Rocznik Muzeum Narodowego w Warszawie (3.1958)

Barbara Ruszczycówna

GROBOWIEC DOSTOJNIKA IZI

Cl

V_Jrobowiec dostojnika Izi, którego fragmenty (il. 1) znajdują się w Muzeum
Narodowym w Warszawie (nr inw. 139944), znaleziony został na nekropoli miasta
Edfu, starożytnego Dżeba1, zwanego również Bhdt2 położonego w Górnym Egipcie,
stolicy jednego z jego nomów. Nekropola Starego Państwa znajdowała się w zachod-
niej stronie miasta i pochodziła, jak to możemy stwierdzić na podstawie dotychcza-
sowych badań3, z okresu schyłku Starego Państwa, tj. z czasów V i VI dynastii. Na
przełom tych dynastii przypada pochodzenie naszej mastaby. Uściślając tę datę mo-
żemy ją sprowadzić do okresu rządów dwóch władców, a mianowicie do panowania
ostatniego króla z dynastii V i pierwszego z dynastii VI. Nasz zabytek pochodzi
raczej z dynastii VI i przypada na panowanie jej pierwszego władcy króla Teti noszą-
cego imię tronowe Shtp-taui („Ten, który przyniósł pokój obu krajom")- Za takim
określeniem czasu powstania mastaby przemawia tekst życiorysu do3tojnika Izi
wykuty na ślepych wrotach4.

Naziemne części grobu, z którego fragmentami wiążą się pewne problemy omówio-
ne w niniejszym artykule, zostały po raz pierwszy odkryte przez M. Alliota w 1933 r.
i w dwa lata później opublikowane w sprawozdaniach wykopaliskowych Instytutu
Francuskiego wydanych w Kairze6. Przebadania grobu dokonano wtedy dość po-
wierzchownie, toteż szereg zagadnień jest tam potraktowanych w sposób nie wystar-
czający. Na sprawozdaniu z 1933 r. oparł Alliot wydany później artykuł traktujący

1 Wb. V, 562.

2 Wb. I, 470 III.

3 Por. pierwsze dwa tomy Fouilles Franco-Polonaises, Rapports I, II, Tell Edfou 1937,1938.
Kair 1937, 1938, s. 25-58, 177-179.

4 W życiorysie są umieszczone kartusze tych władców, z którymi łączyła się kariera
dostojnika Izi. Ostatnim wymienionym imieniem królewskim jest imię Teti I. Wiąże się
z nim nadanie Izi tytułu nomarchy. Jest to więc okres, w którym Izi objął swe stanowisko
i prawdopodobnie przystąpił do budowy grobu. Przenoszenie daty powstania grobu na Okres
panowania Pepi I wydaje się więc całkowicie niesłuszne. Jak wiemy z historii, nomarchą
w Edfu został w tym czasie syn Izi, Kar, zwany Pepi-nefer. Umiejscowienie daty powstania
grobu w okresie po śmierci Izi jest nie do przyjęcia.

5 M. Alliot, Rapports sur les Fouilles de Tell Edfou 1935. Kair 1935.

53