DOI Heft:
Starożytność
DOI Artikel:Dolińska, Monika: Fragmenty siedzisk z Deir el-Medina w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.19642#0064
1. Chaty na przełęczy (fot. M. Dolińska)
tam znalezione. Siedziska miały formę albo kamiennej płyty (prostokątnej lub półkolistej),
albo grubego bloku kamienia. Miały zagłębioną powierzchnię górną i osadzone były na ławeczce
zrobionej z kawałków kamienia spojonych zaprawą. Podobne siedziska znane są wyłącznie
z kaplic wotywnych w Deir el-Medina, gdzie służyły jako rodzaj „stall” dla członków danego
„bractwa religijnego”. Pojawia się tam na niektórych z nich specjalna formuła z inwokacją do
„pięknego siedziska”, podkreślająca specjalny, rytualny charakter czynności zasiadania. Na sie-
dziskach z chat na przełęczy formuła ta występuje dwukrotnie, na ogół jednak tekst ograniczony
jest do tytułu i imienia właściciela.
Sześć z tych siedzisk, zachowanych w całości lub we fragmentach, znajduje się w zbiorach
Muzeum Narodowego w Warszawie jako dar Francuskiego Instytutu Archeologii Wschodu
w Kairze.
60
tam znalezione. Siedziska miały formę albo kamiennej płyty (prostokątnej lub półkolistej),
albo grubego bloku kamienia. Miały zagłębioną powierzchnię górną i osadzone były na ławeczce
zrobionej z kawałków kamienia spojonych zaprawą. Podobne siedziska znane są wyłącznie
z kaplic wotywnych w Deir el-Medina, gdzie służyły jako rodzaj „stall” dla członków danego
„bractwa religijnego”. Pojawia się tam na niektórych z nich specjalna formuła z inwokacją do
„pięknego siedziska”, podkreślająca specjalny, rytualny charakter czynności zasiadania. Na sie-
dziskach z chat na przełęczy formuła ta występuje dwukrotnie, na ogół jednak tekst ograniczony
jest do tytułu i imienia właściciela.
Sześć z tych siedzisk, zachowanych w całości lub we fragmentach, znajduje się w zbiorach
Muzeum Narodowego w Warszawie jako dar Francuskiego Instytutu Archeologii Wschodu
w Kairze.
60