DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.22617#0059
ΑΡΧΑΙΟΛ. ΔΕΛΤΙΟΝ. — ΕΤΟΣ 1888 — ΑΠΡΙΛΙΟΣ 53
μονευθεΐσα εν τω Βρεττανικώ Μουσείω κεφαλή εΐνε κεφαλή
Ασκληπιού, ώς ό ΒΓαηη νομίζει, η Διός, ώς ό ΟνβΓ^θοΙί ισχυ-
ρίζεται. Ή εν τω προσώπω εκφρασις τής πωγωνοφόρου κεφαλής
και η συν αύτη εύρεσις της κεφαλής της Ύγιείας μαρτυρουσιν ύπέρ
του ισχυρισμού του Βπιηη, δικαίως άναγνωρίζοντος έν τη εν
Λονδίνω κεφαλή τον ϊδανικον τύπον του Ασκληπιού. (Εύρετ.
Γεν. Έφορ. 492 ).
4) Τά έν σελ. 47 του Δελτίου τούτου μνημονευόμενα 60
χρυσά νομίσματα Βυζαντινών χρόνων, τά εν ταΐς έν Άμοργω
άνασκαφαΐς της Γαλλικής Σχολής, έν τη περιοχή της Άρκεσίνης,
ευρεθέντα (Εύρετ. Γεν. 'Εφορ. 490 ).
^) Ή έν σελ. 46 άρ. 4 έδ. γ'. μνημονευομένη μαρμάρινη
γυναικεία εικονιστική κεφαλή ή εύρεθεΐσα έν ταΐς έν Άμοργω, έν
τή περιοχή της αρχαίας πόλεως Μινώας, ύπο της Γαλλικής
Σχολής ένεργηθείσαις άνασκαφαΐς' έ'χει αύτη μέγεθος φυσικόν,
διατηρείται έν καλλίστη καταστάσει, και είνε έστεμμένη στε-
φάνω κισσού. Τέχνη αξιόλογος. (Εύρετ. Γεν. Έφορ. 491 ).
β) Άναθηματικον άνάγλυφον (ύψ. 0,27 πλ. 0,34) έχον
εκατέρωθεν τετραγωνικήν παραστάδα και κατά τά άνω γείσωμα
μετ' όρθοκεράμων. Αριστερά ΐσταται όρθιος πρός δεξιάν έστραμ-
μένος νεανίας, χιτώνα και χλαμύδα ένδεδυμ,ένος, άγων ϊππον, ου
έκράτει δια τής αριστεράς, ώς φαίνεται, τά γραπτά το πάλαι
ηνία" διά τής δεζιάς κρατεί φιάλην, έφ'ής σπένδει έξ οινοχόης
χιτώνα και ίμάτιον ένδεδυμένη <γυνή. Ταύττ] έπονται δύο μορφαί,
άνηρ και ηυνη, προ τών οποίων δύο μικρά (άποκεκρουσμένα και
πολλαχώς έφθαρμένα ) παώία. Τέλος έπεται κοράσιον φέρον επί
τής κεφαλής περιφερές σκεύος. Κατεσχέθη ύπο τής Αστυνο-
μίας παρά Πέτρω 'Ρούσω, άρχαιοπώλη ενταύθα. (Εύρετ. Γεν.
Έφορ. 495).
'^') Εικονιστική μαρμάρινη κεφαλή άνδρός πωγωνοφόρου, μεγέ-
θους φυσικού, τέχνης άξίας λόγου. Εύρέθη έν Δελφοΐς. (Εύρετ.
Γεν. Έφορ. 497 ).
μονευθεΐσα εν τω Βρεττανικώ Μουσείω κεφαλή εΐνε κεφαλή
Ασκληπιού, ώς ό ΒΓαηη νομίζει, η Διός, ώς ό ΟνβΓ^θοΙί ισχυ-
ρίζεται. Ή εν τω προσώπω εκφρασις τής πωγωνοφόρου κεφαλής
και η συν αύτη εύρεσις της κεφαλής της Ύγιείας μαρτυρουσιν ύπέρ
του ισχυρισμού του Βπιηη, δικαίως άναγνωρίζοντος έν τη εν
Λονδίνω κεφαλή τον ϊδανικον τύπον του Ασκληπιού. (Εύρετ.
Γεν. Έφορ. 492 ).
4) Τά έν σελ. 47 του Δελτίου τούτου μνημονευόμενα 60
χρυσά νομίσματα Βυζαντινών χρόνων, τά εν ταΐς έν Άμοργω
άνασκαφαΐς της Γαλλικής Σχολής, έν τη περιοχή της Άρκεσίνης,
ευρεθέντα (Εύρετ. Γεν. 'Εφορ. 490 ).
^) Ή έν σελ. 46 άρ. 4 έδ. γ'. μνημονευομένη μαρμάρινη
γυναικεία εικονιστική κεφαλή ή εύρεθεΐσα έν ταΐς έν Άμοργω, έν
τή περιοχή της αρχαίας πόλεως Μινώας, ύπο της Γαλλικής
Σχολής ένεργηθείσαις άνασκαφαΐς' έ'χει αύτη μέγεθος φυσικόν,
διατηρείται έν καλλίστη καταστάσει, και είνε έστεμμένη στε-
φάνω κισσού. Τέχνη αξιόλογος. (Εύρετ. Γεν. Έφορ. 491 ).
β) Άναθηματικον άνάγλυφον (ύψ. 0,27 πλ. 0,34) έχον
εκατέρωθεν τετραγωνικήν παραστάδα και κατά τά άνω γείσωμα
μετ' όρθοκεράμων. Αριστερά ΐσταται όρθιος πρός δεξιάν έστραμ-
μένος νεανίας, χιτώνα και χλαμύδα ένδεδυμ,ένος, άγων ϊππον, ου
έκράτει δια τής αριστεράς, ώς φαίνεται, τά γραπτά το πάλαι
ηνία" διά τής δεζιάς κρατεί φιάλην, έφ'ής σπένδει έξ οινοχόης
χιτώνα και ίμάτιον ένδεδυμένη <γυνή. Ταύττ] έπονται δύο μορφαί,
άνηρ και ηυνη, προ τών οποίων δύο μικρά (άποκεκρουσμένα και
πολλαχώς έφθαρμένα ) παώία. Τέλος έπεται κοράσιον φέρον επί
τής κεφαλής περιφερές σκεύος. Κατεσχέθη ύπο τής Αστυνο-
μίας παρά Πέτρω 'Ρούσω, άρχαιοπώλη ενταύθα. (Εύρετ. Γεν.
Έφορ. 495).
'^') Εικονιστική μαρμάρινη κεφαλή άνδρός πωγωνοφόρου, μεγέ-
θους φυσικού, τέχνης άξίας λόγου. Εύρέθη έν Δελφοΐς. (Εύρετ.
Γεν. Έφορ. 497 ).