DOI Artikel:
Nowacki, Dariusz; Vitkauskienė, Birutė Rūta: Srebrna kaseta w Skarbcu Koronnym na Wawelu i jej twórca
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.19894#0055
11. Wawrzyniec Willatz, Kazimierz Leon Sapieha,
Wilno, 1667 (fot. M. Sakalauskas)
cina (fig. 15) różni się od drugiego wyobrażenia cu-
downego obrazu, zamieszczonego w druku-z roku
168431 (fig. 16). Anonimowy autor tej grafiki góruje
nad Willatzem swobodą w modelowaniu kształtów
postaci, przez co wyraz całości jest odmienny; dotyczy
to także proporcji, kadrowania i rekwizytów - korony
z podtrzymującymi ją aniołami oraz szat.
Archiwalne wzmianki o Willatzu dotyczą jego
aktywności w cechu złotniczym. Już w kilka miesięcy
po odnotowaniu wśród czeladników, w roku 1668
Willatz wystąpił w charakterze samodzielnego złot-
nika32. 7 sierpnia 1668 w wileńskim zborze ewan-
gelickim poślubił Judytę Grekowiczównę33, córkę złot-
nika Dominika (czynnego ok. 1641-ok. 1675).
20 marca 1669 przyjął prawo miejskie34 oraz podpisał
się na protokole zebrania cechu35. 28 lipca 1670
uczestniczył w kolejnym posiedzeniu36. Dalsze infor-
macje pochodzą głównie z akt Magistratu Wileń-
J. Drews, Methodus peregrinationis menstruatae ad
imagines Deiparae Yirginis, Vilnae 1684, ii. 12, egz. w zbiorach
Bibl. UW, sygn. 4g, I. 5. 17a.
32
Księga zapisu uczniów i towa7-zyszy zaczęta od r. 1662,
LATA, sygn. F. 956, ap. 1, b. 1, s. 6: „Na kwartał S. Tomasza i...]
jest zapisany chłopiec Christian Neyman zmarłego Brata naszego
cechowego P. Jerzego Neymana syn, u P. Lorensa Willatza na lat
siedem na wszystkim Pańskim odzieniu i potrzebach, a po wyściu
lat na wyzwoleniu dać według dyskretii P. Lorens powinien dać
odzienie, jeśli się dobrze zachowa, który poćciwie i dobrze powinien
się zachować i uczyć; [dopisek inną ręką:] Ten poćciwie lata swe
wytrwał i jest wolnym towarzyszem".
33 Księga metrykalna wileńskiego zboru zreformowanego,
1631-1682, LATA, sygn. F. 606, ap. 1, b. 102, s. 32: „Złączyłem
12. Wawrzyniec Willatz, Władysław Wołłowicz,
Wilno, 1669 (fot. M. Sakalauskas)
13. Wawrzyniec Willatz, herb Połubińskich,
Wilno, 1671 (fot. M. Sakalauskas)
w stan małżeński Aktem Niemieckim Pa Lorentza Willaca
z Panną Judithą Grekowiczowną".
34 LATA, sygn. SA, 5106T, s. 77-78.
35 Odnotowany wśród podpisujących się po niemiecku -
LATA, sygn. SA 5106TI, s. 643-£45.
36 LATA, sygn. SA, 5106, s. 644; Łopaciński, o.c, s. 33,
poz. 299.
53
Wilno, 1667 (fot. M. Sakalauskas)
cina (fig. 15) różni się od drugiego wyobrażenia cu-
downego obrazu, zamieszczonego w druku-z roku
168431 (fig. 16). Anonimowy autor tej grafiki góruje
nad Willatzem swobodą w modelowaniu kształtów
postaci, przez co wyraz całości jest odmienny; dotyczy
to także proporcji, kadrowania i rekwizytów - korony
z podtrzymującymi ją aniołami oraz szat.
Archiwalne wzmianki o Willatzu dotyczą jego
aktywności w cechu złotniczym. Już w kilka miesięcy
po odnotowaniu wśród czeladników, w roku 1668
Willatz wystąpił w charakterze samodzielnego złot-
nika32. 7 sierpnia 1668 w wileńskim zborze ewan-
gelickim poślubił Judytę Grekowiczównę33, córkę złot-
nika Dominika (czynnego ok. 1641-ok. 1675).
20 marca 1669 przyjął prawo miejskie34 oraz podpisał
się na protokole zebrania cechu35. 28 lipca 1670
uczestniczył w kolejnym posiedzeniu36. Dalsze infor-
macje pochodzą głównie z akt Magistratu Wileń-
J. Drews, Methodus peregrinationis menstruatae ad
imagines Deiparae Yirginis, Vilnae 1684, ii. 12, egz. w zbiorach
Bibl. UW, sygn. 4g, I. 5. 17a.
32
Księga zapisu uczniów i towa7-zyszy zaczęta od r. 1662,
LATA, sygn. F. 956, ap. 1, b. 1, s. 6: „Na kwartał S. Tomasza i...]
jest zapisany chłopiec Christian Neyman zmarłego Brata naszego
cechowego P. Jerzego Neymana syn, u P. Lorensa Willatza na lat
siedem na wszystkim Pańskim odzieniu i potrzebach, a po wyściu
lat na wyzwoleniu dać według dyskretii P. Lorens powinien dać
odzienie, jeśli się dobrze zachowa, który poćciwie i dobrze powinien
się zachować i uczyć; [dopisek inną ręką:] Ten poćciwie lata swe
wytrwał i jest wolnym towarzyszem".
33 Księga metrykalna wileńskiego zboru zreformowanego,
1631-1682, LATA, sygn. F. 606, ap. 1, b. 102, s. 32: „Złączyłem
12. Wawrzyniec Willatz, Władysław Wołłowicz,
Wilno, 1669 (fot. M. Sakalauskas)
13. Wawrzyniec Willatz, herb Połubińskich,
Wilno, 1671 (fot. M. Sakalauskas)
w stan małżeński Aktem Niemieckim Pa Lorentza Willaca
z Panną Judithą Grekowiczowną".
34 LATA, sygn. SA, 5106T, s. 77-78.
35 Odnotowany wśród podpisujących się po niemiecku -
LATA, sygn. SA 5106TI, s. 643-£45.
36 LATA, sygn. SA, 5106, s. 644; Łopaciński, o.c, s. 33,
poz. 299.
53