KRONIKA STOWARZYSZENIA HISTORYKÓW SZTUKI
9.III. T. Jaroszewski i A. Rotter-
mund, Wiadomości o życiu
i twórczości architekta Hen-
ryka Ittara, druk. „Biul.
Hist. Sztuki” XXIX, 1967,
nr 1.
16.111. Z. Waźbiński, Portret rene-
sansowego amatora sztuki w
malarstwie weneckim.
23.111. J. Baranowski, Pałac w Bia-
łej Podlaskiej — próba re-
konstrukcji stanu siedem-
nastowiecznego, druk. „Biul.
Hist. Sztuki” XXIX, 1967,
nr 1.
30.111. M. Kwiatkowski, Ze studiów
i nad Łazienkami Warszaw-
ie.IV. skimi: 1. Pałac Myślewicki,
2. Kaskada i mosty, Mały
Teatr, 3. Projekt mauzoleum
Poniatowskich, druk. „Biul.
Hist. Sztuki” XXVIII, 1966,
nr 2.
20.IV. J. Michałowski, komunikaty:
1. Wit Stwosz i przykre nie-
porozumienia (Uwagi na
marginesie poświęconego ar-
tyście fragmentu książki
27.IV.
29.IV.
ll.V.
23. V.
M. L. Libmana o sztuce Nie-
miec XV i XVI w.). — 2.
Fragonard czy Norblin —
ilustracja poematu Pope’a w
zbiorach Ermitażu, druk.
„Biul. Hist. Sztuki” XXIX,
1967, nr 1. — 3. Dwa niezna-
ne płótna z cyklu Norblinow-
skich ilustracji „Metamorfoz”
Owidiusza w Szkole Rycer-
skiej.
M. Twarowska, O potrzebie
nowej klasyfikacji sztuk pla-
stycznych, druk. „Biul. Hist.
Sztuki” XXIX, 1967, nr 1.
J. Stiennon (Liege), Biblia
z Floreffe — arcydzieło mo-
zańskiej sztuki miniatorskiej
XII w.
M. Grońska, Pejzaże A. Wła-
dysława Małeckiego.
Z. Świechowski, Ważniejsze
wystawy średniowieczne 1965
roku: 1. Wystawa Karola
Wielkiego w Akwizgranie; 2.
Wystawa Skarbów Katedral-
nych w Luwrze; 3. Wystawa
i kongres poświęcony epoce
Konstantyna Wielkiego w
Trewirze.
26.V. J. Fitch (Columbia Univer-
sity), Problemy konserwacji
architektury amerykańskiej.
8.VI. J. Kubiak, Kościół i klasztor
pobernardyński w Złoczewie.
15.VI. H. Zanimirska, Zabytki kul-
towe Warszawy w 2. poł.
w. XVII i ich geneza.
Oddział Wrocławski
24.III. J. Rozpędowski i J. Pudełko,
Problemy konserwacji archi-
tektury zabytkowej Lubomie-
rza.
14.IV. J. Eysymontt, Problemy
adaptacji kościoła św. Win-
centego we Wrocławiu na
obiekt muzealny.
19.IV. L. Torwirt, Wpływ technik
malarskich na formy.
28.IV. M. Szytel, Kapitele w prez-
biterium katedry wrocław-
skiej.
14.VI. Dyskusja nad książką Mie-
czysława Gębarowicza Psał-
terz floriański i jego geneza
(dyskusję prowadził M. Zlat,
udział wzięli m.in. St. Ros-
pond i L. Matusik).
MARCIN LIBICKI
ZAGADNIENIE WPŁYWÓW NIDERLANDZKICH W TZW. SZKOLE SĄDECKIEJ
(Streszczenie referatu wygłoszonego na zebraniu naukowym Oddziału Poznańskiego w dniu 18.IV.1963 r.)
II. 1. Madonna apokaliptyczna
z Przydonicy.
Obrazy z Cerekwi, Przydonicy,
Paczółtowic i Starego Sącza tworzą
grupę bardzo do siebie zbliżonych
pod względem ikonograficznym
i formalnym przedstawień Madonn
apokaliptycznych (wszystkie cztery
przedstawienia odnoszą się do Apo-
kalipsy św. Jana (XII, 1—14). Pod
względem formalnym łączą je ana-
logie ich podstawowych cech, a więc
sposobu przedstawienia postaci
i szat oraz wzajemny stosunek tych
elementów.
Postać ukazana w całości jest
od linii bioder aż do stóp zasłonięta
obszernym płaszczem, w którego
fałdach gubią się zupełnie zarysy
postaci. W górnej części płaszcz jest
odsunięty do tyłu ruchem rąk na
obrazach z Cerekwi, Przydonicy
i Starego Sącza, na obrazie z Pa-
czółtowic płaszcz zakrywa ramiona;
dzięki temu widzimy część korpusu.
Obcisła suknia umożliwiła artyście
oddanie plastyki ciała, a temu sa-
memu celowi służy silne ściągnięcie
paska podkreślające zwężenie po-
staci w talii. Płaszcz opiera się
na postaci w trzech miejscach: na
barkach oraz przy pasku na bio-
drach. Z barków opada wzdłuż
II. 2. Jan van Eyck, Madonna przy
fontannie. (Repr. wg Panofsky’ego)
228
9.III. T. Jaroszewski i A. Rotter-
mund, Wiadomości o życiu
i twórczości architekta Hen-
ryka Ittara, druk. „Biul.
Hist. Sztuki” XXIX, 1967,
nr 1.
16.111. Z. Waźbiński, Portret rene-
sansowego amatora sztuki w
malarstwie weneckim.
23.111. J. Baranowski, Pałac w Bia-
łej Podlaskiej — próba re-
konstrukcji stanu siedem-
nastowiecznego, druk. „Biul.
Hist. Sztuki” XXIX, 1967,
nr 1.
30.111. M. Kwiatkowski, Ze studiów
i nad Łazienkami Warszaw-
ie.IV. skimi: 1. Pałac Myślewicki,
2. Kaskada i mosty, Mały
Teatr, 3. Projekt mauzoleum
Poniatowskich, druk. „Biul.
Hist. Sztuki” XXVIII, 1966,
nr 2.
20.IV. J. Michałowski, komunikaty:
1. Wit Stwosz i przykre nie-
porozumienia (Uwagi na
marginesie poświęconego ar-
tyście fragmentu książki
27.IV.
29.IV.
ll.V.
23. V.
M. L. Libmana o sztuce Nie-
miec XV i XVI w.). — 2.
Fragonard czy Norblin —
ilustracja poematu Pope’a w
zbiorach Ermitażu, druk.
„Biul. Hist. Sztuki” XXIX,
1967, nr 1. — 3. Dwa niezna-
ne płótna z cyklu Norblinow-
skich ilustracji „Metamorfoz”
Owidiusza w Szkole Rycer-
skiej.
M. Twarowska, O potrzebie
nowej klasyfikacji sztuk pla-
stycznych, druk. „Biul. Hist.
Sztuki” XXIX, 1967, nr 1.
J. Stiennon (Liege), Biblia
z Floreffe — arcydzieło mo-
zańskiej sztuki miniatorskiej
XII w.
M. Grońska, Pejzaże A. Wła-
dysława Małeckiego.
Z. Świechowski, Ważniejsze
wystawy średniowieczne 1965
roku: 1. Wystawa Karola
Wielkiego w Akwizgranie; 2.
Wystawa Skarbów Katedral-
nych w Luwrze; 3. Wystawa
i kongres poświęcony epoce
Konstantyna Wielkiego w
Trewirze.
26.V. J. Fitch (Columbia Univer-
sity), Problemy konserwacji
architektury amerykańskiej.
8.VI. J. Kubiak, Kościół i klasztor
pobernardyński w Złoczewie.
15.VI. H. Zanimirska, Zabytki kul-
towe Warszawy w 2. poł.
w. XVII i ich geneza.
Oddział Wrocławski
24.III. J. Rozpędowski i J. Pudełko,
Problemy konserwacji archi-
tektury zabytkowej Lubomie-
rza.
14.IV. J. Eysymontt, Problemy
adaptacji kościoła św. Win-
centego we Wrocławiu na
obiekt muzealny.
19.IV. L. Torwirt, Wpływ technik
malarskich na formy.
28.IV. M. Szytel, Kapitele w prez-
biterium katedry wrocław-
skiej.
14.VI. Dyskusja nad książką Mie-
czysława Gębarowicza Psał-
terz floriański i jego geneza
(dyskusję prowadził M. Zlat,
udział wzięli m.in. St. Ros-
pond i L. Matusik).
MARCIN LIBICKI
ZAGADNIENIE WPŁYWÓW NIDERLANDZKICH W TZW. SZKOLE SĄDECKIEJ
(Streszczenie referatu wygłoszonego na zebraniu naukowym Oddziału Poznańskiego w dniu 18.IV.1963 r.)
II. 1. Madonna apokaliptyczna
z Przydonicy.
Obrazy z Cerekwi, Przydonicy,
Paczółtowic i Starego Sącza tworzą
grupę bardzo do siebie zbliżonych
pod względem ikonograficznym
i formalnym przedstawień Madonn
apokaliptycznych (wszystkie cztery
przedstawienia odnoszą się do Apo-
kalipsy św. Jana (XII, 1—14). Pod
względem formalnym łączą je ana-
logie ich podstawowych cech, a więc
sposobu przedstawienia postaci
i szat oraz wzajemny stosunek tych
elementów.
Postać ukazana w całości jest
od linii bioder aż do stóp zasłonięta
obszernym płaszczem, w którego
fałdach gubią się zupełnie zarysy
postaci. W górnej części płaszcz jest
odsunięty do tyłu ruchem rąk na
obrazach z Cerekwi, Przydonicy
i Starego Sącza, na obrazie z Pa-
czółtowic płaszcz zakrywa ramiona;
dzięki temu widzimy część korpusu.
Obcisła suknia umożliwiła artyście
oddanie plastyki ciała, a temu sa-
memu celowi służy silne ściągnięcie
paska podkreślające zwężenie po-
staci w talii. Płaszcz opiera się
na postaci w trzech miejscach: na
barkach oraz przy pasku na bio-
drach. Z barków opada wzdłuż
II. 2. Jan van Eyck, Madonna przy
fontannie. (Repr. wg Panofsky’ego)
228