DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.6808#0216
SCHOLIA AD OD
V.385. Προ δέκύματ' έα'ζεν.γΥούτο δοκεΐ μάχεαθαι τω
έπιφερομ,ένω, ενθα δύο νύκτας δύο δ'ηματα κυματι πηγω
πλάζετο- λύοιτο δ' αν έκ της λέζεως, τα. γάς πρότερα
φησϊ κύματα κατέαζε τα έκ των άλλων άνεμων, μόνον
δέ τον βορέαν έασε πνειν τίνες δε μ,εταγράφουσι προς
δε κύματος έαγεν (κύματ έαξεν.) Ε.
Κύματ εαξεν. ] Τά των άλλων άνεμων δηλονότι.
Καί πως κΰματι πηγω πλάζετο; δηλον ουν οτι τα των
άλλων άνεμων κύματα έπαυσε, μόνον δε βορραν άφηκε
πνειν. Β. Q.
V. 386. "Εως. ] 9 Αντί του ίνα, ως και άλλχχού ,
εϊως χυτλωσαιτο συν άμφιπόλοΐσΐ γυναιξί. Τινές δε
γράφουσιν οπως Φαιήκεσσιν. Β. Q.
V. 388. Κυματι πηγω. ] Μελάνι, ισχυρά ψυχρώ,
άδιαλύτω- τίνες δε γαληναιω- κρεισσον δε εύπαγει,
εύτραφεΐ. Ε. Q.
V. 389. Προτιόσσετ ολεθρον. ] Προεμαντευετο , προέ-
βλεπε. Β.
Έπιστροφην έποίει και έβλεπε. Ε.
Έν οφθχλμοίς φχνερως εωρα την εαυτού άπωλειαν. Q.
Ariitarchu». Πλάζετο. ]Ό μλν Άρίσταρχος το πλάζετο, αίολικως
έκτείνων το α, επί του έπλησσετο λαμβάνει" ενιοι δε
επί του έπλχνάτο. Q.
V. 391· Ήδε γαλήνη επλετο. ] Γαλάνη άνεμων ού
κύματος" επάγει ούν μεγάλου υπο κύματος άρθεΐς' πολ-
λάκις δε μετά την των άνεμων ληζιν, το ένδόσιμον τον
πνεύματος έτι έπεγείρει κύματα. Β. Ε. Q.
Ή γαλήνη ούν ού των κυμάτων ην, άλλα των άνε-
μων πολλάκις δε παυσαμένων των άνεμων μένει το
πέλαγος κύμ,ατι κωφω κΐλυνδούμ.ενον. Q.
V. 394- c% $ όταν άσπάσιος. J Κάλλιστα" παρα-
δείγματα παρά γονέων χρηστως εκτίθεται ο ποιητής παί-
δευαν , πως εχειν προς γονέας δίκαιον και ζωει μαν
ετι φασι Μενοιτιον, ζ,ωει δ* αίακίίήτις Ιϊηλεύς μετά
ΜυρμιδόνεοΌΊ των και μάλ άμφοτεραν άκχχοίμ,εθχ. Q.
V. 397· Άιπάσίον δ' άρα τον γε. ' 'λσπχσίως 3έ-
λοντα εκείνον. Β.
V. 398. Άσπχστον έείσχτο γαία. ] Παρά. Καλϋψο/
μεν διατρίβαν, Ίθάκην ποθεΐ' έν θχλάττη δε ων ούχ
οπας πόλιν αλλ αύτην μόνην την ζηράν ούσίαν. Q.
V. 4·θθ. Γέγωνε βοησας. ] "Οστις γεγονως έβόησε'
ΤΟ δε έγεγωνει αντί του εις άκοάς έγένετο βοησας τίς. Β.
"ζίστε έζακουσταν γενέσθαι βοησαντχ τινά. Ε.
V. 402· 'V°X%£1 7«? /«7« ^μα. ] Τ*ν προς τάς
πέτρας άντίκρουσιν του κύματος διά του ρήματος πα-
ρεστησατο' W 7"*? &%fT«* ™ χίγιχλον, άλλ' εστίν
άγχιβχθης h άβολη , ώστε ττροσπελάζον το κύμα τινά
τοιούτον αποτελεί* *%ον δια των πετρών. Q.
Ποιον ηχον έπετελεΐ' ti*.Jf πεποιημέναν h λέζις-
τ?*χυ γάξ το ρ, το 0, το %' το δε άχνη ο\πο τού
« «τερητικού μορίου και τού εχω , άεχνη και άχνη. Ε.
ΞεΡ^. ] Συστολή τού Ά είς ε. Ε.
V. 404. Νηων οχοί.] Δ/α το οχεΐσθαι έν αύτοΐς
τάς νηας- η 0ί έχοντες και φυλάααοντες τάς ναύς- έπια-
γχί δε τόποι σκέπην άνεμων έχοντες* πχρχ το ιω και
SSEAE LIBRVM V. 59
το άγνυσ^αι, hSx κλωνται τά κύματα η ο άνεμος,
διά το μη ευρίσκειν δίοδον. Ε.
Ουδ' έπιωγαί.] Καταδύσεις- διενηνόχασι δε των λιμένων
οτι τόποι εισιν άλίμενες /λεν, δυνάμενοι δε διά την άπο
των ανέμων σκεπην δέζασ^αι νηας· γίνεται δε άπο τού
Ιωη h κραυγή και h πνοή και τού άγω το κλω, έν υ\
κλωνται τά κύμ,ατχ. Ε.
Ίινϊ διενηνόχχσιν αί έπιωγχΐ των λιμένων; φημι
ούν οτι ίωην την πνοην λέγει, ως που ειρηκεν, έζ
άνέμ,οιο πολυπλάγκτοιο ίαης, ποιησας έκ τον αύειν ο σημαί-
νει το πνειν ο^τεν και άντϊ τού φωνεΐν κχτχχρ^τικως
εϊπεν, αύε δ^ εταίρους· ίωην και την φωνην κεκληκε, τον
δ* αί'ψα παρά φρένας ηλυ~τ ίαη, και το ηύσε παρά
το άείν και μεταφορικως, λευσω δη παρά νηυσιν πυρός
δηίοιο ίωην' πό$εν ούν της πνοής ίούαης, έκ ταύτης και
τού άγνυσ^αι τού σημαίνοντος το κλωσ^αι είρηται βορέω
έπιωγη, οπού ενγνυται h πνοη τού βορέου' αι έπιωγαί
ούν ρη^νσονται τόποι, άλίμ,ενες μ.εν, δυνάμενοι δέ διά
την έκ των άνεμων σκέπην δί^ασ^αι ν'ηας. Q.
V. 4°5· Άλλ' άκταϊ προβλήτες. J ΠέΥραί αι έν αί·
γιαλω πεπηγμΑναι έν ΰφει· σπιλάδες δε αι διεσχισμέναι
πέτρχι υπο της συνεχούς πληζεως των κυμάτων οι δε
ΰφχλοι πίτρχι. Ε.
"Αλλωζ·. Προβεβλημεναι κχ\ έζέχουσχι της ^χλάσαης,
λεπιδωτχί πέτραι όζυβελεΐς , τά λεγόμενα βράχη. Ε.
Σπιλά&ες αί διεσχισμ.έναι πέτραι υπο της συνεχούς
πληζεως των κυμΑτων πάγοι αι είς υφός διοίκουσαι
πέτραι, η πετρώδεις έζοχαί. Q.
V. 412· Βέβρυχε ρό^τιον. j 'ϊίχει, άπο γινομένου
ηχου το σημαινόμενον ροίζω φερόμενον και όρμητί-
κόν. Β. Ε.
V. 4!5· AfoctKi ποτ ι πέτρη. ] ΊΙέτρη λι^τωδει 2 έστι
το αυτό. Β.
Α&ακι ποτί π'ετρη. ] Τη μικρούς λι%υς έχούση
έζέχοντας, τουτεστι τη τραχεία πετρχ υποπεπτωκυία.
τη %χλάσση. Ε.
V. 417· Προτερω. ] ΪΙροσωτερω, κχι έβολη της σω
πρότερα. Β.
V. 4!8· Πϊονχς τε πχρχπληγχς. ] Τάς μη 'ρχδίως
η ού σφοδρως πλησσομένας υπί των κυμάτων, διά το μη
άντίδιαιρεΐν τω κύμ.ατι· η τάς μη κατά το εναντίον t
αλλ έκ πλαγίου πλησσομένας. Ε. Q.
V. 421· 'Ή *τι ^01' ] Δ/α γάς την τού 3τεού έπή-
ρειαν πάντα δεινά προσδοκά. Q.
V. 422· Κλυτος Αμφιτρίτη. \ 'Ο,ς το κλυτος Ίπ-
ποδάμ.ειχ αντί τού κλυτη' άπο της δαίμονος h μά-
λασσα. Ε.
Άμ.φιτρίτη λέγεται η θάλασσα· άδελφά γάς εισι τα
στοιχεία ο Ποσειδών, Ό Ζευς, και Ό Πλούτων τω μέν
Αιί έ'λαχεν η τρίτη μοίρα ήγουν τά ούρανια, τω δέ
Ποσειδωνι ωσαύτως η θάλασσα, τα> δέ Πλουτωνι ωσαύτως
η τρίτη ήγουν τά καταχθόνια· η γη δε εστί και Των
τριών. Ε.
Αμφιτρίτη-Υ Η μεγάλη θάλασσα- η δέ διπλή προς το
σχήμα, και οτι έν θαλασσή ων λέγει εζοδον. Q.
ι
V.385. Προ δέκύματ' έα'ζεν.γΥούτο δοκεΐ μάχεαθαι τω
έπιφερομ,ένω, ενθα δύο νύκτας δύο δ'ηματα κυματι πηγω
πλάζετο- λύοιτο δ' αν έκ της λέζεως, τα. γάς πρότερα
φησϊ κύματα κατέαζε τα έκ των άλλων άνεμων, μόνον
δέ τον βορέαν έασε πνειν τίνες δε μ,εταγράφουσι προς
δε κύματος έαγεν (κύματ έαξεν.) Ε.
Κύματ εαξεν. ] Τά των άλλων άνεμων δηλονότι.
Καί πως κΰματι πηγω πλάζετο; δηλον ουν οτι τα των
άλλων άνεμων κύματα έπαυσε, μόνον δε βορραν άφηκε
πνειν. Β. Q.
V. 386. "Εως. ] 9 Αντί του ίνα, ως και άλλχχού ,
εϊως χυτλωσαιτο συν άμφιπόλοΐσΐ γυναιξί. Τινές δε
γράφουσιν οπως Φαιήκεσσιν. Β. Q.
V. 388. Κυματι πηγω. ] Μελάνι, ισχυρά ψυχρώ,
άδιαλύτω- τίνες δε γαληναιω- κρεισσον δε εύπαγει,
εύτραφεΐ. Ε. Q.
V. 389. Προτιόσσετ ολεθρον. ] Προεμαντευετο , προέ-
βλεπε. Β.
Έπιστροφην έποίει και έβλεπε. Ε.
Έν οφθχλμοίς φχνερως εωρα την εαυτού άπωλειαν. Q.
Ariitarchu». Πλάζετο. ]Ό μλν Άρίσταρχος το πλάζετο, αίολικως
έκτείνων το α, επί του έπλησσετο λαμβάνει" ενιοι δε
επί του έπλχνάτο. Q.
V. 391· Ήδε γαλήνη επλετο. ] Γαλάνη άνεμων ού
κύματος" επάγει ούν μεγάλου υπο κύματος άρθεΐς' πολ-
λάκις δε μετά την των άνεμων ληζιν, το ένδόσιμον τον
πνεύματος έτι έπεγείρει κύματα. Β. Ε. Q.
Ή γαλήνη ούν ού των κυμάτων ην, άλλα των άνε-
μων πολλάκις δε παυσαμένων των άνεμων μένει το
πέλαγος κύμ,ατι κωφω κΐλυνδούμ.ενον. Q.
V. 394- c% $ όταν άσπάσιος. J Κάλλιστα" παρα-
δείγματα παρά γονέων χρηστως εκτίθεται ο ποιητής παί-
δευαν , πως εχειν προς γονέας δίκαιον και ζωει μαν
ετι φασι Μενοιτιον, ζ,ωει δ* αίακίίήτις Ιϊηλεύς μετά
ΜυρμιδόνεοΌΊ των και μάλ άμφοτεραν άκχχοίμ,εθχ. Q.
V. 397· Άιπάσίον δ' άρα τον γε. ' 'λσπχσίως 3έ-
λοντα εκείνον. Β.
V. 398. Άσπχστον έείσχτο γαία. ] Παρά. Καλϋψο/
μεν διατρίβαν, Ίθάκην ποθεΐ' έν θχλάττη δε ων ούχ
οπας πόλιν αλλ αύτην μόνην την ζηράν ούσίαν. Q.
V. 4·θθ. Γέγωνε βοησας. ] "Οστις γεγονως έβόησε'
ΤΟ δε έγεγωνει αντί του εις άκοάς έγένετο βοησας τίς. Β.
"ζίστε έζακουσταν γενέσθαι βοησαντχ τινά. Ε.
V. 402· 'V°X%£1 7«? /«7« ^μα. ] Τ*ν προς τάς
πέτρας άντίκρουσιν του κύματος διά του ρήματος πα-
ρεστησατο' W 7"*? &%fT«* ™ χίγιχλον, άλλ' εστίν
άγχιβχθης h άβολη , ώστε ττροσπελάζον το κύμα τινά
τοιούτον αποτελεί* *%ον δια των πετρών. Q.
Ποιον ηχον έπετελεΐ' ti*.Jf πεποιημέναν h λέζις-
τ?*χυ γάξ το ρ, το 0, το %' το δε άχνη ο\πο τού
« «τερητικού μορίου και τού εχω , άεχνη και άχνη. Ε.
ΞεΡ^. ] Συστολή τού Ά είς ε. Ε.
V. 404. Νηων οχοί.] Δ/α το οχεΐσθαι έν αύτοΐς
τάς νηας- η 0ί έχοντες και φυλάααοντες τάς ναύς- έπια-
γχί δε τόποι σκέπην άνεμων έχοντες* πχρχ το ιω και
SSEAE LIBRVM V. 59
το άγνυσ^αι, hSx κλωνται τά κύματα η ο άνεμος,
διά το μη ευρίσκειν δίοδον. Ε.
Ουδ' έπιωγαί.] Καταδύσεις- διενηνόχασι δε των λιμένων
οτι τόποι εισιν άλίμενες /λεν, δυνάμενοι δε διά την άπο
των ανέμων σκεπην δέζασ^αι νηας· γίνεται δε άπο τού
Ιωη h κραυγή και h πνοή και τού άγω το κλω, έν υ\
κλωνται τά κύμ,ατχ. Ε.
Ίινϊ διενηνόχχσιν αί έπιωγχΐ των λιμένων; φημι
ούν οτι ίωην την πνοην λέγει, ως που ειρηκεν, έζ
άνέμ,οιο πολυπλάγκτοιο ίαης, ποιησας έκ τον αύειν ο σημαί-
νει το πνειν ο^τεν και άντϊ τού φωνεΐν κχτχχρ^τικως
εϊπεν, αύε δ^ εταίρους· ίωην και την φωνην κεκληκε, τον
δ* αί'ψα παρά φρένας ηλυ~τ ίαη, και το ηύσε παρά
το άείν και μεταφορικως, λευσω δη παρά νηυσιν πυρός
δηίοιο ίωην' πό$εν ούν της πνοής ίούαης, έκ ταύτης και
τού άγνυσ^αι τού σημαίνοντος το κλωσ^αι είρηται βορέω
έπιωγη, οπού ενγνυται h πνοη τού βορέου' αι έπιωγαί
ούν ρη^νσονται τόποι, άλίμ,ενες μ.εν, δυνάμενοι δέ διά
την έκ των άνεμων σκέπην δί^ασ^αι ν'ηας. Q.
V. 4°5· Άλλ' άκταϊ προβλήτες. J ΠέΥραί αι έν αί·
γιαλω πεπηγμΑναι έν ΰφει· σπιλάδες δε αι διεσχισμέναι
πέτρχι υπο της συνεχούς πληζεως των κυμάτων οι δε
ΰφχλοι πίτρχι. Ε.
"Αλλωζ·. Προβεβλημεναι κχ\ έζέχουσχι της ^χλάσαης,
λεπιδωτχί πέτραι όζυβελεΐς , τά λεγόμενα βράχη. Ε.
Σπιλά&ες αί διεσχισμ.έναι πέτραι υπο της συνεχούς
πληζεως των κυμΑτων πάγοι αι είς υφός διοίκουσαι
πέτραι, η πετρώδεις έζοχαί. Q.
V. 412· Βέβρυχε ρό^τιον. j 'ϊίχει, άπο γινομένου
ηχου το σημαινόμενον ροίζω φερόμενον και όρμητί-
κόν. Β. Ε.
V. 4!5· AfoctKi ποτ ι πέτρη. ] ΊΙέτρη λι^τωδει 2 έστι
το αυτό. Β.
Α&ακι ποτί π'ετρη. ] Τη μικρούς λι%υς έχούση
έζέχοντας, τουτεστι τη τραχεία πετρχ υποπεπτωκυία.
τη %χλάσση. Ε.
V. 417· Προτερω. ] ΪΙροσωτερω, κχι έβολη της σω
πρότερα. Β.
V. 4!8· Πϊονχς τε πχρχπληγχς. ] Τάς μη 'ρχδίως
η ού σφοδρως πλησσομένας υπί των κυμάτων, διά το μη
άντίδιαιρεΐν τω κύμ.ατι· η τάς μη κατά το εναντίον t
αλλ έκ πλαγίου πλησσομένας. Ε. Q.
V. 421· 'Ή *τι ^01' ] Δ/α γάς την τού 3τεού έπή-
ρειαν πάντα δεινά προσδοκά. Q.
V. 422· Κλυτος Αμφιτρίτη. \ 'Ο,ς το κλυτος Ίπ-
ποδάμ.ειχ αντί τού κλυτη' άπο της δαίμονος h μά-
λασσα. Ε.
Άμ.φιτρίτη λέγεται η θάλασσα· άδελφά γάς εισι τα
στοιχεία ο Ποσειδών, Ό Ζευς, και Ό Πλούτων τω μέν
Αιί έ'λαχεν η τρίτη μοίρα ήγουν τά ούρανια, τω δέ
Ποσειδωνι ωσαύτως η θάλασσα, τα> δέ Πλουτωνι ωσαύτως
η τρίτη ήγουν τά καταχθόνια· η γη δε εστί και Των
τριών. Ε.
Αμφιτρίτη-Υ Η μεγάλη θάλασσα- η δέ διπλή προς το
σχήμα, και οτι έν θαλασσή ων λέγει εζοδον. Q.
ι