DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.6808#0172
SCHOLIA AD ODYSSEAE LIBRVM II.
r5
tl.rax
V. 85. Ύηλέμχχ υφηγόρη· ] Μεγάλη t&pryoffy προ-
διαβάλλων τον λόγον, ως συκοφαντικών και δεινον ειπείν
άποφαίνων τον Ύηλέμαχον. Q.
Μένος άσχετε. ] Ακατάσχετε τη δυνάμει, ειρωνικούς
αντί του άδυνατε. Β. Ε. Q.
V. 88. Άλλα φίλη μάτηξ. ] Το μεν πρώτον έγκλη-
μα,· μτ\τ'ερι μ.ντ\στΆρες έπέχραον ουκ έ^ελουση, εκών πα-
ρηκεν ου γαξ ην τούτο λυσαΐ' ως νομίμου σε γενομένης
μ,νηστείας, την εξαπατούσαν αυτόν αιτίχν φησιν είναι-
λελφε δέ χυτών ομολόγων την βίαν έπε ι γάξ της
υπερΖέσεως φανερά ή της γυναικός πρόφασις. Q.
V. 89. Τάχα εΐαι· ] Κυρίως το τάχα. έστι γάξ του
άπεγνωκότος περιγενέσ^αι της Πηνελόπης- το δέ εΐσι
προπερισπαατέον σημαίνει γαξ ο επελεύσεται, πληρώ-
^ήσεται. Q.
V. 94· Miyav ίστον ένι μεγάροισιν. ] Ου ποιητικώς
κόσμου χάριν προσέρριπται το μέγαν, άλλα προς το
πολυχρόνιον της του έργου κατασκευής , και ο άφαξ
άντι του εξαίφνης. Q.
V. φ. Περίμετρον. ] ΐίερισσον μέτρον έχοντα. Ε.
V. 96. Κούροι· j Δι χ το κούροι όνειδίζει άυτους, ως ου δέον
Dionysius τχυτψ την 'ηλικίχν την μ^ΐ προσήκουσχν μ.νχσ^τχι. Αλλως.
Διονύσιος ο 3"ρα£ ιδία, μεν το κούροι, ιδία δε το εμ.ο\ μνη-
στήρες διχστέλλει· και ημ<ιν δε ούτως δοκει, Ίν η <*> έμο\
Demetrius μνηστήρες· Δημήτριος δε ο Ίξ/ων μετά την άντωνυμίχν
έστιζ,εν, ίνα, φησι, το άπρεπες χυτών όνειδίζεται. Q.
V. 97· Μίμνετ ] Φησι δε μη έξεΐναι μ.νηστεύεσ'άαι
ιστοί) έστώτος. Ε.
V. ιοο. Τανηλεγέος ζτανάτοιο. ] Του μακράν άφρον-
τισίαν παρέχοντος, η του μΜκροκοιμήτου, άπο του τα-
ναοί/ το μ.ακρον και του λέγω το κοιμωμαι. Β. Ε.
V. ΐθ2. "Ατες απείρου. ] 'Λς ά^ίου Ιματίου σπανί-
ζοντος· ού γάξ παντελώς έσπάνιζε' γίνεται δε άντι του
ένσπείρεσ^αι και έγκεισ^ται τοις μ,έλεσιν ιματίου, ως
"Ομηρος απανταχού φησιν. Ε. Q.
V. ιο6. Ύρίετες. ] Ό μεν χρόνος βχρ'εως , το δε
μετεσχηκος του χρόνου οζμτονως. Ε.
V. ioy. 'Αλλ' οτε τετρχτον ηλ^εν έτος. ] Πώς ούν
άνωθεν έλεγεν, τάχχ δ* είσι τέταρτον, οίον τελειω^ή-
σετχι; τχυτχ δε προς τά μ,ικρω πρόσ^εν είρημένα περί
της ασυμφωνίας- εΐπε γάξ έμπροσθεν, ηδη γάξ τρίτον
εστίν διο και τίνες μετεποι'ησαν ως διετές μεν ελφ»
$όλίύ· άλλ' οτε δε τρίτον ηλυ^εν έτος- ουδέν δε εναντίον
έχει τά επη' το γάξ τάχα εκεί άντι του ταχέως , το
οε είσιν άντι του διέρχεται και το τέταρτον. Ε. Q.
V. ΐθ8. Και τότε δέ τις έειπε γυναικών. ] Προοικο-
νομίχ εις τά fyk , <'να κα' τ"ν τών ^εραπαινων άναί-
ρεσιν έτοίμως υποδεξόμε^- Φ
V. ιιΐ. ^&δε. ] Το ωδε άντι του ού'τως- το δε
υποκρίνονται άντι του άποψνονται. Β.
V. 114. Τω οτεω. j ' Ω<Γ ΐίηνέλεω- tl γάξ τω μετά το
γενέσει b'rco,' διεκρ&η ( cod. Ε· δΐηρ&η) k το ότου
οτεο, και iv πλεονασμω του τ είρήσετχι Ό'ττεό σε χρη. Ε. Ο.
V. ιι 5. Εί $ έ'τ" άνιήσει. ] Τράφετχι κχι ει δέ
τ άνίψιν 9 άντί τού άνχπεί^ει η λυπεί. Ε.
V. II5-127. Εί δέ τ άνιήσει γ ε πολύν χρόνο ν νΐχς
'Αχαιών ήμεΐς δ" ουτ επι έργα πάρος γ ίμεν. J Ούτως
τά εζης' τά δε λοιπά διά μέσου λείπει, και ομ.ηρικω
ε2τει άυτο άπολυσασ^αι- εϊω%ε γάξ Ό ποιητής τω οι,
μ.ηδεν άνταποδιδόναΐ' οίον άλλοι μ.εν δωσουσι γέρας. Q.
V. 120. Έύστέφχνος. ] Καλ>?ν κεφαλήν έχουσα- στε-
φάνη δέ κόσμ,ος γυναικείος. Ε.
Ή Ύυρω. ] Σαλμωνέως ^υγάτηζ' έσχε δε παιδας έκ
Ποσειδώνος Νηλέχ κχι Πελίαν Άλκμ.ήνη Ήλεκτριωνος·
Μυκήνη Ίνάχου ^υγάτηξ κχι Μελίχς της ωκεανού9 ής
κχι άριστερος "Αργός, ως εν τω Κύκλω φέρετχι. Β. Ε Q. cycIl,s-
V. 121. Όμ,οΐα. ] Τίικρως κα^αψάμενος της ΙΙηνε-
λόπης διχχέχι αυτήν βούλεται τοις έγκωμ.ίοις· άμ.α δέ
και την μ,νηστείαν ευλογον φησι περί έναρέτου γυναικός
γινομ.ένψ. Ε.
V. 122. "Ηδη. ]Πάντα μ\ν νπίστατο· τούτο δε μ,όνον
ηγνωει 'ότι μέλλομεν κατεσ^ίειν τον σον οίκον. Β.
V. 123. Ύόφρα. ] Μέχρι τοσούτου. 'Αρίοψοφάνης ArUtophane»
βίοτός τε τε'ος η οι μνηστήρες έδονται. Q.
V. 125. Ύι^εΐσι 3ΐο/.] ΦρονεΓν την Ηψελόπψ φησιν;
άλλ' ουχ' ούτος Ό νους , άλλ' ερεθίζει τον Ύηλέμ,αχον
άπωσχσ^χι την μ,ητέρχ, εί διχ το ιδία συμφέρον πχρορα
τά του Ύηλεμάχου. Ε.
V. 120. ΐίοιειτχι. j 'Avr/ του γίνετχι. Β.
V. 13θ. Δόμων άέκουσαν άπωσαι. ] Και ούτως τεχνι-
κώς άγαν την άντίρρησιν ποιείται· περί γαξ της άπάτης
και της άποσχέαεως σιωπά· παρατηρήσας δέ οτι μΛλιστα
άπερε^ριόύσει Άντίνοος, προς τούτον την άντίρρησιν ποιεί-
ται· έστι γάξ πρόσφορον εν πλήξει τον υπές της φύ-
σεως λόγον άντικατάστασιν. "Ορα δέ και την υπαλλαγην
του ρήμ.ατος· ό μεν γάξ χμιλως είπεν άπέπεμ^εν ο σέ
ουκ άν φησιν άπώσασ^αΐ' και Ό μ,έν μητέρα, ο δέ η μΐ ε-
τεχ η μ ε^ρε^ε· και επι τούτοις το εν/'ψω. Q.
V, ι3ι. Ή μ έτεχ ] "Ιδια 7ων χρημάτων έδειξε
τους έν τω τίκτειν κχι προσφέρειν κινδυνους' έστι δέ κινη-
τικά ταύτα, εν τοις πρεσβυτεροις κχι γονευσιν Ό λόγος. Ε.
Υ. 132. Κχκον δέ με πολλ' άποτίνειν. \ ΚχΙ στικτέον
λέγει γαξ οτι κχκον έστι πολλοίς υπέχειν τιμ,ωρίχν άπο-
πέμψαντι την ^υγατέρχ τω Τκαρ/ω, μυ%ον ένι'φω. Q.
Υ. 133. 'ίκχρίω. \ Κχτ ένιχ των υπομνημάτων η τού-
των έζ,ήγησις ημάρτηται· φασι γάρ , έ'^σος ην είτις έκων
οίκου γυναίκα άπέπεμ-ψε , χρήμ-ατα άποτίνειν τοις
ταύτης συγγενεσι και τω πατρί' φησιν ουν οτι κακόν
έστι και οίον άλυσιτελές εάν διω'ζω των οίκων την μη-
τέρα· πολλά γάρ άποτίσω τω Ίκαρ/ω·'' Αμεινον δέ ούτω
δαστέλλειν, κακόν δέ με πολλ άποτίνειν και ού περί
χρημάτων φησιν , άλλα περι των επαγόμενων έκ γάρ
τού πατρός κακά πείσομαι, άλλα δέ δαίμων δώσει·
είτα κα& υπέρβατον, αΐκ αυτός εκών 'Ίκαρίω αποπέμψω
την μ-ητέρα , έπει ει περί χρημάτων έλεγε, σμικρολό-
γος άν εφαίνετο. Β.
V. 134· 'Εκ γάρ του πατρός κακά πείσομ.χι. ] Εί
έπανέλϊσοι ό Οδυσσεύς- ού γάρ άπεγνώκεΐ αύτον παντε-
λώς. Τίνες δέ έκ γάρ τού πατρός , τού χυτης πατρός,
καϊ στίζουσι τω 'Ικαρίω. Β. Ε. Q.
0
r5
tl.rax
V. 85. Ύηλέμχχ υφηγόρη· ] Μεγάλη t&pryoffy προ-
διαβάλλων τον λόγον, ως συκοφαντικών και δεινον ειπείν
άποφαίνων τον Ύηλέμαχον. Q.
Μένος άσχετε. ] Ακατάσχετε τη δυνάμει, ειρωνικούς
αντί του άδυνατε. Β. Ε. Q.
V. 88. Άλλα φίλη μάτηξ. ] Το μεν πρώτον έγκλη-
μα,· μτ\τ'ερι μ.ντ\στΆρες έπέχραον ουκ έ^ελουση, εκών πα-
ρηκεν ου γαξ ην τούτο λυσαΐ' ως νομίμου σε γενομένης
μ,νηστείας, την εξαπατούσαν αυτόν αιτίχν φησιν είναι-
λελφε δέ χυτών ομολόγων την βίαν έπε ι γάξ της
υπερΖέσεως φανερά ή της γυναικός πρόφασις. Q.
V. 89. Τάχα εΐαι· ] Κυρίως το τάχα. έστι γάξ του
άπεγνωκότος περιγενέσ^αι της Πηνελόπης- το δέ εΐσι
προπερισπαατέον σημαίνει γαξ ο επελεύσεται, πληρώ-
^ήσεται. Q.
V. 94· Miyav ίστον ένι μεγάροισιν. ] Ου ποιητικώς
κόσμου χάριν προσέρριπται το μέγαν, άλλα προς το
πολυχρόνιον της του έργου κατασκευής , και ο άφαξ
άντι του εξαίφνης. Q.
V. φ. Περίμετρον. ] ΐίερισσον μέτρον έχοντα. Ε.
V. 96. Κούροι· j Δι χ το κούροι όνειδίζει άυτους, ως ου δέον
Dionysius τχυτψ την 'ηλικίχν την μ^ΐ προσήκουσχν μ.νχσ^τχι. Αλλως.
Διονύσιος ο 3"ρα£ ιδία, μεν το κούροι, ιδία δε το εμ.ο\ μνη-
στήρες διχστέλλει· και ημ<ιν δε ούτως δοκει, Ίν η <*> έμο\
Demetrius μνηστήρες· Δημήτριος δε ο Ίξ/ων μετά την άντωνυμίχν
έστιζ,εν, ίνα, φησι, το άπρεπες χυτών όνειδίζεται. Q.
V. 97· Μίμνετ ] Φησι δε μη έξεΐναι μ.νηστεύεσ'άαι
ιστοί) έστώτος. Ε.
V. ιοο. Τανηλεγέος ζτανάτοιο. ] Του μακράν άφρον-
τισίαν παρέχοντος, η του μΜκροκοιμήτου, άπο του τα-
ναοί/ το μ.ακρον και του λέγω το κοιμωμαι. Β. Ε.
V. ΐθ2. "Ατες απείρου. ] 'Λς ά^ίου Ιματίου σπανί-
ζοντος· ού γάξ παντελώς έσπάνιζε' γίνεται δε άντι του
ένσπείρεσ^αι και έγκεισ^ται τοις μ,έλεσιν ιματίου, ως
"Ομηρος απανταχού φησιν. Ε. Q.
V. ιο6. Ύρίετες. ] Ό μεν χρόνος βχρ'εως , το δε
μετεσχηκος του χρόνου οζμτονως. Ε.
V. ioy. 'Αλλ' οτε τετρχτον ηλ^εν έτος. ] Πώς ούν
άνωθεν έλεγεν, τάχχ δ* είσι τέταρτον, οίον τελειω^ή-
σετχι; τχυτχ δε προς τά μ,ικρω πρόσ^εν είρημένα περί
της ασυμφωνίας- εΐπε γάξ έμπροσθεν, ηδη γάξ τρίτον
εστίν διο και τίνες μετεποι'ησαν ως διετές μεν ελφ»
$όλίύ· άλλ' οτε δε τρίτον ηλυ^εν έτος- ουδέν δε εναντίον
έχει τά επη' το γάξ τάχα εκεί άντι του ταχέως , το
οε είσιν άντι του διέρχεται και το τέταρτον. Ε. Q.
V. ΐθ8. Και τότε δέ τις έειπε γυναικών. ] Προοικο-
νομίχ εις τά fyk , <'να κα' τ"ν τών ^εραπαινων άναί-
ρεσιν έτοίμως υποδεξόμε^- Φ
V. ιιΐ. ^&δε. ] Το ωδε άντι του ού'τως- το δε
υποκρίνονται άντι του άποψνονται. Β.
V. 114. Τω οτεω. j ' Ω<Γ ΐίηνέλεω- tl γάξ τω μετά το
γενέσει b'rco,' διεκρ&η ( cod. Ε· δΐηρ&η) k το ότου
οτεο, και iv πλεονασμω του τ είρήσετχι Ό'ττεό σε χρη. Ε. Ο.
V. ιι 5. Εί $ έ'τ" άνιήσει. ] Τράφετχι κχι ει δέ
τ άνίψιν 9 άντί τού άνχπεί^ει η λυπεί. Ε.
V. II5-127. Εί δέ τ άνιήσει γ ε πολύν χρόνο ν νΐχς
'Αχαιών ήμεΐς δ" ουτ επι έργα πάρος γ ίμεν. J Ούτως
τά εζης' τά δε λοιπά διά μέσου λείπει, και ομ.ηρικω
ε2τει άυτο άπολυσασ^αι- εϊω%ε γάξ Ό ποιητής τω οι,
μ.ηδεν άνταποδιδόναΐ' οίον άλλοι μ.εν δωσουσι γέρας. Q.
V. 120. Έύστέφχνος. ] Καλ>?ν κεφαλήν έχουσα- στε-
φάνη δέ κόσμ,ος γυναικείος. Ε.
Ή Ύυρω. ] Σαλμωνέως ^υγάτηζ' έσχε δε παιδας έκ
Ποσειδώνος Νηλέχ κχι Πελίαν Άλκμ.ήνη Ήλεκτριωνος·
Μυκήνη Ίνάχου ^υγάτηξ κχι Μελίχς της ωκεανού9 ής
κχι άριστερος "Αργός, ως εν τω Κύκλω φέρετχι. Β. Ε Q. cycIl,s-
V. 121. Όμ,οΐα. ] Τίικρως κα^αψάμενος της ΙΙηνε-
λόπης διχχέχι αυτήν βούλεται τοις έγκωμ.ίοις· άμ.α δέ
και την μ,νηστείαν ευλογον φησι περί έναρέτου γυναικός
γινομ.ένψ. Ε.
V. 122. "Ηδη. ]Πάντα μ\ν νπίστατο· τούτο δε μ,όνον
ηγνωει 'ότι μέλλομεν κατεσ^ίειν τον σον οίκον. Β.
V. 123. Ύόφρα. ] Μέχρι τοσούτου. 'Αρίοψοφάνης ArUtophane»
βίοτός τε τε'ος η οι μνηστήρες έδονται. Q.
V. 125. Ύι^εΐσι 3ΐο/.] ΦρονεΓν την Ηψελόπψ φησιν;
άλλ' ουχ' ούτος Ό νους , άλλ' ερεθίζει τον Ύηλέμ,αχον
άπωσχσ^χι την μ,ητέρχ, εί διχ το ιδία συμφέρον πχρορα
τά του Ύηλεμάχου. Ε.
V. 120. ΐίοιειτχι. j 'Avr/ του γίνετχι. Β.
V. 13θ. Δόμων άέκουσαν άπωσαι. ] Και ούτως τεχνι-
κώς άγαν την άντίρρησιν ποιείται· περί γαξ της άπάτης
και της άποσχέαεως σιωπά· παρατηρήσας δέ οτι μΛλιστα
άπερε^ριόύσει Άντίνοος, προς τούτον την άντίρρησιν ποιεί-
ται· έστι γάξ πρόσφορον εν πλήξει τον υπές της φύ-
σεως λόγον άντικατάστασιν. "Ορα δέ και την υπαλλαγην
του ρήμ.ατος· ό μεν γάξ χμιλως είπεν άπέπεμ^εν ο σέ
ουκ άν φησιν άπώσασ^αΐ' και Ό μ,έν μητέρα, ο δέ η μΐ ε-
τεχ η μ ε^ρε^ε· και επι τούτοις το εν/'ψω. Q.
V, ι3ι. Ή μ έτεχ ] "Ιδια 7ων χρημάτων έδειξε
τους έν τω τίκτειν κχι προσφέρειν κινδυνους' έστι δέ κινη-
τικά ταύτα, εν τοις πρεσβυτεροις κχι γονευσιν Ό λόγος. Ε.
Υ. 132. Κχκον δέ με πολλ' άποτίνειν. \ ΚχΙ στικτέον
λέγει γαξ οτι κχκον έστι πολλοίς υπέχειν τιμ,ωρίχν άπο-
πέμψαντι την ^υγατέρχ τω Τκαρ/ω, μυ%ον ένι'φω. Q.
Υ. 133. 'ίκχρίω. \ Κχτ ένιχ των υπομνημάτων η τού-
των έζ,ήγησις ημάρτηται· φασι γάρ , έ'^σος ην είτις έκων
οίκου γυναίκα άπέπεμ-ψε , χρήμ-ατα άποτίνειν τοις
ταύτης συγγενεσι και τω πατρί' φησιν ουν οτι κακόν
έστι και οίον άλυσιτελές εάν διω'ζω των οίκων την μη-
τέρα· πολλά γάρ άποτίσω τω Ίκαρ/ω·'' Αμεινον δέ ούτω
δαστέλλειν, κακόν δέ με πολλ άποτίνειν και ού περί
χρημάτων φησιν , άλλα περι των επαγόμενων έκ γάρ
τού πατρός κακά πείσομαι, άλλα δέ δαίμων δώσει·
είτα κα& υπέρβατον, αΐκ αυτός εκών 'Ίκαρίω αποπέμψω
την μ-ητέρα , έπει ει περί χρημάτων έλεγε, σμικρολό-
γος άν εφαίνετο. Β.
V. 134· 'Εκ γάρ του πατρός κακά πείσομ.χι. ] Εί
έπανέλϊσοι ό Οδυσσεύς- ού γάρ άπεγνώκεΐ αύτον παντε-
λώς. Τίνες δέ έκ γάρ τού πατρός , τού χυτης πατρός,
καϊ στίζουσι τω 'Ικαρίω. Β. Ε. Q.
0