Dfc ARTE GYMNASTICA Lib. I. 69
cipiendum pulverem, ne super mensas spargeretur,atque dapes
simul conspurcaret & convivas, solita in tricliniis suspendi, at-
que ab * Horatio attUa vocata, his carminibus designari. a Lib.2.scnsi
Jnterea•fkjpenfagrarves auUa ruinas
Inpatinamfecere trahentia pdveris atri
JJuantum non aauilo Campanis excitat agris.
quem moremhodie principes & monarchas servare comper-
tum est: apud quos mensas subquibusdam velutitentoriis seri-
ceis parari sxpc videmus. Alterum est, quod in varii* noftris le-
Bionibus docuimus, priscis illis temporibus priusquam coronae
ex ssoribus, herbis, & auro in usum venirent, cenaturos,cum ad
dolores capitis ex cibo & potu averruncandos, tum ad ebrieta-
tem compescendam,laneis, aut lineis vinculis tempora & fron-
tem vincire solitos.quod minime puto absque ratione fuisse ex-
cogitatum,cum vente,arterite, ceterique capitis meatus,quo ma-
gis coadi atque adstridi sunt, eo minus vapores a vino & cibis
sursum elatos, simulque molestias varias inducentes recipiant.
Tertium est, id quod luculentissime b Athenteus tradavit, apud
quem scriptum & probatum invenitur, priscos lllos primum
cornibus boum potasse, indeque xteftaq, id est temperare vinum
aqun 'isdt, id est, a cornibus vocatumessb: tum cornua
illa non solum auro & argento ornata, verum etiam argentea,
& aurea esse fada, illisque convivas stbi ipsis mutuo propinare
consuevisse: ut ex his omnibus jure colligendum videatur, lapi-
dem Rhamnusianum esse vetustissimum, inquo&aulaea, &
convivarum cindte laneis, seu lineis vinculis frontes, & cornu
fada propinatio clarissime reprtesentantur, una cum aliis instru-
mentis nonnullis in dextro margine expressis, qute aliis,in anti-
quitate explicanda magis versatis , relinquo declaranda; quos
etiam monitos cupio, ne,si quae discumbentium & mensarum
ftgura: in hoc ipso triclinio minus integrae conspiciuntur, ulla
admiratione capiantur, quoniam ut est hodie marmor ipsum
vetustatc corrosum, & pene deletum, repraesentare satius duxi-
mus, quam addentes aut dementes quicquam, fidem nostram
suspedam reddere.
b Deipnoso-
phist. lib.yi.
cap. 7.
I i
MU-
cipiendum pulverem, ne super mensas spargeretur,atque dapes
simul conspurcaret & convivas, solita in tricliniis suspendi, at-
que ab * Horatio attUa vocata, his carminibus designari. a Lib.2.scnsi
Jnterea•fkjpenfagrarves auUa ruinas
Inpatinamfecere trahentia pdveris atri
JJuantum non aauilo Campanis excitat agris.
quem moremhodie principes & monarchas servare comper-
tum est: apud quos mensas subquibusdam velutitentoriis seri-
ceis parari sxpc videmus. Alterum est, quod in varii* noftris le-
Bionibus docuimus, priscis illis temporibus priusquam coronae
ex ssoribus, herbis, & auro in usum venirent, cenaturos,cum ad
dolores capitis ex cibo & potu averruncandos, tum ad ebrieta-
tem compescendam,laneis, aut lineis vinculis tempora & fron-
tem vincire solitos.quod minime puto absque ratione fuisse ex-
cogitatum,cum vente,arterite, ceterique capitis meatus,quo ma-
gis coadi atque adstridi sunt, eo minus vapores a vino & cibis
sursum elatos, simulque molestias varias inducentes recipiant.
Tertium est, id quod luculentissime b Athenteus tradavit, apud
quem scriptum & probatum invenitur, priscos lllos primum
cornibus boum potasse, indeque xteftaq, id est temperare vinum
aqun 'isdt, id est, a cornibus vocatumessb: tum cornua
illa non solum auro & argento ornata, verum etiam argentea,
& aurea esse fada, illisque convivas stbi ipsis mutuo propinare
consuevisse: ut ex his omnibus jure colligendum videatur, lapi-
dem Rhamnusianum esse vetustissimum, inquo&aulaea, &
convivarum cindte laneis, seu lineis vinculis frontes, & cornu
fada propinatio clarissime reprtesentantur, una cum aliis instru-
mentis nonnullis in dextro margine expressis, qute aliis,in anti-
quitate explicanda magis versatis , relinquo declaranda; quos
etiam monitos cupio, ne,si quae discumbentium & mensarum
ftgura: in hoc ipso triclinio minus integrae conspiciuntur, ulla
admiratione capiantur, quoniam ut est hodie marmor ipsum
vetustatc corrosum, & pene deletum, repraesentare satius duxi-
mus, quam addentes aut dementes quicquam, fidem nostram
suspedam reddere.
b Deipnoso-
phist. lib.yi.
cap. 7.
I i
MU-