2. С. Breslauer, Zamek Greifenstein w Westerwaldzie, ok. 1840 г., Muzeum Narodowe w Warszawie
liczna i silna w znaczeniu oddziaływania jej w szerszych kręgach artystycznych. Około r. 1840
np. większość malarzy norweskich studiowała w Dusseldorfie, często zresztą pozostając w tym
mieście na resztę życia13. Ton grupie norweskiej nadawali pejzażyści Hans Fredrik Gude (uczeń
Schirmera i Achenbacha), August Capellen, Johan Fredrik Eckersberg, a także malarz rodza-
jowy Adolf Tidemand. Największe jednak znaczenie dla kolonii skandynawskiej ma działalność
Niemca Louisa Gurlitta, ucznia Akademii w Kopenhadze, mającego za sobą podróże do Nor-
wegii i Szwecji, klasycznego niejako reprezentanta północnej szkoły malarstwa pejzażowego14.
13 O kolonii skandynawskiej w Dusseldorfie m.in.: E. Gudenrath, Norwegische Maler von J. C. Dahl
bis Edvard Munch, Berlin (b.r.), s. 12—17; A. A u b e r t, Die norddeustche Landschaftsmalerei und J. C. Dahl,
Berlin 1947; A Guide to the Collections, Nasjonalgalleriet, Oslo 1961, s. 12—13.
14 O twórczości i znaczeniu L. Gurlitta m.in.: C. Gurlitt, Die Deutsche Kunst seit 1800, Berlin 1924,
s. 106.
381
liczna i silna w znaczeniu oddziaływania jej w szerszych kręgach artystycznych. Około r. 1840
np. większość malarzy norweskich studiowała w Dusseldorfie, często zresztą pozostając w tym
mieście na resztę życia13. Ton grupie norweskiej nadawali pejzażyści Hans Fredrik Gude (uczeń
Schirmera i Achenbacha), August Capellen, Johan Fredrik Eckersberg, a także malarz rodza-
jowy Adolf Tidemand. Największe jednak znaczenie dla kolonii skandynawskiej ma działalność
Niemca Louisa Gurlitta, ucznia Akademii w Kopenhadze, mającego za sobą podróże do Nor-
wegii i Szwecji, klasycznego niejako reprezentanta północnej szkoły malarstwa pejzażowego14.
13 O kolonii skandynawskiej w Dusseldorfie m.in.: E. Gudenrath, Norwegische Maler von J. C. Dahl
bis Edvard Munch, Berlin (b.r.), s. 12—17; A. A u b e r t, Die norddeustche Landschaftsmalerei und J. C. Dahl,
Berlin 1947; A Guide to the Collections, Nasjonalgalleriet, Oslo 1961, s. 12—13.
14 O twórczości i znaczeniu L. Gurlitta m.in.: C. Gurlitt, Die Deutsche Kunst seit 1800, Berlin 1924,
s. 106.
381