DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.42397#0260
256 Pochwala malarstwa
chować swą tożsamość w procesie przemian, co później nie zawsze się
udawało.
I na koniec wróćmy raz jeszcze do obrazów, tak jak obcujemy z nimi
w muzealnych salach, bo to obrazy dostarczają najważniejszych argu-
mentów. Mieczysław Porębski napisał o Matejce, że stworzył on „ste-
reotypy emocjonalno-wy obrażeni owe o nie dającej się z niczym porów-
nać sile i trwałości”46. Epoka pomatejkowska także stworzyła zespół
wyobrażeń o wielkiej sile i trwałości, choć nie było to dziełem jednego
artysty. Są to obrazy najgłębiej zakorzenione w polskiej, szlachecko-
-inteligenckiej świadomości i uczuciowości, coraz nostalgiczniej przy-
woływane, kojące i czułe miejsca zbiorowej pamięci, polska kraina wspo-
mnień i marzeń: obrosłe winem stare dwory, skiby ornej ziemi, wielkie
połacie nieba, zwały obłoków nad horyzontem, sady o pobielanych
pniach, ciche wieczory w kręgu domowej lampy, majowe słońce na
werandzie, szara Wisła, jesienne krakowskie Planty z zamgloną sylwetą
Wawelu. Jakby posłuszne zaleceniom Traktatu poetyckiego47, pozwala-
ją nam wciąż widzieć:
... jabłonie, rzekę, zakręt drogi
Tak jak się widzi w letniej błyskawicy.
chować swą tożsamość w procesie przemian, co później nie zawsze się
udawało.
I na koniec wróćmy raz jeszcze do obrazów, tak jak obcujemy z nimi
w muzealnych salach, bo to obrazy dostarczają najważniejszych argu-
mentów. Mieczysław Porębski napisał o Matejce, że stworzył on „ste-
reotypy emocjonalno-wy obrażeni owe o nie dającej się z niczym porów-
nać sile i trwałości”46. Epoka pomatejkowska także stworzyła zespół
wyobrażeń o wielkiej sile i trwałości, choć nie było to dziełem jednego
artysty. Są to obrazy najgłębiej zakorzenione w polskiej, szlachecko-
-inteligenckiej świadomości i uczuciowości, coraz nostalgiczniej przy-
woływane, kojące i czułe miejsca zbiorowej pamięci, polska kraina wspo-
mnień i marzeń: obrosłe winem stare dwory, skiby ornej ziemi, wielkie
połacie nieba, zwały obłoków nad horyzontem, sady o pobielanych
pniach, ciche wieczory w kręgu domowej lampy, majowe słońce na
werandzie, szara Wisła, jesienne krakowskie Planty z zamgloną sylwetą
Wawelu. Jakby posłuszne zaleceniom Traktatu poetyckiego47, pozwala-
ją nam wciąż widzieć:
... jabłonie, rzekę, zakręt drogi
Tak jak się widzi w letniej błyskawicy.