Studia Waweliana (1.1992)

% G/Z

3. D. Pucek, 1773, rzut północno-zachodniej części katedry krakowskiej z pomiesz-
czeniem w przyziemiu wieży Zegarowej i kaplicą Św. Mikołaja (repr. Pracownia Fot.

Muz. Nar. w Krakowie)

wzniesiona jest z cegły i wapiennych ciosów, o dość kaplicy p.w. Św. Mikołaja. Komunikacja zewnętrzna
dużych rozmiarach. Mury posadowione zostały na odbywała się przez tę kaplicę przejściem przy naroż-
wcześniejszych fundamentach12, ich miąższość po- niku północno-wschodnim13.

większono jednak znacznie, nakładając od strony Wewnątrz wieży zaplanowano dwie kondygna-

zachodniej i południowej kamienną okładzinę z las- cje doświetlone szerokimi, ostrołukowymi oknami
kowaniem i dodając ukośną przyporę w narożniku w ścianie zachodniej. Znaczne zwiększenie grubości
północno-zachodnim (fig. 2). Mur południowy wkro- murów wiązało się z poprowadzeniem ciągów komu-
czył ponad połową swej grubości w przestrzeń nawy nikacji wewnętrznej14. We wprowadzonej do nawy
bocznej kościoła, a wschodni utworzył bok sąsiedniej części wieży biegnie przez całą długość wąski kory-

12 A. Szyszko-Bohusz, Studia nad katedrą krakowską W opublikowanych planach katedry uwzględnia je tylko A. Szy-
(Prace Komisji Historii Sztuki, 1939—1946, s. 125, lig. 19); szko-Bohusz, o.c, Cg. 20. Rekonstrukcja wyglądu wieży podana
Crossley, o.c, s. 32. przez niego pod fig. 37 jest jednak niedokładna — brak galerii

13 Por. Wojciechowski, o.c, fig. 5; KZSP, IV, 1, s. 102. i wejścia na nią od wschodu.

14

Wloty i wyloty tych ciągów są obecnie zamurowane.

10