DOI Artikel:
Kadzińska, Maria: O Szkole Sopockiej
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.28182#0165
Maria Kadzińska
O Szkole Sopockiej
Termin Szkoła Sopocka jest właściwie mało znany w życiu artystycz-
nym współczesnej Polski. Występuje w niektórych tylko opracowaniach
dotyczących rozwoju sztuk plastycznych po II wojnie światowej1, w któ-
rych Szkołę Sopocką traktuje się jako zjawisko marginalne.
W Nowej sztuce polskiej w latach 1945-1978 nie wspomniano o nim wcale,
co dziwi, gdyż autorka książki, Alicja Kępińska, wykładała w szkole Szkoły
w latach 1960-1963. Najpełniejszy opis sytuacji gdańskiego środowiska
artystycznego po 1945 r. daje Janusz Bogucki w Sztuce Polski Ludowej, wspo-
mina tam Szkołę Sopocką. Próbę obrony odrębności i osobliwości owej szko-
ły dwuznacznie, gdyż zarazem krytycznie i pozytywnie podejmuje Ignacy
Witz w książce Plastycy Wybrzeża. Opatrzona została dokładną kroniką
wydarzeń opracowaną przez kustoszkę Muzeum Narodowego w Gdań-
sku Krystynę Fabijańską-Przybytko, będącą niezaprzeczalnym autoryte-
tem w dziedzinie historii życia artystycznego na Wybrzeżu w latach 1945-
1969. Jednakże najobszerniejsze materiały dokumentujące życie Szkoły So-
pockiej znajdujemy w kronice uczelni Państwowa Wyższa Szkoła Sztuk Pla-
stycznych w Gdańsku 1945-1968 pod redakcją Józefy Wnukowej.
Cytowana bibliografia wskazuje, że działalność Szkoły była doceniana
tylko w środowisku rodzimym.
A chyba warto wykazać istotną wartość tej uczelni na tle przemian
zachodzących w życiu artystycznym okresu trudnego dla sztuki — reali-
zmu socjalistycznego. Powołana nie na mocy dekretów, lecz z inicjatywy
samych artystów, uczelnia, zwana pierwotnie Państwowym Instytutem
Sztuk Plastycznych, z braku miejsca w zrujnowanym Gdańsku, za zezwo-
leniem radzieckich władz wojskowych znalazła swą siedzibę w Sopocie
przy ulicy Obrońców Westerplatte pod numerem 242. Być może o wyborze
miejsca zadecydował fakt, iż w październiku 1945 r. również w Sopocie,
' Terminu „Szkoła Sopocka" użyto po raz pierwszy w „Przeglądzie Artystycznym", 10:1951, nr 5,
s. 73.
2. Państwowa Wyższa Szkoła Sztuk Plastycznych, pod red. J. Wnukowej, Toruń 1956, zdjęcie nr 1.
163
O Szkole Sopockiej
Termin Szkoła Sopocka jest właściwie mało znany w życiu artystycz-
nym współczesnej Polski. Występuje w niektórych tylko opracowaniach
dotyczących rozwoju sztuk plastycznych po II wojnie światowej1, w któ-
rych Szkołę Sopocką traktuje się jako zjawisko marginalne.
W Nowej sztuce polskiej w latach 1945-1978 nie wspomniano o nim wcale,
co dziwi, gdyż autorka książki, Alicja Kępińska, wykładała w szkole Szkoły
w latach 1960-1963. Najpełniejszy opis sytuacji gdańskiego środowiska
artystycznego po 1945 r. daje Janusz Bogucki w Sztuce Polski Ludowej, wspo-
mina tam Szkołę Sopocką. Próbę obrony odrębności i osobliwości owej szko-
ły dwuznacznie, gdyż zarazem krytycznie i pozytywnie podejmuje Ignacy
Witz w książce Plastycy Wybrzeża. Opatrzona została dokładną kroniką
wydarzeń opracowaną przez kustoszkę Muzeum Narodowego w Gdań-
sku Krystynę Fabijańską-Przybytko, będącą niezaprzeczalnym autoryte-
tem w dziedzinie historii życia artystycznego na Wybrzeżu w latach 1945-
1969. Jednakże najobszerniejsze materiały dokumentujące życie Szkoły So-
pockiej znajdujemy w kronice uczelni Państwowa Wyższa Szkoła Sztuk Pla-
stycznych w Gdańsku 1945-1968 pod redakcją Józefy Wnukowej.
Cytowana bibliografia wskazuje, że działalność Szkoły była doceniana
tylko w środowisku rodzimym.
A chyba warto wykazać istotną wartość tej uczelni na tle przemian
zachodzących w życiu artystycznym okresu trudnego dla sztuki — reali-
zmu socjalistycznego. Powołana nie na mocy dekretów, lecz z inicjatywy
samych artystów, uczelnia, zwana pierwotnie Państwowym Instytutem
Sztuk Plastycznych, z braku miejsca w zrujnowanym Gdańsku, za zezwo-
leniem radzieckich władz wojskowych znalazła swą siedzibę w Sopocie
przy ulicy Obrońców Westerplatte pod numerem 242. Być może o wyborze
miejsca zadecydował fakt, iż w październiku 1945 r. również w Sopocie,
' Terminu „Szkoła Sopocka" użyto po raz pierwszy w „Przeglądzie Artystycznym", 10:1951, nr 5,
s. 73.
2. Państwowa Wyższa Szkoła Sztuk Plastycznych, pod red. J. Wnukowej, Toruń 1956, zdjęcie nr 1.
163