, S.fact, & ibi gl.cauſæ, & add marg. de captiuis. uAu, .¬
Interruptio præſcriptionis poteſt fieri coram arbitro, l.cûm anteà, S.fi. Cde
receptis arbitris.
Reliqua verbo, Vſucapio, 12. Captiuitas, Praſcriptio, 15. vſque 18. Vſucapio,
12. Poſſeſſio, 26. 27.,
IN TERTRITVRA, vel intertrimentum dicitur derioratio, vel dam-
num rei detritæ, gloſſ. intertrituram, in add marg. in l. fin.S.fin, de pigner.
actione.
quia poreſt
Reliqua verbo, Deteriorata.
INTERVALLVM modicum temporis non inducit diuerſitatem actuum, l.
plerique, 33. de ritu nuptiarum.
Interuallum ;o dierum requiritur inter vnam dilationem, & aliam, & non
minus, quand reus non obſtante contumacia actoris vult facere proba-
tiones ſuas, & facere, quod liqueat de cauſa, gl. decem, & gleuacuabitur,
in l. properandum, S. & ſi quidem, C. de iudiciis.
Reliqua verbo, Incontinenti, Paul poſt, Poſt, Poſteaquam, Prope,
Simul, Statim, Suprà.
INTERVERSORES rerum fiſcalium dicuntur, qui interuertunt, atque ſimu-
late diſtrahunt res fiſci in ipſius fraudem quocunque pacto, vel contra-
ctu, gl.fi, in add. marg. in l qui in contractib. C de iure fiſci, lib. 10.
INTESTABILIS, verbum importat, quod quis non poſſit facere teſtamen-
tum, nec teſtis eſſe in teſtamento alicuius, nec aliquis poſſit eſſe teſtis in
teſtamento, ſi aliquod faceret, lcûm lege, & ibi gl.fi. de teſtam.
Inteſtabiles ſunt à lege damnati crimine famoſo, furioſi, mente capti, & ſi-
miles, gl. 1. ibid. .. 1
Inteſtabilis poteſt quis eſſe teſtis in contractibus, & in aliis prterquam in
teſtamento, gl. fi ibid.
Inteſtabilis ſi ſit quis, eo quod amiſerit ciuitatem, & libertatem, non poteſt
quis eſſe teſtis ei in teſtamento, nec in contractibus, ſecus ſi tantum li-
bertatem perdidit, ibid.... .
Inteſtabilis licet dicatur filiusfamilias, tamen poteſt eſſe teſtis in teſtamen-
to, & in aliis, ibid,
INTESTATVS dicitur ille, qui nullum, aut non iure fecit teſtamentum, l.
inteſtato, in add marg. de legit. tutor.
Inteſtatus propriè dicitur, qui cûm teſtamentum facere poſſet, inteſtatus
deceſſit, gl.fuiſſe, in l.cum in antiquiorib. C. de iure delib.
Inteſtatus quoad tutelam dicitur non ſolûm ille, qui teſtamentum non fe-
cit, ſed etiam qui fecit, ſed in eo liberis ſuis tutorem non dedit, l. inteſta-
tus, de legitim tutor.S. quod autem, Inſt. de legit agnat tutel.
Inteſtatus, ſi condemnatus ſit quis ob aliquod crimen graue non poteſt
ipſe facere teſtamentum, nec eſſe teſtis alicui in teſtamento, nec alius ei
poteſt eſſe teſtis tam in teſtamento, ſi quod faceret, quàm in aliis, gl.fi.in
l.cum lege, de teſtam..
Inteſtatus, verbum, iunctum verbo, moritur, nõ intelligitur ſecundum tem-
pus verbi, cui adiicitur, ſed ſeparatim, & poſteà ex interuallo,l. ſi quis po-
ſtumos, S. ſed etſi, de liber, & poſtu.
Inteſtatus decedens videtur inſtituere eos, qui abinteſtato ſuccederent, l.
ſi quis cum teſtamentum, de iure codicillorum...1
Inteſtatus decedere dicitur, qui non fecit teſtamentum, ſed codicillos lex
parte ; 9. S. inteſtatô, familiæ erciſc..
Inteſtato mortuo proximo admittitur ad bonorum poſſeſſionem, vnde le-
gitimi is, qui ei proximus agnatus eſt, non tempore mortis, ſed tempore,
quo bonorum poſſeſſio defertur, l.I. vnde legitimi a..m reſtatus
Inteſtatus proprie appellatur, qui cum poſſet facere teſtamentum, teſtatu
non eſt, ſed etiam, qui teſtamentum fecit, eius tamen hereditas noſ.
adita, vel ruptum vel irritum eſt teſtamentum, in principio Inſt.de here
dit, quae ab int l inteſtatus, a-de verb ſigln de ſuis, & legltinpes fu
Inteſtatus proprie non dicitur is, qui teſtari non potuit, putà impubes, fu-
rioſus, vel cui bonis interdictum eſt, qui tamen pro inteſtatis accipiun-
tur, ibid.
Inteſtatus etiam dicitur is, qui ab hoſtibus captus eſt, cûm per legem Cor-
neliam ſucceſſio defertur eis, quibus deferretur ab inteſtato, ſi in ciuita-
te deceſſiſſent, ibid. FIC IinItur, ſed ſi
Inteſtatus quando quis decedit, an ſit ſuus tempore mortis, inſpicitur, leo
decedit facto teſtamento, tempus, quo teſtamentum deſtituitur, inſpici-
,
tur, l.1.S. ſciendum, eod.
..1.S. ſciendum, cod. Inteſta
Interrogatus defenſor, an is, quem defendit, ſit heres, ſi non reſponderit,
non videtur defendere, quia non plenè defendit, ibid. 2
Interrogatus procurator, an dominus, quem defendit, ſit heres, ſi fals re-
ſponderit, procurator tenetur ex ſtipulatione iudicatum ſolui, dominus
verô iudicati actione, id eſt, in factum, gl. prœiudicium, ibid...
Interrogatus ſi reſponderit ſe heredem, nec adiecerit ex qua parte, intelligi-
tur ex aſſe reſpondiſſe, niſi interrogatus, an ex dimidia eſſet heres, re-
ſponderit, heres ſum, quia tunc ad interrogatum reſpondiſſe intelligitur,
dl. ſi defenſor,S.1.7
2 Interrogatus quis, an ſit heres ex teſtamento, vel ab inteſtato, non cogitur
reſpondere, niſi natura intentandæ actionis hoc exigat, dil. ſi defen-
ſor, S.fi.
Interrogatus quis, cum heres non eſſet, ſi reſponderit ſe heredem ex parte,
conueniri poteſt ille, atque ſi ex parte eſſet heres,ll de ætate, . .eod.
Interrogatus ille, qui ex quadrante erat heres, vel qui omninô heres non
erat, ſi reſponderit ſe heredem ex aſſe, in aſſem inſtituenda actione conue-
niri debet, ibid. . 1
Interrogatus ille, qui ex ſemiſſe erat heres, ſi reſponderit ſe heredem ex qua-
drante, inſolidum conueniri debet in pœnam mendacij, quia minoris
portionis heredem aſſeruit mentiendo, d.l. &tate, S-z
Interrogatus quis, ſi iuſta de cauſa opinatus, vel neſciens ſibi partem adere-
uiſſe, vel exincerta parte inſtitutus, reſponderit, ſe heredem ex minore
parte, quàm vere eſt, non conuenitur in plus, quam vere eſt, dil de tate,
S. ſi cûm eſſet.
Interrogatus quis in iudicio an eſſet heres, cùm eſſet heres ex parte, ſi tacuit,
& non reſponderit, inſolidum conuenitur quaſi negauerit ſe heredem, d.
l. de ætate, S qui tacuit, & ibi gl.negauit.
Interrogatus, an ex aſſe ſit heres, ſi reſponderit, ſe ex parte eſſe heredem, cum
eſſet ex dimidia, nihil ei nocet reſponſum, & conuenitur tantûm ex di-
midia, dal. de ætate, S. ſi interrogatus.
Interrogatus ſi reſponderit poſt litis conteſtationem, ſe dubitare, admitti de-
bet eius reſponſio, lgl-obſcuré, in d. de ætate, S.nihil.
Interrogatus heres nihil intereſt, an neget, vel taceat, vel obſcure reſpõdeat
vt incertum dimittat interrogatorem, d.S. nihil.
Interrogatus, an patris heres ſit, ſi reſponderit ſe heredem, ſuccurritur ei ſi
mox prolato teſtamento inuenitur exheredatus, d.l. de œtate, Sex cauſa.
Interrogatus ſi reſponderit ſe heredem, & mox falſum, vel inofficioſum, vel
irritum teſtamentum ſit pronunciatum, ſuccurrendum eſt ei, cum ſcrip-
tura ductus reſponderit, ibid,
Interrogatus ſi reſponderit, tenetur quaſi celebraſſet contractum, ſuper quo
erat interrogatus, d.l de ætate, S. qui interrogatus.
Interrogatus ſi iuſto errore ductus negauerit ſe heredem, venia dignus eſt,
dl.de atate,S qui iuſto.
Interrogatus ſi ſine dolo malo, culpa tamen leui negauit ſe heredem, ſuc-
curritur ei vt non teneatur ex ſua confeſſione, niſi lata culpa negauerit,
d.S. qui iuſto, & ibi gl culpa.
Interrogatus quis ſi reſpondeat, poteſt pœnitere ante litem conteſtatam
indiſtincte, etiam ſi ex pœnitentia ſit actoris captio, ſed poſt litis conteſta-
tionem non poteſt pœnitere, niſi nulla ſit captio actoris ex eius peni-
tentia, d.gl. fi.in dl de ætate,S.fi.
3 Interrogatus ſi reſponderit ſe heredem, reuocare poreſt ſuam reſponſio-
nem quandocunque, ſi ius aduerſarij non eſt factum deterius, vt quia
plenius inſtructus inſtrumentis, vel epiſtolis amicorum vult reuocare,
d.S.fi...
Interrogatus ſi falſa confeſſione reſponderit, ita obligatur, ſi eius nomine,
de quo eſt interrogatus, ſie cum aliquo actio, l. confeſſionibus, eod.
Interrogatus ſi ante aditam hereditatem reſponderit ſeruum hereditarium
eſſe ſuum, tenetur, lſi ante aditam, eod.
Interrogatus de ſeruo ab hoſtibus capto ſi reſponderit, eum ſe poſſidere, ta-
lis reſponſio ſibi non nocet, nec eius nomine noxali actione conueniri
poteſt, l. ſi ſeruus, 16.eod.
Interrogatus ſi reſponderit ſeruum ſuum eſſe, quamuis eſſet alienus, tene-
tur eius nomine, ſi illum ſeruum tenere potuit, ſed ſi dominium ſerui
quærere non potuit, non tenetur, ibid.
Interrogatus Iudœus ſi reſponderit, mancipium Chriſtianum eſſe ſuum, non
tenetur ex tali confeſſione, gl. fi, ibid
Interrogatus ſi ſeruum alienum reſponderit eſſe ſuu, ſi poſteà noxaliter con-
uentus condemnatus ſit, dominum liberat, qui ſeruum, ooeod.
Interrogatus ſi confeſſus ſit, ſe occidiſſe ſeruum, quem alius occidit, non li-
beratur, qui occidit, ibid.
Interrogatus ſi confeſſus ſit ſe heredem, cum alius eſſet, non liberatur ille,
qui vere eſt heres, ibid.
Interrogatus in iure ante litis conteſtationem an fundum poſſideat, reſpon-
dere cogendus eſt, & quota ex parte fundum poſſideat, vt ſi ex minore
parte poſſidere ſe dicat, in aliam partem, quæ non defendetur, in poſſeſ-
ſionem actor mittatur, d.l. qui ſeruum, 2o.S. in iure.
Interrogatus de duobus ſimul in diuerſis orationibus poteſt reſpondere, l.
3.S. i filiusfamilias, de peculio.
Interrogatus ſi ex interuallo reſponderit, non obligatur ciuiliter, obligatur
tamen naturaliter, cui accedere poteſt fideiuſſor, glſi verô, & ibi add.
marg in l. ſi fideiuſſor, S. non malè, mandati.
Interrogatus de duobus, ſi de vno reſpondeat, videtur idem reſpondiſſe de
alio, glrecte, in l.conſilio, S. fi de curatoribus furioſ.
Interrogatus non tenetur reſpondere ad prorſus incerta, nec ad ea, de qui-
bus non fuit intellectum in iuramento, nec ad ea, qu non faciunt ad
cauſam, gl.exiſtimat, in l.fin. quod obſeruari, C.de iureiurand propter
cal dand.
Interrogatus non tenetur reſpondere ad eam interrogationem, per quam
eſſet contrarius præcedenti, ne incidat in periurium, & faciat ſibi præiu-
dicium, ibid.
Interrogatus de facto alieno tenetur reſpondere per verbum, credo, & ſi du-
. Per verbum, dubito, quo caſu datur terminus ad deliberandum,
ibidem.
Interrogatus de iure diſoſiriniiſt. de ſtin. ie.
acio ſeu de iu e ſiſpoſitius,id eſt, de quaeſtione iurs, yr obiegatie
no, leruitutes, & ſimilia, tenetur reſpondere, non tamen de iure dii,
Dente, iid...E ALa- C Ic dIlpo-
Interrogatns non ſemper cogitur dicere credo, vel non credo,
licere dubito, gl. 2 in lſi quidem, C de except.
INTERRVPT ..... Reliqua verbo, Heres, 2.
Vr TrtavT o ciilis dieitur illa, que rationibus à iure ciuili indutis
hmanat, qu interrumpenti duntaxat prodeſt, l. naturaliter, & ibi add
marg. de vſucapio..
Interruptio naturalis dicitur, cum poſſeſſio ipſa cuius miniſterio procedit
preſcriptio, interrumpitur, & prodeſt non ſolûm interrumpẽti, ſed etia
omnibus,ibjd.-A A LAACLRMLLIPCLI,CCCtIam
Pr T.... .
Interruptio poſſeſſionis, licèt interrumpat vſucapionem, non tamen inter-
rumpit effectum præcedentis tituli, adeô quod ſi bona fide ſecundôin.
cipiat quis poſſidere, inciperet vſucapere ex pracedenti titulo, & longo
non longiſſimo tempore, l.ſi is, qui pro emptore,S.ſi quis bona fide, lu;
gl. vitioſum, eod. PVAVSUVVV LA vIE uc, & ibi
Interruptio præſcriptionis non tollit effectorredantee-e..-1
ſpoſe e ptionis non tolit effectum pracedentis titulilpens .&
contra Interruptionem preſcriptionis, qua fit ex inundatione fluminis, da
tur reſtitutio in integrum, quando agens tractat de damno, quod eſ
quando ius eſt iam quaſitum, ſed non datur proconſequendo lucro cun
iniuria, & damno alterius, l.3.S. Labeo, & ibigl. deſinere, de adquirend.
poſſeſſ.PeJOV a a quIrend.
Interruptiones poſſeſſionum per captiuitatem, qu ſunt cauſæ deſinendi
vſucapere, non poſſunt fieri infect vlla conſtitutione poſtliminij, vel
alia cûm, ſint facti:recté tamen poſſunt fieri infecte, que ſunt iuris, l’in
bello, S.fact, & ibi gl.cauſæ, & add marg. de captiuis. uAu, .¬
Interruptio præſcriptionis poteſt fieri coram arbitro, l.cûm anteà, S.fi. Cde
receptis arbitris.
Reliqua verbo, Vſucapio, 12. Captiuitas, Praſcriptio, 15. vſque 18. Vſucapio,
12. Poſſeſſio, 26. 27.,
IN TERTRITVRA, vel intertrimentum dicitur derioratio, vel dam-
num rei detritæ, gloſſ. intertrituram, in add marg. in l. fin.S.fin, de pigner.
actione.
quia poreſt
Reliqua verbo, Deteriorata.
INTERVALLVM modicum temporis non inducit diuerſitatem actuum, l.
plerique, 33. de ritu nuptiarum.
Interuallum ;o dierum requiritur inter vnam dilationem, & aliam, & non
minus, quand reus non obſtante contumacia actoris vult facere proba-
tiones ſuas, & facere, quod liqueat de cauſa, gl. decem, & gleuacuabitur,
in l. properandum, S. & ſi quidem, C. de iudiciis.
Reliqua verbo, Incontinenti, Paul poſt, Poſt, Poſteaquam, Prope,
Simul, Statim, Suprà.
INTERVERSORES rerum fiſcalium dicuntur, qui interuertunt, atque ſimu-
late diſtrahunt res fiſci in ipſius fraudem quocunque pacto, vel contra-
ctu, gl.fi, in add. marg. in l qui in contractib. C de iure fiſci, lib. 10.
INTESTABILIS, verbum importat, quod quis non poſſit facere teſtamen-
tum, nec teſtis eſſe in teſtamento alicuius, nec aliquis poſſit eſſe teſtis in
teſtamento, ſi aliquod faceret, lcûm lege, & ibi gl.fi. de teſtam.
Inteſtabiles ſunt à lege damnati crimine famoſo, furioſi, mente capti, & ſi-
miles, gl. 1. ibid. .. 1
Inteſtabilis poteſt quis eſſe teſtis in contractibus, & in aliis prterquam in
teſtamento, gl. fi ibid.
Inteſtabilis ſi ſit quis, eo quod amiſerit ciuitatem, & libertatem, non poteſt
quis eſſe teſtis ei in teſtamento, nec in contractibus, ſecus ſi tantum li-
bertatem perdidit, ibid.... .
Inteſtabilis licet dicatur filiusfamilias, tamen poteſt eſſe teſtis in teſtamen-
to, & in aliis, ibid,
INTESTATVS dicitur ille, qui nullum, aut non iure fecit teſtamentum, l.
inteſtato, in add marg. de legit. tutor.
Inteſtatus propriè dicitur, qui cûm teſtamentum facere poſſet, inteſtatus
deceſſit, gl.fuiſſe, in l.cum in antiquiorib. C. de iure delib.
Inteſtatus quoad tutelam dicitur non ſolûm ille, qui teſtamentum non fe-
cit, ſed etiam qui fecit, ſed in eo liberis ſuis tutorem non dedit, l. inteſta-
tus, de legitim tutor.S. quod autem, Inſt. de legit agnat tutel.
Inteſtatus, ſi condemnatus ſit quis ob aliquod crimen graue non poteſt
ipſe facere teſtamentum, nec eſſe teſtis alicui in teſtamento, nec alius ei
poteſt eſſe teſtis tam in teſtamento, ſi quod faceret, quàm in aliis, gl.fi.in
l.cum lege, de teſtam..
Inteſtatus, verbum, iunctum verbo, moritur, nõ intelligitur ſecundum tem-
pus verbi, cui adiicitur, ſed ſeparatim, & poſteà ex interuallo,l. ſi quis po-
ſtumos, S. ſed etſi, de liber, & poſtu.
Inteſtatus decedens videtur inſtituere eos, qui abinteſtato ſuccederent, l.
ſi quis cum teſtamentum, de iure codicillorum...1
Inteſtatus decedere dicitur, qui non fecit teſtamentum, ſed codicillos lex
parte ; 9. S. inteſtatô, familiæ erciſc..
Inteſtato mortuo proximo admittitur ad bonorum poſſeſſionem, vnde le-
gitimi is, qui ei proximus agnatus eſt, non tempore mortis, ſed tempore,
quo bonorum poſſeſſio defertur, l.I. vnde legitimi a..m reſtatus
Inteſtatus proprie appellatur, qui cum poſſet facere teſtamentum, teſtatu
non eſt, ſed etiam, qui teſtamentum fecit, eius tamen hereditas noſ.
adita, vel ruptum vel irritum eſt teſtamentum, in principio Inſt.de here
dit, quae ab int l inteſtatus, a-de verb ſigln de ſuis, & legltinpes fu
Inteſtatus proprie non dicitur is, qui teſtari non potuit, putà impubes, fu-
rioſus, vel cui bonis interdictum eſt, qui tamen pro inteſtatis accipiun-
tur, ibid.
Inteſtatus etiam dicitur is, qui ab hoſtibus captus eſt, cûm per legem Cor-
neliam ſucceſſio defertur eis, quibus deferretur ab inteſtato, ſi in ciuita-
te deceſſiſſent, ibid. FIC IinItur, ſed ſi
Inteſtatus quando quis decedit, an ſit ſuus tempore mortis, inſpicitur, leo
decedit facto teſtamento, tempus, quo teſtamentum deſtituitur, inſpici-
,
tur, l.1.S. ſciendum, eod.
..1.S. ſciendum, cod. Inteſta