Rocznik Muzeum Narodowego w Warszawie (3.1958)

ciała, berło. Twarz o wyraźnie zaznaczonych rysach ozdobiona jest prostokątną
bródką. Na przegubach dłoni widoczne są bransolety, na piersi zaznaczony schema-
tycznie, naszyjnik. Napisy umieszczone nad zmarłym zawierają jego tytulaturę.
Między nogami zmarłego Izi klęczy, przykucnąwszy na piętach, ukazana w prawym
profilu jego żona. Włosy jej splecione w warkocz zakończone są kulą. Nad nią tekst
objaśniający. Przed zmarłym stoją postacie syna i córki zwrócone ku sobie i sięgające

15. Grupa niosących dary na prawym bloku korytarza

zaledwie kolan ojca; nad nimi opisujący je tekst. Zwrócony twarzą ku Izi syn trzyma
w podniesionych i wyciągniętych do przodu rękach przedmiot, przypominający dwa
kwiaty lotosu, być może, jakiś instrument perkusyjny. Z tyłu Izi stoi postać męska,
schematycznie zaznaczona, opatrzona napisem objaśniającym. Postać ta została
prawdopodobnie dorysowana później. Dolną partię płyty zajmuje przedstawienie
niosących dary. Postaci te są zwrócone w lewo. Trzy pierwsze niosą naczynia, pozosta-
łe— ptaki. Nad postaciami pionowe linie tekstu.

Na płaszczyźnie A postać główna, przedstawiona analogicznie jak na płaszczyźnie
N (il. 16), pokazana jest w profilu lewym. Nad nią pięć wierszy napisu w liniach pozio-
mych zawiera tytulaturę zmarłego. W porównaniu z płaszczyzną N występuje tutaj
większa ilość osób (6). Postać żony siedzącej między nogami Izi potraktowana jest
analogicznie, a stojący przed zmarłym syn i córka oddani są w sposób podobny jak
na płaszczyźnie N, z tą różnicą, że oboje zwracają się ku ojcu i że córka jest-tu inaczej
uczesana. Za zmarłym dwie postacie męskie ustawione jedna nad drugą przedstawione

68