5. Nierozpoznany święty, rewers skrzydła tryptyku
z Przytkowic. Muzeum Archidiecezjalne w Krakowie
(fot. A. Wierzba)
znak zapytania. Skrzydła ołtarza z Przytkowic uznała
za najwcześniejsze prace artysty z około roku 145512.
Twórczość malarza zaliczyła do nurtu tradycyjnego.
Powyższe sformułowania odnośnie do obrazów z Przy-
tkowic Kalinowska powtórzyła w późniejszej swej pra-
cy13, zarazem szerzej charakteryzując malarstwo Jana
z Nysy na tle malarstwa gotyckiego drugiej połowy
XV wieku. Świętego biskupa określiła jako św. Au-
gustyna. Przedstawienie św. Pawła z kościoła w Na-
ramie uznała za kopię obrazu tego świętego z Przy-
tkowic14. W wizerunku św. Andrzeja dopatrzyła się
uderzającego podobieństwa z postacią proroka Eliasza
z kaplicy Hinczy15. Domniemane malowidła Jana z Ny-
sy scharakteryzowała następująco: „liryczny, senny
nastrój, zamyślenie, jakby odosobnienie postaci zapa-
6. Św. Andrzej, rewers skrzydła tryptyku z Przytkowic.
Muzeum A-chidiecezjalne w Krakowie
(fot. A. Wierzba)
trzonych w siebie. Ich twarze cechuje łagodność, piękno,
zaduma; nosy proste i długie podkreślone są wzdłuż
grzbietów delikatną linią światła. Twarze [...] okala
puszysta broda, z którą łączą się opadające w dół
wąsy, lekko położone światło wydobywa drobne, kształt-
ne usta z wypukłą dolną wargą i lekko opadającymi
11 Ibidem, s. 375, 377, il. 10.
13 J. Kalinowska, Kaplica Jana Hinczy w katedrze na
Wawelu i jej malowidła ścienne (Studia DW, 5: 1991, s. 178,
il. 32-35).
14 Ibidem, s. 178.
15 Ibidem, s. 173-174.
183
z Przytkowic. Muzeum Archidiecezjalne w Krakowie
(fot. A. Wierzba)
znak zapytania. Skrzydła ołtarza z Przytkowic uznała
za najwcześniejsze prace artysty z około roku 145512.
Twórczość malarza zaliczyła do nurtu tradycyjnego.
Powyższe sformułowania odnośnie do obrazów z Przy-
tkowic Kalinowska powtórzyła w późniejszej swej pra-
cy13, zarazem szerzej charakteryzując malarstwo Jana
z Nysy na tle malarstwa gotyckiego drugiej połowy
XV wieku. Świętego biskupa określiła jako św. Au-
gustyna. Przedstawienie św. Pawła z kościoła w Na-
ramie uznała za kopię obrazu tego świętego z Przy-
tkowic14. W wizerunku św. Andrzeja dopatrzyła się
uderzającego podobieństwa z postacią proroka Eliasza
z kaplicy Hinczy15. Domniemane malowidła Jana z Ny-
sy scharakteryzowała następująco: „liryczny, senny
nastrój, zamyślenie, jakby odosobnienie postaci zapa-
6. Św. Andrzej, rewers skrzydła tryptyku z Przytkowic.
Muzeum A-chidiecezjalne w Krakowie
(fot. A. Wierzba)
trzonych w siebie. Ich twarze cechuje łagodność, piękno,
zaduma; nosy proste i długie podkreślone są wzdłuż
grzbietów delikatną linią światła. Twarze [...] okala
puszysta broda, z którą łączą się opadające w dół
wąsy, lekko położone światło wydobywa drobne, kształt-
ne usta z wypukłą dolną wargą i lekko opadającymi
11 Ibidem, s. 375, 377, il. 10.
13 J. Kalinowska, Kaplica Jana Hinczy w katedrze na
Wawelu i jej malowidła ścienne (Studia DW, 5: 1991, s. 178,
il. 32-35).
14 Ibidem, s. 178.
15 Ibidem, s. 173-174.
183