Przy napisaniu rozdziału dotyczącego
okresu lat 30. Autorka jednak skorzystała
z drukowanych źródeł, a ściśle mówiąc - tyl-
ko z jednego, dotyczącego lat 1935-19398.
Mimo iż we Wstępie zadeklarowała poszuki-
wania w prasie specjalistycznej tego okresu
(s. 7) i „uzupełnienie danych o materiały
bibliograficzne" (tamże), nie udało się jej
dotrzeć do podobnej publikacji obejmującej
okres lat 1930-1934 (tak jak w przypadku
lat 20.)9. Tak więc siłą rzeczy podawane
informacje odnoszą się tylko do drugiej
połowy omawianego okresu, składają się
z cytatów lub fragmentarycznie podanych
wiadomości i odpowiednio są niepełne
i nieścisłe. Nawet liczba ludności Lwowa na
rok 1931 - 316 tys. mieszkańców (s. 48) -
odbiega od danych oficjalnych (312,2 tys.)10.
Z 6 świątyń podanych jako zrealizowane
w latach 30. (s. 50) w całości ukończono
tylko trzy. Na marginesie można zauważyć,
że w wykorzystanej przez R. Ciełątkowską
publikacji chodzi nie o 6, a 7 świątyń (w wy-
kazie pominięto cerkiew ss. Bazylianek przy
ul. Potockiego 95)". Praktycznie nic nie
można dowiedzieć się o zieleni publicznej
(s. 50), jeszcze mniej - o infrastrukturze
miasta (tamże). W pracy brak też wzmianek
o działalności odpowiednich struktur miej-
skich (Biuro Regulacji, Komitet Rozbudo-
wy Miasta itd.), jak również o urbanistach
lwowskich tego okresu, ich działalności
projektowej i realizacjach. Na dodatek cała
ta część monografii jest pozbawiona ilustra-
cji. Dołączone do rozdziału dwie kolorowe
mapy Lwowa okresu międzywojennego tego
braku wcale nie rekompensują.
Na pierwszej mapie pokazano obiekty
(40 pozycji), zgodnie z zapowiedzią nume-
8 Lwów 1934-1939. Drogi rozwojowe gospo-
darki miejskiej, Lwów 1939, s. 80.
9 Lwów na granicy dwóch epok. Praca zbioro-
wa, Lwów 1934, s. 64.
10 Mały Rocznik Statystyczny 1939, Warszawa
1939, s. 36, tabl. 31.
11 Lwów 1934-1939 (przyp. 8), s. 12-13.
rowane w porządku chronologicznym. Ich
zestawienie ułożono jednak często na pod-
stawie mylnych dat, a w pięciu przypadkach
datowania w ogóle brak (poz. 3, 24, 28, 39,
40). W efekcie za poz. 2 „Cmentarz Ły-
czakowski, od XVI" [wieku - sic!] (w rze-
czywistości założony nota bene dopiero
w 1786 r.) od razu idzie poz. 3 „Cmentarz
Janowski" (założony w 1888 r.). Kościół
św. Marii Magdaleny (poz. 4) erygowano
na początku XVII wieku, a nie, jak podano,
w XVIII (wtedy go tylko rozbudowano).
Pozycja 5 „Kościół Misjonarzy, XVII,
ul. Potockiego" w ogóle brzmi absurdalnie,
bo Misjonarze przybyli do Lwowa dopiero
w 1746 roku12, a ich kościół i klasztor znaj-
dowały się nie przy ulicy Potockiego, a przy
Zamarstynowskiej. Na dodatek na mapie
odpowiednim numerem oznaczono pofran-
ciszkański kościół św. Antoniego z początku
XVIII w., tak samo mylnie datowano kościół
Klarysek z XVII w. na wiek XVIII (poz. 6).
Dom Bromilskich (poz. 19) pochodzi z lat
1908-1910, dom przy ul. Fredry 2 (poz.
10; adresu nie podano) - z lat 1909-1912,
jednak R. Cielątkowska datuje je na lata 20.
Zresztą domu Bromilskich na mapie brak.
Zespół mieszkalny przy ulicy Na Bajkach
(poz. 23) zbudowano w latach 1926-1929,
a nie w 1925, jak podano w tekście. Podob-
nie i Laboratorium Mechaniczne Politechni-
ki (poz. 27) ukończono w 1925, a nie w 1927
roku. Dom projektu Minkiewicza z 1928
roku przy ul. Głowińskiego 7 (poz. 28)
na mapie zaznaczono pod numerem 26
(z opisem „Dom 1928, W. Minkiewicz,
ul. Potockiego"). Pod numerem 24 (na liście
„Dom, W. Minkiewicz, ul. Potockiego")
na mapie jest pokazany zespół mieszkalny
przy ul. Stryjskiej 36-42. Są to zadziwiające
omyłki popełnione przez badaczkę twórczo-
ści W. Minkiewicza!
12 J. Chołodecki Białynia, Z przeszłości gma-
chów wojskowych we Lwowie, Lwów 1929, s. 8.
201
okresu lat 30. Autorka jednak skorzystała
z drukowanych źródeł, a ściśle mówiąc - tyl-
ko z jednego, dotyczącego lat 1935-19398.
Mimo iż we Wstępie zadeklarowała poszuki-
wania w prasie specjalistycznej tego okresu
(s. 7) i „uzupełnienie danych o materiały
bibliograficzne" (tamże), nie udało się jej
dotrzeć do podobnej publikacji obejmującej
okres lat 1930-1934 (tak jak w przypadku
lat 20.)9. Tak więc siłą rzeczy podawane
informacje odnoszą się tylko do drugiej
połowy omawianego okresu, składają się
z cytatów lub fragmentarycznie podanych
wiadomości i odpowiednio są niepełne
i nieścisłe. Nawet liczba ludności Lwowa na
rok 1931 - 316 tys. mieszkańców (s. 48) -
odbiega od danych oficjalnych (312,2 tys.)10.
Z 6 świątyń podanych jako zrealizowane
w latach 30. (s. 50) w całości ukończono
tylko trzy. Na marginesie można zauważyć,
że w wykorzystanej przez R. Ciełątkowską
publikacji chodzi nie o 6, a 7 świątyń (w wy-
kazie pominięto cerkiew ss. Bazylianek przy
ul. Potockiego 95)". Praktycznie nic nie
można dowiedzieć się o zieleni publicznej
(s. 50), jeszcze mniej - o infrastrukturze
miasta (tamże). W pracy brak też wzmianek
o działalności odpowiednich struktur miej-
skich (Biuro Regulacji, Komitet Rozbudo-
wy Miasta itd.), jak również o urbanistach
lwowskich tego okresu, ich działalności
projektowej i realizacjach. Na dodatek cała
ta część monografii jest pozbawiona ilustra-
cji. Dołączone do rozdziału dwie kolorowe
mapy Lwowa okresu międzywojennego tego
braku wcale nie rekompensują.
Na pierwszej mapie pokazano obiekty
(40 pozycji), zgodnie z zapowiedzią nume-
8 Lwów 1934-1939. Drogi rozwojowe gospo-
darki miejskiej, Lwów 1939, s. 80.
9 Lwów na granicy dwóch epok. Praca zbioro-
wa, Lwów 1934, s. 64.
10 Mały Rocznik Statystyczny 1939, Warszawa
1939, s. 36, tabl. 31.
11 Lwów 1934-1939 (przyp. 8), s. 12-13.
rowane w porządku chronologicznym. Ich
zestawienie ułożono jednak często na pod-
stawie mylnych dat, a w pięciu przypadkach
datowania w ogóle brak (poz. 3, 24, 28, 39,
40). W efekcie za poz. 2 „Cmentarz Ły-
czakowski, od XVI" [wieku - sic!] (w rze-
czywistości założony nota bene dopiero
w 1786 r.) od razu idzie poz. 3 „Cmentarz
Janowski" (założony w 1888 r.). Kościół
św. Marii Magdaleny (poz. 4) erygowano
na początku XVII wieku, a nie, jak podano,
w XVIII (wtedy go tylko rozbudowano).
Pozycja 5 „Kościół Misjonarzy, XVII,
ul. Potockiego" w ogóle brzmi absurdalnie,
bo Misjonarze przybyli do Lwowa dopiero
w 1746 roku12, a ich kościół i klasztor znaj-
dowały się nie przy ulicy Potockiego, a przy
Zamarstynowskiej. Na dodatek na mapie
odpowiednim numerem oznaczono pofran-
ciszkański kościół św. Antoniego z początku
XVIII w., tak samo mylnie datowano kościół
Klarysek z XVII w. na wiek XVIII (poz. 6).
Dom Bromilskich (poz. 19) pochodzi z lat
1908-1910, dom przy ul. Fredry 2 (poz.
10; adresu nie podano) - z lat 1909-1912,
jednak R. Cielątkowska datuje je na lata 20.
Zresztą domu Bromilskich na mapie brak.
Zespół mieszkalny przy ulicy Na Bajkach
(poz. 23) zbudowano w latach 1926-1929,
a nie w 1925, jak podano w tekście. Podob-
nie i Laboratorium Mechaniczne Politechni-
ki (poz. 27) ukończono w 1925, a nie w 1927
roku. Dom projektu Minkiewicza z 1928
roku przy ul. Głowińskiego 7 (poz. 28)
na mapie zaznaczono pod numerem 26
(z opisem „Dom 1928, W. Minkiewicz,
ul. Potockiego"). Pod numerem 24 (na liście
„Dom, W. Minkiewicz, ul. Potockiego")
na mapie jest pokazany zespół mieszkalny
przy ul. Stryjskiej 36-42. Są to zadziwiające
omyłki popełnione przez badaczkę twórczo-
ści W. Minkiewicza!
12 J. Chołodecki Białynia, Z przeszłości gma-
chów wojskowych we Lwowie, Lwów 1929, s. 8.
201