3. F. Ph. Usener, Widok Wawelu od zachodu, 1805. Muzeum Narodowe w Kielcach (wg Rocz.Krak., 61: 1995, s. 34)
4. Fortyfikacje kleszczowe z widokiem tarasu artyleryjskiego
w narożniku GH - fragment rysunku Józefa Brodowskiego,
1918. Muzeum Historyczne Miasta Krakowa
Ramię G (fig. lOa)
Mur ten jest znacznie dłuższy od omawianych
trzech ramion. W jego południowej części lico zostało
przemurowane współcześnie do wysokości muru z
III fazy. W partii tej znajdowały się trzy szerokie
strzelnice, których nadproża czytelne są na archi-
walnych fotografiach Kriegera. Północna część muru
jest autentyczna, z warstwami wyrównawczymi i z
kawalierą w narożu. Zachowały się ślady tarasu
5. Fortyfikacje kleszczowe z murem oporowym nadszańca
i poterną w narożniku GH - fragment rysunku Józefa Bro-
dowskiego, 1818. Muzeum Historyczne Miasta Krakowa
artyleryjskiego, zarysowane bardzo słabo w postaci
poziomej, ukośnej linii cegieł biegnącej od gzymsu
kordonowego kawaliery do pionowej, lekko skośnej
cezury, długości ok. 300 cm,. sięgającej do korony
najstarszego muru. Taras zasypany został w II fazie.
Wysokość nadbudowy z III fazy wynosi 230 cm.
W tym czasie zapewne przemurowano dużą partię
lica wokół wieżyczki strażniczej cegłą o układzie
główkowym. Inna znaczna łata z cegły o analogicz-
nym układzie wypełnia dolną, środkową część ściany.
112
4. Fortyfikacje kleszczowe z widokiem tarasu artyleryjskiego
w narożniku GH - fragment rysunku Józefa Brodowskiego,
1918. Muzeum Historyczne Miasta Krakowa
Ramię G (fig. lOa)
Mur ten jest znacznie dłuższy od omawianych
trzech ramion. W jego południowej części lico zostało
przemurowane współcześnie do wysokości muru z
III fazy. W partii tej znajdowały się trzy szerokie
strzelnice, których nadproża czytelne są na archi-
walnych fotografiach Kriegera. Północna część muru
jest autentyczna, z warstwami wyrównawczymi i z
kawalierą w narożu. Zachowały się ślady tarasu
5. Fortyfikacje kleszczowe z murem oporowym nadszańca
i poterną w narożniku GH - fragment rysunku Józefa Bro-
dowskiego, 1818. Muzeum Historyczne Miasta Krakowa
artyleryjskiego, zarysowane bardzo słabo w postaci
poziomej, ukośnej linii cegieł biegnącej od gzymsu
kordonowego kawaliery do pionowej, lekko skośnej
cezury, długości ok. 300 cm,. sięgającej do korony
najstarszego muru. Taras zasypany został w II fazie.
Wysokość nadbudowy z III fazy wynosi 230 cm.
W tym czasie zapewne przemurowano dużą partię
lica wokół wieżyczki strażniczej cegłą o układzie
główkowym. Inna znaczna łata z cegły o analogicz-
nym układzie wypełnia dolną, środkową część ściany.
112