DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.27069#0169
D E ARTE GyMNASTICA Libi II.
I-49
C A P V T IX.
De Pttgilatu, &Tmcratio, & Cejlibm.
PVgilatoriam vwypulw a Graecis vocatam ante Trojanorum
tempora in usu fuisse, testati sunt Plinius, & ante Plinium
Homerus, quem etiam ^Plutarchus in 11. Symposiacon Prob,
observavit, continuo pugilatum lu&ae & cursui iccirco przepo-
ponere, quoniam hoc exercitationis genus prius ijlis origincm
accepit, Itcuti quoque ^Lucretiushoc versuinnuere videtur. b nb
Arma mtiqun mmm, ungues dentesque suerunt.
Quid vero elset hzec exercitatio, quomodoque perageretur ,
pauci (quod ego sciam) diligenter explicarunt, & minus cete-
ris hanc rem intellexerunt illi, qui pugnam cestuum, & pugi*
latum idem penitus extitisse voluerunt. ex audorum tamen
scriptis conjedura consequi posslimus, in hac cxercitatione
homincs nudos concertare consuevisse, pugnisque stri&is vel
nudis vel aenea, vel lapidea sphzera plenis, unde ,
vel loris, laminave circumsepti sese invicem percutere, modo
caput, modo dorsum, modo brachia petentes, neque un-
quam sese iiiutuo complicantes; in qua pugna superabat qui
vel adversarium pugnorum idibus in terram prosternebat, vel
gravius & damnosius feriebat; quamquam non desunt qui
etiam calcibus hujusmodi pugnam fa&itatam tradant,ob idque
apud Senecam epistola lxxx. non sed <rcpup
legendum putant. Quod etiam vi&orias signum esset ipsius
adversarii confessio, vel manu, vel aliquo alio gestu fada, qui
negaret plane expers rerum esset. Tyrrhenos ad tibiam 'tojct<5C /«v
idest pugilUtu contendere solitos fuisse, ex sententia Eratosthe-
nis refert Athenzeus iv. Deipnosoph. Hoc certamen s Plutar- ^0^5!^
chus quidem exercendo corpori inserviisse, testatum reliquit.
ego vero ita sentio, pugilatum inter exercitationes a Galeno
in 11. de tuend. valetud. adnumerari, sed pro sanitate tuenda,
proque bono corporis habitu comparando parum in usu in
gymnasiis fuisse. ad quod credendum duabus potissimum ra-
tionibus adducor, quarum prima est, quod Galenns bis,
T a veL
I-49
C A P V T IX.
De Pttgilatu, &Tmcratio, & Cejlibm.
PVgilatoriam vwypulw a Graecis vocatam ante Trojanorum
tempora in usu fuisse, testati sunt Plinius, & ante Plinium
Homerus, quem etiam ^Plutarchus in 11. Symposiacon Prob,
observavit, continuo pugilatum lu&ae & cursui iccirco przepo-
ponere, quoniam hoc exercitationis genus prius ijlis origincm
accepit, Itcuti quoque ^Lucretiushoc versuinnuere videtur. b nb
Arma mtiqun mmm, ungues dentesque suerunt.
Quid vero elset hzec exercitatio, quomodoque perageretur ,
pauci (quod ego sciam) diligenter explicarunt, & minus cete-
ris hanc rem intellexerunt illi, qui pugnam cestuum, & pugi*
latum idem penitus extitisse voluerunt. ex audorum tamen
scriptis conjedura consequi posslimus, in hac cxercitatione
homincs nudos concertare consuevisse, pugnisque stri&is vel
nudis vel aenea, vel lapidea sphzera plenis, unde ,
vel loris, laminave circumsepti sese invicem percutere, modo
caput, modo dorsum, modo brachia petentes, neque un-
quam sese iiiutuo complicantes; in qua pugna superabat qui
vel adversarium pugnorum idibus in terram prosternebat, vel
gravius & damnosius feriebat; quamquam non desunt qui
etiam calcibus hujusmodi pugnam fa&itatam tradant,ob idque
apud Senecam epistola lxxx. non sed <rcpup
legendum putant. Quod etiam vi&orias signum esset ipsius
adversarii confessio, vel manu, vel aliquo alio gestu fada, qui
negaret plane expers rerum esset. Tyrrhenos ad tibiam 'tojct<5C /«v
idest pugilUtu contendere solitos fuisse, ex sententia Eratosthe-
nis refert Athenzeus iv. Deipnosoph. Hoc certamen s Plutar- ^0^5!^
chus quidem exercendo corpori inserviisse, testatum reliquit.
ego vero ita sentio, pugilatum inter exercitationes a Galeno
in 11. de tuend. valetud. adnumerari, sed pro sanitate tuenda,
proque bono corporis habitu comparando parum in usu in
gymnasiis fuisse. ad quod credendum duabus potissimum ra-
tionibus adducor, quarum prima est, quod Galenns bis,
T a veL