DOI Artikel:
Piwocka, Magdalena: Namiot z kolekcji Lanckorońskich w Zamku Królewskim na Wawelu
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.19894#0070
13. Dach namiotu. Zamek Królewski na Wawelu (fot. Ł. Schuster)
inw. 1927.54)29. Jest on wykonany całkowicie
z płótna, nieco mniejszy, prostokątny, niegdyś dwu-
nasto- dziś dziesięciodzielny. Jego wymiary wyno-
szą: wys. płotu 175 cm, szer. płotu 650 cm (fig. 11).
Dzięki nieprawidłowej ekspozycji dekoracją na zew-
nątrz można prześledzić w nim wszystkie zbieżności
z namiotem Lanckorońskich — zbliżoną rozpiętość
arkad, zmienną jak w naszym zabytku, podobny
krój medalionów wpisanych w ich pola, nadwie-
szone nad dolną krawędzią płotu trójkątne bazy
(fig. 12), takie same falbany górną i dolną, po-
krewną kolorystykę (z przewagą żółci w egzem-
plarzu węgierskim, znacznie mniej spłowiałym),
wreszcie porównywalną ozdobę podniebia dachu.
Tradycja uważa namiot za trofeum wzięte podczas
wyzwolenia Budy (1686) przez margrabiego Lu-
dwika von Baden (1655-1707)30; tenże miał nastę-
pnie podarować zdobycz Franciszkowi II Rakocze-
mu, księciu Transylwanii w latach 1705-1711.
Taka sama jak w naszym zabytku i w egzem-
plarzu węgierskim dyspozycja segmentów dachu
i kwiatowego fryzu w podniebiu występuje w pro-
stokątnym dachu znajdującym się w zbiorach wa-
welskich (nr inw. 2540), niesłusznie uznawanym
G. Feher, La tente turąue du Musee National Hongrois
(Folia Arehaeologica, 13: 1961, s. 213-223); Idem, Turkisches
und Balka?iisches Kunsthandwerk, Budapest 1975, s. 6-12,
il. I-II; V. Gervers, The Influence of Ottoman Turkisch.
Textiles and Coslume in Eastern Europę, with Particular
Reference to Hungary, Toronto 1982, s. 108-109, il. 27-28;
Ph. Mansel, Trauelling Palaces (Hali, 37: Januaiy-February
1988, s. 32).
Margrabia Ludwik Wilhelm von Baden-Baden, zw.
Turkenluis, walczył pod Wiedniem i Parkanami (1683), pod
Budą (1686) i pod Mohaczem (1687). W 1691 odniósł ważne
zwycięstwo pod Slankamen. O zbiorze jego trofeów por.: Die
Karlsruher Tiirkenbeute. Die „Tiirckische Kammer" des Mark-
grafen Ludwig Wilhelm von Baden-Baden. Die „Tiirckische n
Curiositaeten" der Markgrafen von Baden-Durlach, red. E. Pe-
trasch, Miinchen 1991.
68
inw. 1927.54)29. Jest on wykonany całkowicie
z płótna, nieco mniejszy, prostokątny, niegdyś dwu-
nasto- dziś dziesięciodzielny. Jego wymiary wyno-
szą: wys. płotu 175 cm, szer. płotu 650 cm (fig. 11).
Dzięki nieprawidłowej ekspozycji dekoracją na zew-
nątrz można prześledzić w nim wszystkie zbieżności
z namiotem Lanckorońskich — zbliżoną rozpiętość
arkad, zmienną jak w naszym zabytku, podobny
krój medalionów wpisanych w ich pola, nadwie-
szone nad dolną krawędzią płotu trójkątne bazy
(fig. 12), takie same falbany górną i dolną, po-
krewną kolorystykę (z przewagą żółci w egzem-
plarzu węgierskim, znacznie mniej spłowiałym),
wreszcie porównywalną ozdobę podniebia dachu.
Tradycja uważa namiot za trofeum wzięte podczas
wyzwolenia Budy (1686) przez margrabiego Lu-
dwika von Baden (1655-1707)30; tenże miał nastę-
pnie podarować zdobycz Franciszkowi II Rakocze-
mu, księciu Transylwanii w latach 1705-1711.
Taka sama jak w naszym zabytku i w egzem-
plarzu węgierskim dyspozycja segmentów dachu
i kwiatowego fryzu w podniebiu występuje w pro-
stokątnym dachu znajdującym się w zbiorach wa-
welskich (nr inw. 2540), niesłusznie uznawanym
G. Feher, La tente turąue du Musee National Hongrois
(Folia Arehaeologica, 13: 1961, s. 213-223); Idem, Turkisches
und Balka?iisches Kunsthandwerk, Budapest 1975, s. 6-12,
il. I-II; V. Gervers, The Influence of Ottoman Turkisch.
Textiles and Coslume in Eastern Europę, with Particular
Reference to Hungary, Toronto 1982, s. 108-109, il. 27-28;
Ph. Mansel, Trauelling Palaces (Hali, 37: Januaiy-February
1988, s. 32).
Margrabia Ludwik Wilhelm von Baden-Baden, zw.
Turkenluis, walczył pod Wiedniem i Parkanami (1683), pod
Budą (1686) i pod Mohaczem (1687). W 1691 odniósł ważne
zwycięstwo pod Slankamen. O zbiorze jego trofeów por.: Die
Karlsruher Tiirkenbeute. Die „Tiirckische Kammer" des Mark-
grafen Ludwig Wilhelm von Baden-Baden. Die „Tiirckische n
Curiositaeten" der Markgrafen von Baden-Durlach, red. E. Pe-
trasch, Miinchen 1991.
68