DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.27069#0086
66 Hieronymi Mercvrialis
variis modis describere aggressisimt, opiniones refelluntur,
simul plura scriptorum obscura & prseclara loca iliustrantur, ut
non immerito debeant cundi bonarum artium, & antiquitatis
amatores in primis dodistimi viri Joan. Baptistae, qui lapidem
comparavit, manibus; tum Paullo Rhamnusto filio, qui eum
egregie custodivit, & nobis indi£avit,immortales gratias agere.
a iib>de symp. Etenim ei quod ^Plutarchus de loco consulari, nec nonde
probi. 3. tribus tricliniorum ledis disseruit, jam non obscurum est,quam
mirifice quadret proposita triclinii Rhamnusiani figura. Simi*
i Lib^i. serm. iiter? & qUge ab b Horatio de convivarum situ variis in locis nar-
rantur, non aliunde melius intelligi possimt, praesertim quan-
do scribit.
S&pe tribut lecti* videas cenure qimternos:
E quibm unus uvet, quuvis afrergere cuncios
Prnter eum, quiprabet aquam. -
Quem locum dum Lambinus exponeret, cur antiquos consue-
visse in quolibet ledo magna ex parte quaternos cenare palam
asseruerit, sane miror, quasi non sit cuique perspedissimum, ut
c Geiiiusiii-, narrat c Varro, leges extitisse quas numerum convivarum novem
!3‘ C3p’ n' excedere, nec pmciores tribus esse vetabant, sicut & adagium illud
vulgatistimum feptem convivium, novem convicium, attestatur.
Quinimmo julius Capitolinus refert L. Verum Imperatorem
praster exempla majorum, cum duodecim folemni convivio pri-
mum accubuijfe, ita ut prioribus seculis potius ternos, atquepau-
ciores adhuc singulo ledo convivas discumbere solitos fuisie
convincatur: nisi epula publica, & nuptiales cenas excipiamus,
in quas cum magna hominum copia conveniret, nequaquam
*■ accumbentium numerus servari poterat, ut ex d Plutarcho, ac
Rhamnusiano lapide colligitur, quo vel epulum publicum, vel
nuptialem cenam repraesentari non est dubitandum, ut ob hoc
Chacrephon apud Athenamm in vt. videatur admittere convi-
vas triginta dumtaxat in nuptiis, in quibus verisimile est neeessa-
rium fuisse vocntorem illum, cujus meminit Seneca libro 111.
de ira cap. xxxv 11. & qui secundum cujusque dignitatem con-
vivas addoca debita vocabat. Quod autem Turnebus & Lam-
binus idem de puero aquam praebente sunt interpretati, equi-
dem
variis modis describere aggressisimt, opiniones refelluntur,
simul plura scriptorum obscura & prseclara loca iliustrantur, ut
non immerito debeant cundi bonarum artium, & antiquitatis
amatores in primis dodistimi viri Joan. Baptistae, qui lapidem
comparavit, manibus; tum Paullo Rhamnusto filio, qui eum
egregie custodivit, & nobis indi£avit,immortales gratias agere.
a iib>de symp. Etenim ei quod ^Plutarchus de loco consulari, nec nonde
probi. 3. tribus tricliniorum ledis disseruit, jam non obscurum est,quam
mirifice quadret proposita triclinii Rhamnusiani figura. Simi*
i Lib^i. serm. iiter? & qUge ab b Horatio de convivarum situ variis in locis nar-
rantur, non aliunde melius intelligi possimt, praesertim quan-
do scribit.
S&pe tribut lecti* videas cenure qimternos:
E quibm unus uvet, quuvis afrergere cuncios
Prnter eum, quiprabet aquam. -
Quem locum dum Lambinus exponeret, cur antiquos consue-
visse in quolibet ledo magna ex parte quaternos cenare palam
asseruerit, sane miror, quasi non sit cuique perspedissimum, ut
c Geiiiusiii-, narrat c Varro, leges extitisse quas numerum convivarum novem
!3‘ C3p’ n' excedere, nec pmciores tribus esse vetabant, sicut & adagium illud
vulgatistimum feptem convivium, novem convicium, attestatur.
Quinimmo julius Capitolinus refert L. Verum Imperatorem
praster exempla majorum, cum duodecim folemni convivio pri-
mum accubuijfe, ita ut prioribus seculis potius ternos, atquepau-
ciores adhuc singulo ledo convivas discumbere solitos fuisie
convincatur: nisi epula publica, & nuptiales cenas excipiamus,
in quas cum magna hominum copia conveniret, nequaquam
*■ accumbentium numerus servari poterat, ut ex d Plutarcho, ac
Rhamnusiano lapide colligitur, quo vel epulum publicum, vel
nuptialem cenam repraesentari non est dubitandum, ut ob hoc
Chacrephon apud Athenamm in vt. videatur admittere convi-
vas triginta dumtaxat in nuptiis, in quibus verisimile est neeessa-
rium fuisse vocntorem illum, cujus meminit Seneca libro 111.
de ira cap. xxxv 11. & qui secundum cujusque dignitatem con-
vivas addoca debita vocabat. Quod autem Turnebus & Lam-
binus idem de puero aquam praebente sunt interpretati, equi-
dem