DOI Heft:
Sztuka nowożytna
DOI Artikel:Jakimowicz, Irena: Grafika wileńska dwudziestolecia międzywojennego
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.19583#0291
27. Leon Kosmulski, Sielanka, 1937, drzeworyt, Muzeum Narodowe w Warszawie
mulski, dojrzewał jako grafik również na skrzyżowaniu oddziaływań Hoppena z klasycyzmem
malarskim Sleńdzińskiego, dołączając tu jeszcze zamiłowanie do malowniczych motywów baro-
kowo-romantycznego pejzażu. Do grafiki Kosmulskiego nawet w okresie studiów najmniej
przesiąknęło cech twórczości samego Hoppena. Nawet tak tematycznie podatne motywy, jak
Dom w Kazimierzu Dolnym, miedzioryt wykonany w ramach zajęć IV kursu czy drzeworytniczy
Domek na Zwierzyńcu w Wilnie z 1939 roku nie naśladują kompozycyjnych zasad stosowanych
przez Hoppena, ani jego technicznych właściwości. Cechy klasycyzujące, silne przecież w grafice
Kosmulskiego, nie były również wynikiem bezpośredniej adaptacji malarskiego wzoru. Nawet
praca dyplomowa Kosmulskiego dość daleko odbiega od większości figuralnych kompozycji
287
mulski, dojrzewał jako grafik również na skrzyżowaniu oddziaływań Hoppena z klasycyzmem
malarskim Sleńdzińskiego, dołączając tu jeszcze zamiłowanie do malowniczych motywów baro-
kowo-romantycznego pejzażu. Do grafiki Kosmulskiego nawet w okresie studiów najmniej
przesiąknęło cech twórczości samego Hoppena. Nawet tak tematycznie podatne motywy, jak
Dom w Kazimierzu Dolnym, miedzioryt wykonany w ramach zajęć IV kursu czy drzeworytniczy
Domek na Zwierzyńcu w Wilnie z 1939 roku nie naśladują kompozycyjnych zasad stosowanych
przez Hoppena, ani jego technicznych właściwości. Cechy klasycyzujące, silne przecież w grafice
Kosmulskiego, nie były również wynikiem bezpośredniej adaptacji malarskiego wzoru. Nawet
praca dyplomowa Kosmulskiego dość daleko odbiega od większości figuralnych kompozycji
287