Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Metadaten

Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Editor]
Ephēmeris archaiologikē — 1883

DOI article:
Philios, Demetrius: Treis kephalai ex Attikēs
DOI Page / Citation link: 
https://doi.org/10.11588/diglit.13161#0066

DWork-Logo
Overview
Facsimile
0.5
1 cm
facsimile
Scroll
OCR fulltext
97

ΚΕΦΛΛΑΙ ΕΞ ΑΤΤΙΚΗΣ

98

λήν την έπιφάνειαν τοϋ μαρμάρου προς τό στόμα
έν γένει και την κόμην) και ό πεντελικός λίθος, έξ
ου είναι πεποιημένη μ.11 έκαμαν έπ'ι στιγμήν να πι-
στεύσω, όταν ή κεφαλή ευρέθη, ότι άρχαίζον και
δγι άρχαϊκόν έργον εΐχον προ οφθαλμών.

Ή έν τώ>πίνακι 6:' ΰπ' αριθ. III απεικονιζόμενη
γυναικεία κεφαλή 1 φυσικού περίπου μεγέθους 2 και
πάριου λίθου, ώς φαίνεται, άνευρέθη έν ταΐς του
παθόντος έτους δαπάναις της Αρχαιολογικής Ε-
ταιρίας έν τη Άκροπόλει γενομέναις άνασκαφαΐς,
αΐτινες και άλλα πολλά και λόγου άξια εργα της
άρ/αϊκής τέχνης ήνεγκον εις φως ". Δυστυχώς κα'ι
αύτη μας περιήλθε όχι όλως αλώβητος, πολλαχοϋ
δέ φέρει ί'χ νη καύσεως βλαψάσης όχι όλίγον την
λειότητα της έπιφανείας τοϋ μαρμάρου ''.

Περί τοϋ τεχνητού της έπιχώσεως προς ίσοπέδωσιν
τοϋ κατα τά άνατολικά τοϋ Παρθενώνος ανωμάλου
βραχώδους έδάφους έν αύτη τή πέμπτη π. Χ. έκα-
τονταετηρίδι και πιθανώς ευθύς μετά τήν άποπερά-
τωσιν του έργου τοΰ Ικτίνου ουδεμία δύναται νά
ΰπάρξη αμφιβολία και κατ'άκολουθίαν ούδέ περί της
αρχαϊκό τ ητος τών έκεΐ πολλών ευρημάτων άν
δέ μεταξύ τούτων ήλθον καί τινα εις φώς χρόνους
μεταγενεστέρους μαρτυροϋντα, τό πράγμα είναι
εύεςήγητον, άφοΰ έν τοις βυζαντινοΐς και τοις μετέ-
πειτα χρόνοις εδώ και έκεΐ της αρχαίας έπιχώσεως
ήνεώ/θησαν β ό 0 ρ οι ή έκτίσθησαν δεξαμεναί, ώς
ή σκαφή έδειξε. Τό πώς δ' ευρέθησαν έκεΐ έρριμένα
πρός άπλήν ϊσοπέόωσιν μετ' άλλων κοινών λίθων
έ'ργα τέ/νης, προς ά άναμφιβόλως και αύτών τών
ριψάντων τό θρησκευτικών αίσθημα στενώς συνε-
δέετο, έξηγεΐται νομίζω, ότι ταΰτα συντετριμμένα
ύπό τίνος αιτίας (ίσως κατά τήν έπ'ι Ξέρζου Περσι-
κήν είσβολήν) και παραμεμορφωμένα οϊκτρώς τά
πλείστα δεν ήδύναντο νά χρησιμεύσωσι πλέον εις

( Τά'ς δύο κεφαλάς (II καί III) 3έν ηθέλησα νά βαπτίσω μή
ΰπάρ οντος κατ' £;χέ πρός π:Οανήν όνομασ:αν τεκρηρίου τίνος. Την εν
Έλ.υ^ϊνι εΰρεΟεΐσαν δύνανται οί Οέλοντε; ν'άναφέρωσιν εις τήν Κο'ρην.

- '12ν τώ πινάκι άπεικονίσΟη ε!; τό '/ι Τ0" ρεγε'Οους της.

3 Παράβ. Κ. Δ. Μυλωναν έν Άρχ. Έφημ. Π. Ρ. 1883. τεύχ. Α'.
σελ. 33 «Λ έφ^ςής. (

* "Λν έγώ τε και ό Κ°5 ΟΪΙΙΪίίΓΟΠ δεν άπατώμεΟα ή χεφαλή είχεν
ή'δη /.α·. πρότερον πάθει και ίσως χατ' αυτήν τα,ιτην τήν έπεξεργασίαν
της βλάόην, μικράν δηλ. όπήν χατα τήν δεςιάν παρειάν, ην ό τεχνί-
της πρός διυρΟωσιν έπλήρωσε δια μίγματος έχ λευκών ουσιών.

τήν λατρείαν και πρός έναπόθεσιν αύτών και τ α-
φ ή ν, ούτως ειπείν, έθεωρήθη δχι ακατάλληλος τό-
πος ( ομοιόν τι συμβαίνει και παρ' ήμΐν νϋν έν Ορη-
σκευτικοΐς πράγμασιν) αύτό τοΰτο της Ακροπόλεως
τό ιερόν έδαφος. Καθ1 ομοιόν τινα τρόπον δύναται
νά έξηγηθή και τών Έλευσινιακών πραγμάτων ή
ύπό τήν άσβεστοπλακόκτιστον στρώσιν εΰρεσις. "Οτι
δέ εις σπουδή ν της τέ/νης δεν εΐ/ον άνάγκην νά
τά διατηρήσωσιν οί τότε, παντί δηλον.

Άπλοΰν βλέμμα έπί της εικόνος πείθει τον άνα-
γνώστην τών γραμμών τούτων, ότι ή κεφαλή αυτη
ούσιωοώς διαφέρει έν τισι τών δύο προηγουμένου.
Κοινά γνωρίσματα βεβαίως δεν έλλείπουσιν ή δια-
σκευή της κόμης δεν είναι πολύ διάφορος,καίπερ έπΙ
τό λεπτότερον έξειργασμένης, μαρτυρεί δέ και ταύ-
της ό όλος της ποιήσεως τρόπος (ίνα έν παρόδω καί
τοϋτο ρηθή ένταΰθα) τήν άδυναμίαν της άρχαϊκής
τέχνης έν γένει τοϋ να έκδηλοι τήν έσωτερικην της
κόμης προς τον όλον όργαν.σμον συνάφειαν, τήν έκ
τών έσω δηλ. γέννησιν και παραγωγήν αύτης" παν-
ταχού νομίζει τις ότι έχει πρό όρθαλμών φενάκην.
Τό τυπικόν μειδίαμα υπάρχει καί έν ταύτη, ό δέ σχη-
ματισμός τοϋ στόματος καθόλου μετέχει τών γνω-
ρισμάτων άμφοτέρων τών προηγουμένων τά ώτα,
ισχυρώς επίσης φέροντα δεδηλωμένον τον άκουστι-
κόνπάρον, κοσμοΰνται δισκοειδέσιν ένωτίοις μετά
γεγραμμένων έρυθρώ χρώματι ροδάκων, το δέ στέ-
φον αύτην διάδημα κοσμείται ώσαύτως όμοίω άνθε-
μιοειδεΐκοσμώ πρασίνου νϋν χρωματισμού.Αλλά
διάφορος είναι καί πολύ μάλλον κατα φύσιν ο σχη-
ματισμός τοϋ κοανίου έν γένει" το μέτωπον , κα-
τ'άντιθεσιν προς το τών προηγουμένων,ούδεμίαν δει-
κνύει κυρτωσιν, όλως έπιπεοον όν, όπερ έτι αάλλον
άναδεικνυει τά κα'ι άλλως φυσικώτερον πεπλασμένα
κατα τας όφρϋς μερη, αύτας δέ ταύτας τας όφοΰς,
πριν ή δια κατάλληλου χρωματισμού (μέλανος)
έξάρη ο τεχνίτης,είχεν ήδη δηλώσει πλαστικώς δια
λεπτής γραμμής πανυ καλού σχήματος οί όφθαλ-

^ "Ομοιος σ/ηματισμός τοΰ ρετώπου και τών οφρύων παρατη-
ρείται κα'ι έν τη έν Βερολίνω /αλκή άρ/αίχή κεφαλή τή έν ΚυΟήροις,
ώς λέγεται, άνευρεΟ.ίση, τό δέ δέρρα σχηματίζει χα'ι έν τή ημετέρα
κατά τά πλάγια τοϋ στόρατος εις μειδίαματρεπομένου πχυ/ήν, άλλ'
Ο'/Λ το'σον ΐσ/υράν ώ; έν τή έν Ηερολίνω κεφαλή (ΙΙαραβ. ΑγοΙκ
ΖβϊΙ. 1876 σελ. ?0 χα'ι έφεξ'ής).
 
Annotationen