6. J. F. Piwarski, Fabryka papieru w Jeziornie. Ок. 1830. Muzeum Narodowe w Warszawie
i inni. Dla Tygodnika i „Kłosów" pracował Gerson. Wymienić tu należy także M. E. Andriollego,
który dłuższy czas mieszkał pod Warszawą, odtwarzając np. widoki Starego Otwocka i Świdra.
Krajobrazy z rysunków wykonywanych z natury, przetwarzane na ryciny w Drzeworytni Ty-
godnika czy ,,Kłosów", należą właściwie — jako prace graficzne — w większym zakresie do
twórczości drzeworytników niż malarzy rysowników.
Pojawienie się wynalazku fotografii i technik mechanicznych reprodukcji kładzie w pewnym
sensie kres rysunkowej i graficznej dokumentacji artystycznej w czasopismach warszawskich.
Nowe sprzyjające warunki dla ikonografii widoków Mazowsza stwarza nurt realistyczny,
towarzyszący malarstwu polskiemu drugiej połowy XIX w. Wyodrębnienie się malarstwa kra-
jobrazowo-rodzajowego w formie samoistnego tematu, związane jest z działalnością tego po-
kolenia artystów, które wyszło z warszawskiej Szkoły Sztuk Pięknych. Realizują oni nowe
hasła w różny sposób, różnymi, właściwymi dla siebie środkami wypowiedzi artystycznej.
Krajobraz i scena rodzajowa przestaje być teraz ubocznym, pomniejszym tematem malarstwa,
a niektórzy artyści podejmują ten temat jako główne zadanie swojej twórczości. Krajobrazy
27 Rocznik Muz. Nar. t. VIII/64
417
i inni. Dla Tygodnika i „Kłosów" pracował Gerson. Wymienić tu należy także M. E. Andriollego,
który dłuższy czas mieszkał pod Warszawą, odtwarzając np. widoki Starego Otwocka i Świdra.
Krajobrazy z rysunków wykonywanych z natury, przetwarzane na ryciny w Drzeworytni Ty-
godnika czy ,,Kłosów", należą właściwie — jako prace graficzne — w większym zakresie do
twórczości drzeworytników niż malarzy rysowników.
Pojawienie się wynalazku fotografii i technik mechanicznych reprodukcji kładzie w pewnym
sensie kres rysunkowej i graficznej dokumentacji artystycznej w czasopismach warszawskich.
Nowe sprzyjające warunki dla ikonografii widoków Mazowsza stwarza nurt realistyczny,
towarzyszący malarstwu polskiemu drugiej połowy XIX w. Wyodrębnienie się malarstwa kra-
jobrazowo-rodzajowego w formie samoistnego tematu, związane jest z działalnością tego po-
kolenia artystów, które wyszło z warszawskiej Szkoły Sztuk Pięknych. Realizują oni nowe
hasła w różny sposób, różnymi, właściwymi dla siebie środkami wypowiedzi artystycznej.
Krajobraz i scena rodzajowa przestaje być teraz ubocznym, pomniejszym tematem malarstwa,
a niektórzy artyści podejmują ten temat jako główne zadanie swojej twórczości. Krajobrazy
27 Rocznik Muz. Nar. t. VIII/64
417